Overwegingen bij het inenten: oefening baart kunst

Een bewuste keuze maken voor je kind waar het op inenten aankomt is niet eenvoudig.
Stefan Kleintjes bespreekt in dit artikel eerst de verschillende (kinder)ziektes en vervolgens de verschillende mogelijkheden die er zijn met betrekking tot inenten.

Difterie

Dit is een ernstige, acute infectieziekte en de besmetting vindt plaats via de lucht bij intensief contact. De ziekte kan leiden tot ademhaling- en slikproblemen.
Tetanus kan lokaal optreden, alleen in de buurt van de wond, maar ook over het gehele lichaam. Belangrijke kenmerken zijn: stijfheid van de kaakspieren, nekstijfheid en slikproblemen en verkramping van de ademhalingspieren. Zowel difterie als tetanus kent een hoog sterftecijfer.

Poliomyelitis

Dit wordt ook wel kinderverlamming genoemd. Het kan leiden tot blijvende beschadiging van het zenuw- en bewegingsstelsel. Difterie, tetanus en polio zijn geen kinderziekten. In ontwikkelingslanden is polio dat wel.
Kinkhoest is een hoestziekte die zomaar een week of zes duurt, en daarna kan het hoesten nog wel een tijdje doorgaan. De ziekte is vooral slopend voor jou als ouder omdat je kind je in deze periode meer dan extra nodig heeft, met name ‘s nachts. Je kind zelf heeft rust nodig, warmte en aandacht en een goede medische begeleiding. Is je kind jonger dan één jaar, dan moet je hem weghouden van een kinkhoestkind, want bij kinderen jonger dan één jaar kan kinkhoest een enkele keer leiden tot complicaties. Dat hangt samen met het feit dat een baby nog niet genoeg kracht heeft om taai slijm op te hoesten. Daardoor kan het slijm niet weg en ontstaat verstikkingsgevaar.

Hib

Dit staat voor Haemophilus influenzae type B. Het is een vrij onschuldige bacterie die gemakkelijk kan doorbreken als de weerstand van je kind laag is. De bacterie kan infecties veroorzaken, waaronder die van het hersenvlies. Een blijvende handicap of zelfs overlijden kan het gevolg zijn. Maar sinds het invoeren van de Hib-vaccinatie is deze ziekte heel zeldzaam geworden.

De bof

De bof is een ongevaarlijke ziekte voor jongens als zij de bof krijgen voor hun puberteit. Bij jongens die de bof na de puberteit krijgen, kan deze ziekte leiden tot onvruchtbaarheid.
Voor een meisje is rodehond lastig wanneer zij als volwassene zwanger is en de ziekte dan krijgt, omdat het dan hart- en hersenafwijkingen kan veroorzaken bij het nog niet geboren kind.

Mazelen

De mazelen is, meestal, een ongevaarlijke kinderziekte. Wanneer bij mazelen de koorts te sterk wordt afgeremd of de uitslag niet goed doorzet en je kind een verminderde weerstand heeft, kan dat leiden tot ontstekingen van de hersenen of het hersenvlies (bij 1-3 op de 10.000 kinderen) of tot middenoor- of longontsteking (5-10 procent van de kinderen). Dat zijn heel verschillende complicaties, die in de voorlichting over vaccinaties doorgaans over één kam worden geschoren.

Als je kind de bof, rodehond of mazelen heeft, moet hij, en jij, worden begeleid door een ervaren, liefst antroposofisch arts die het voordeel inziet van het doormaken van een dergelijke ziekte.

Verschillen

Je ziet, de ene ziekte is de andere niet. Difterie, polio en tetanus zijn bedreigend. Kinkhoest is lastig, net als mazelen, bof of rodehond, maar overkomelijk. Rodehond en bof zijn op latere leeftijd bedreigend, maar daar is op tijd wat aan te doen.
Hersenvliesontsteking komt in Nederland zo’n 1000 keer per jaar voor. In ongeveer de helft van die gevallen is de oorzaak een virus, waartegen (nog) niet gevaccineerd kan worden. In de andere gevallen is de meningokok C de veroorzaker. Hiertegen wordt sinds enkele jaren gevaccineerd, het betreft het zogenaamde vierentwintigste dosis antigeen, dat een Nederlandse baby voor zijn veertiende levensmaand krijgt toegediend.

Kiezen

Wat nu te kiezen? Dat hangt ervan af. Ziek zijn kan voordelen hebben, voor jezelf, maar juist ook voor je kind. Je kind moet uiteindelijk leren op eigen benen te staan, laten we eerlijk zijn. Het doormaken van een ziekteproces kan je kind daarbij helpen. Misschien ken je zelf die ervaring ook wel: het bevrijdende, opgeluchte gevoel als je weer op de been bent nadat je vier dagen met flinke koorts en een stevige griep in bed hebt gelegen. Moe ben je ook, het was lastig dat je niet naar je werk kon, maar het lijkt ook wel of de wereld er ineens weer als nieuw uitziet.
Een jong mensenkind kan er op die manier ook baat bij hebben om een ziekte zelfstandig te overwinnen. Vanuit lichamelijk oogpunt is dat wellicht gemakkelijk voor te stellen: een ziekte of gevecht overwinnen. Geestelijk werkt dat op dezelfde manier.

Als ouder heb je de keuze om je kind voor de volle honderd procent bescherming te bieden. Maar je kunt er ook voor kiezen je kind een bepaalde eigen ontwikkelingsruimte te geven, de kans om zichzelf te zijn en om te oefenen om zijn eigen gezondheid gestalte te geven. Een kind heeft oefening nodig om zich te ontwikkelen ‘“ denk aan leren lopen. En dat geldt ook voor interne mechanismen die verantwoordelijk zijn voor een gezond functionerend lichaam. Je kind oefent deze systemen als het ware wanneer hij ziek is en worstelt om beter te worden. Oefening baart kunst. Als een kind tegen alles wordt beschermd en niet meer ziek kan worden, zou het lichaam de neiging kunnen hebben uitvluchten te gaan zoeken: toch ziek worden op een manier die niet voorkomen kan worden. Wat moet je bijvoorbeeld denken van allergieën of eczeem? Dat zijn typische ziekten waar ‘˜weinig’ aan te doen is.

In zijn algemeenheid geldt ook dat een kind eerder ziek en/of ernstiger ziek wordt als hij een lage weerstand heeft of een gebrek aan kracht of eigen immuniteit om infecties het hoofd te bieden. Als ouder kun je er natuurlijk voor zorgen dat je kind voldoende rust krijgt, optimaal wordt gevoed en een eigen weerstand op kan bouwen.
Het inenten op zich, met soms wel zes componenten tegelijk, is niet altijd een pretje voor je kind. Een dergelijke cocktail moet wel worden ‘˜verwerkt’ en daar kan je kind flink ziek van zijn. Opvallende ziekteverschijnselen ná het inenten zijn: verkoudheid, eczeem, hooikoorts, hoesten, rode vlekken, koorts, huilen en stemmingswisselingen. Het is altijd verstandig het moment van inenten uit te stellen wanneer je kind ziek is, dreigt ziek te worden of allergisch reageert op vast voedsel. Als je wilt inenten, doe dat dan bij voorkeur in een periode waarin je kind in een volkomen gezonde levensfase verkeert.

Vrijheid om te kiezen

Je hebt als ouder gelukkig alle vrijheid om te kiezen. Vind je niet-inenten onzin, ben je er bang voor, past het gewoon niet bij je of leidt die discussie tot verschrikkelijke ruzies thuis? Dan laat je je kind inenten.
Maar heb je de steun van je huisarts, antroposoof of een (klassiek) homeopaat? Mooi, doe het dan anders. En ik weet het, ik mag geen appels met peren vergelijken, maar met de auto naar het consultatiebureau komen, is aanmerkelijk risicovoller en gevaarlijker dan niet inenten.

Individueel inentingsprogramma

Hoe zou het individuele inentingsprogramma voor jouw kind eruit kunnen zien?
Eén manier is dat je het totale schema voor de periode van een vol jaar opschuift. Je kiest dan voor dtp of dktp, afhankelijk van je gevoel of angst wat de kinkhoest betreft. Hep B staat daar los van, want dat krijgen alleen bepaalde groepen. En Hib hoeft dan niet meer omdat het alleen in het eerste jaar interessant was om te geven.

Een andere manier is om kinkhoest, Hib, bof, mazelen én rodehond weg te laten en vervolgens wel dtp te geven. Start met dtp dan drie tot zes maanden later dan wordt voorgeschreven. Wil je Hib er wel bij laten geven, doe dan beide injecties niet tegelijk, maar met een pauze van minimaal twee weken. Tweemaal een kleine dosis antigeen is gemakkelijker te verwerken dan in één keer alles. Je zou je kind dan wel op latere leeftijd, bijvoorbeeld als hij twaalf jaar is, alsnog kunnen laten inenten tegen mazelen (jongens en meisjes), bof (jongens) en rodehond (meisjes) ‘“ als hij of zij deze ziekte tenminste nog niet heeft doorgemaakt.

Het Rijks Vaccinatie Programma

Het Rijks Vaccinatie Programma in Nederland is zo degelijk en goed opgezet dat het lijkt alsof inenten in Nederland een verplichte aangelegenheid is. Dat is niet zo: in goed overleg is voor ieder kind een individueel inentingsschema vast te stellen.

* Kinderen van wie de moeder besmet is met het hepatitis B-virus (draagster), krijgen binnen 48 uur na de geboorte een hepatitis B-vaccinatie. Bovendien krijgen zij vlak na de geboorte immunoglobulinen (kant-en-klare antistoffen).

** Alle kinderen die geboren zijn op of na 1 augustus 2011 krijgen de uitgebreide DKTP-Hib-HepB inenting, waarin ook een vaccin tegen hepatitis B zit. Kinderen die vóór 1 augustus 2011 geboren zijn krijgen de DKTP-Hib-inenting. Kinderen van draagsters (zie*) én kinderen waarvan één van de ouders afkomstig is uit een land waar hepatitis B veel voorkomt, krijgen sinds 1 juni 2006 bij 2, 3, 4 en 11 maanden het combinatievaccin DKTP-Hib-HepB. Ook kinderen met het syndroom van Down die geboren zijn op of na 1 januari 2008 kregen dit vaccin al.

*** Alleen voor meisjes. De vaccinatie tegen het Humaan Papillomavirus, het virus dat baarmoederhalskanker kan veroorzaken, is voor meisjes geboren op of na 1 januari 1997. In 2009 was er een eenmalige inhaalvaccinatiecampagne voor meisjes geboren in 1993 tot en met 1996. In 2012 worden meisjes uitgenodigd die in 1999 zijn geboren.

Vaccinatieafkortingen

t
• D Difterie

t

• K Kinkhoest

t

• T Tetanus

t

• P Polio

t

• Pneu Pneumokokken

t

• B Bof

t

• M Mazelen

t

• R Rodehond

t

• Hib Haemophilus influenzae type b

t

• MenC Meningokokken C

t

• HepB Hepatitis B

t

• HPV Humaan Papillomavirus

Bron: Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu

Copyright

© | Op dit artikel rust copyright | StefanKleintjes |