Borsten, iedereen vindt er wel iets van. Er zijn vrouwen die blij zijn met de vorm van hun borsten; veel meer vrouwen zijn ontevreden en zouden ze liever anders zien. De één pronkt met haar borsten, de ander verbergt ze onder een dikke laag kleding of laat ze bewerken door een plastisch chirurg. Op het strand worden borsten begerig of met afschuw bekeken. Mannen vinden borsten vaak aantrekkelijk; vrouwen voelen zich een echte vrouw door hun borsten. Maar er zijn ook vrouwen die hun borsten haten.
In de afgelopen maand was er veel aandacht in de media voor borsten: het was oktober, borstkankermaand. Vrouwen die borstkanker krijgen, zien hun borsten in één klap heel anders dan voorheen. Ze zien hun borsten niet langer als lichaamsdelen waar ze tevreden of ontevreden mee zijn, maar eerder als tikkende tijdbom die hun hele leven op zijn kop zet.
Maar liefst één op de negen vrouwen krijgt te maken met borstkanker. De kans dat je zelf of in je directe omgeving met deze ziekte wordt geconfronteerd is dus groot. In mijn omgeving kregen in de afgelopen jaren drie vrouwen borstkanker. Zij stonden voor de moeilijke keuze om een borstsparende operatie of een borstamputatie te ondergaan. Alle drie kozen zij voor het laatste. Er zijn zelfs vrouwen die preventief hun borsten laten amputeren, vanwege een erfelijk verhoogd risico.
Ook veel jonge vrouwen krijgen borstkanker. Soms zelfs tijdens hun zwangerschap of als zij borstvoeding geven. Wat moet het vreselijk zijn om juist in die periode met deze ziekte te worden geconfronteerd. De bijna onmogelijke dilemma’s waar je voor komt te staan. Zoals de keuze tussen afwachten (met kans op uitzaaiingen) of het kind veel te vroeg geboren te laten worden, zodat meteen met de chemotherapie gestart kan worden. Of noodgedwongen stoppen met de borstvoeding, zodat de hele borst verwijderd kan worden.
Niet alleen dit soort beslissingen zijn emotioneel vreselijk zwaar; ook de onzekerheden die borstkanker en de behandeling daarvan met zich meebrengen zijn heftig. De prognose van de ziekte, zul je ooit weer helemaal genezen en blijft de kanker wel echt weg? Als je nog zwanger zou willen worden, is dat dan wel mogelijk na de behandeling?
Gelukkig zijn er ook een heleboel positieve verhalen. Over vrouwen die hun leven weer oppakken nadat ze genezen zijn. Vrouwen die na de zware behandeling toch (weer) zwanger worden en zelfs na een borstamputatie nog borstvoeding geven. In het artikel Borstvoeding met één borst staat alles over het voeden met één borst en waar je dan op moet letten. Ik lees het met een stijgend gevoel van bewondering. Een heel positief verhaal.
Wat ik vooral enorm bewonder is de kracht van de moeder in het artikel om na zo’n negatieve ervaring rondom haar borsten hier toch zo positief en natuurlijk mee om te gaan. Ze gebruikte de overgebleven borst waar deze voor bedoeld is: borstvoeding geven. Door haar motivatie en positieve instelling slaagde de borstvoeding en kon zij met één borst dubbel genieten van de kans die haar na genezing van borstkanker werd gegund. Ik hoop dat haar verhaal en de vele andere positieve verhalen een steun zijn voor iedereen die met borstkanker te maken krijgt.