Tegenover mij zit mijn huisarts. Ze heeft me net verteld welk medicijn ze mij voorschrijft. Mijn logische eerste vraag is: Kan ik deze medicijnen ook nemen bij borstvoeding? Nee, waarschijnlijk niet, is haar antwoord. Het volgende gesprekje volgt:
Geef je borstvoeding dan?
Ja.
Hoe oud is je kindje?
Bijna drie.
…
Stilte.
Maand?
Jaar.
…
Stilte.
En dan haar abrupte onverwachte reactie, vergezeld met een ferme afkeurende zwaai van haar hand:
Gelijk mee ophouden, is nergens meer voor nodig.
Ik houd niet van discussies over borstvoeding. Ik voel me vaak zo’n roepende in de woestijn.
Toch vertel ik nu automatisch over de natuurlijke speenleeftijd (zeven jaar). Ik zie haar wenkbrauwen verdwijnen.
Ongevraagd begint ze een betoog over borstvoeding aan baby’s. Dat een half jaar tot een jaar borstvoeding aan te bevelen is, maar dat het daarna niet meer nodig is en zelfs schadelijk kan zijn.
Ik gooi de WHO richtlijnen in de strijd, met als reactie van haar kant een schampere snuif.
Inmiddels ben ik dit gesprek goed zat. Terwijl zij in haar grote medicijnenboek de schadelijke bijwerkingen voor mijn dochtertje napluist, wind ik me in stilte op over een mogelijk dilemma waar ik straks voor sta: als het wel schadelijk is voor mijn dochtertje. Wat dan? Stoppen met borstvoeding? Of de medicijnen niet nemen? Ik zou het niet weten. Mijn meisje haar veilige geborgen knusse plekje afnemen? Of zelf met een vervelende bacterie blijven zitten waar ik last van heb?
Visioenen van mijn ontroostbare meisje die haar Poate wil om in slaap te komen. Doorwaakte nachten omdat ze mijn borst wil midden in de nacht…
Wat een rotkeus.
Dit is misschien de schaduwkant van borstvoeding geven… Het op moeten geven van deze mooie onvervangbare tijdloze band door overmacht. Veel vrouwen hebben deze keuze moeten maken. Wat moet dat vreselijk zijn geweest, wat de mening van een onwetende betweterige huisarts ook mag zijn.
Bazel niet zo over zaken waar je geen verstand hebt! Help mij liever met deze morele keuze… of help me een medicijn vinden wat wel samen gaat met borstvoeding.
Mijn gepieker is voor niets geweest.
De smaak van mijn melk kan veranderen, maar mijn dochter kan veilig doordrinken, vertelt mijn huisarts.
Ik hoef deze keuze gelukkig niet te maken. Misschien wel de keuze voor een andere huisarts overigens.
Maar allereerst moet ik even bij komen van dit bezoekje, thuis op de bank met mijn dochter aan de borst.