Gisteren ben ik samen met mijn vier maanden oude dochtertje Feline naar een vriendin in Noord-Holland gegaan. Samen hebben we in 2004 de outback van Australië doorkruist en nu schelen onze kindjes straks slechts negen maanden. Ze is namelijk zwanger en tot mijn blijdschap ook helemaal enthousiast om borstvoeding te gaan geven.
Nadat ik bij haar mijn zegje had gedaan hoe leuk, geweldig, makkelijk en fantastisch het is om borstvoeding te geven keerden we rond een uurtje of drie huiswaarts om de files voor te zijn (sowieso al een vreemde gedachte hier in NL maar goed 😉 )
Mijn voornemen om de drukte voor te zijn mislukte toen ik op de A4 in de file terecht kwam. Mijn oog viel op de temperatuurmeter en tot mijn ontzetting zag ik dat de motor kokend heet was, ik moest dus stoppen bij het dichtstbijzijnde tankstation.
Dan zul je altijd zien… het lidmaatschap van de ANWB natuurlijk net verlopen en mijn figuur is drie maanden na de bevalling ook nog niet zo up-to-date dat ik mijn charmes in de strijd kon gooien bij een of ander auto-genie hahaha.
Ik had Feline gevoed voordat we weggingen maar ja ondertussen was het weer etenstijd. Dus stoeltje naar achter, meiske aangelegd en zelf heerlijk achterover leunend, kijkend naar de rest van toeterend NL in de file.
Ik voelde me wel stoer daar langs de A4. OK ik mag dan geen verstand van auto’s hebben maar ik kan wél goed voor mijn kindje zorgen als het er op aankomt!
De gedachte aan het gesprek dat ik met mijn vriendin had gevoerd, toverde een glimlach op mijn gezicht, dit voorval was toch hét bewijs dat het leuk, geweldig, makkelijk en fantastisch is om borstvoeding te geven!
Die glimlach moet een kwartier later nog op mijn gezicht hebben gestaan. Een vriendelijke vrachtwagenchauffeur was aardig genoeg even een verbinding te leggen zodat de ventilator het weer deed. Was deze ‘damsel-in-distress’ toch nog gered. Uiteraard moest ik nog wel in de file staan maar ik kon in ieder geval veilig naar huis rijden.
En Feline? Die lag heerlijk tevreden te slapen naast mama en had van alle commotie niks gemerkt…