Bijkomen

Als Sven en ik samen zijn oudste broer en zus ‘s ochtends naar school gebracht hebben, zijn we rond negen uur weer thuis en ploffen we met onze jassen aan op de bank. Hij nog in zijn winterpak met zijn muts op en das om, bij me op schoot. Hij kijkt wat ontevreden zegt steeds even “Uuh!” terwijl hij me aankijkt. Ik probeer hem even op de grond te zetten, maar dat is duidelijk niet wat hij bedoelt. Hij wil op schoot blijven en bij me drinken.
Ik probeer eerst zijn en dan mijn eigen winterspul uit te doen, maar dat vindt hij te lang duren. Hij overstrekt zich een paar keer en gooit zijn hoofdje ongeduldig naar achteren. Ik moet goed opletten dat hij nu niet van mijn schoot valt.
Als de jassen, mutsen en dassen naast ons op de bank liggen, probeert hij zelf al wat te zoeken op mijn buik. Hij weet dat die trui eerst omhoog moet. Ik doe eerst nog even de ‘memmenlift’ (=de borsten één voor één optillen om te voelen welke het volste/zwaarste is), maar voel geen duidelijk verschil. Daarom druk ik nog even met mijn vingertoppen aan de zij- en bovenkanten bij elke borst om te kijken waar meer spanning op staat. Allebei voelen ze wat slapper aan, dus ik probeer terug te denken aan welke borst hij op bed heeft gedronken. Dat was de linker, dacht ik, dus ik geef nu dan maar rechts.

Hij is ongeduldig en zet eerst even zijn tandjes in mijn tepel….au! Ik leg hem weer opnieuw aan maar hou hem nu wat beter in de gaten. Nu gaat het goed, hij heeft echt honger dus bijt me geen tweede keer. Ik hang achterover op de bank en hij drinkt. Eventjes later hoor ik hem klokken.
Ik ontspan en denk over van alles en nog wat na. Hij kroelt met zijn rechterhandje door zijn eigen haartjes. Als ik hem op bed wil leggen kan ik beter nu direct naar boven gaan en hem liggend voeden. Maar veel vertrouwen heb ik daar niet in: de laatste tijd was hij de hele ochtend klaar wakker en wilde hij graag drinken op bed rond een uurtje of tien, elf, maar slapen lukte hem dan niet. Als hij genoeg had gedronken, draaide hij zich op zijn buik, zette zich op handen en knietjes en keek hij heel tevreden om zich heen: “Slapen kunnen we de hele dag nog!” leek hij dan te denken. Dus dan weer naar beneden om te spelen en mama te ‘helpen’ met het huishouden. Meestal redt hij het de laatste tijd met één in plaats van twee slaapjes overdag.

Even later zie ik dat hij nu toch zijn oogjes dicht heeft. Hij slaapt nog niet heel diep, want hij zuigt nog af en toe aan de borst. Echt drinken doet hij niet meer, maar hij ligt heerlijk ontspannen weg te soezelen. Ik vind het eigenlijk wel fijn zo, even op de bank hangen en niets hoeven.
Als ik hem naar boven zou brengen zit de kans er in dat hij toch weer wakker wordt en ook niet meer wil liggen drinken op bed. Ik besluit zo te blijven zitten. Meestal slaapt hij toch niet langer dan een half uurtje.
Mmmmm. Lekker even verplicht rust nemen. Soms geef ik alleen maar borstvoeding omdat ik zo lui ben.

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen