Zwangerschapsdementie

Toen ik nog geen kinderen had, werkte mijn geheugen prima. Ik onthield afspraken zonder een agenda nodig te hebben. Belde regelmatig een vriendin om te vragen hoe het ermee stond. Verjaardagskaarten werden op tijd verstuurd.
Toen ik zwanger was lukte dat ook nog, al werd het minder tegen de tijd dat ik met verlof ging.
Na de geboorte van mijn dochter merkte ik dat alle energie naar haar ging. Borstvoeding, luiers verschonen, ondergespuugde kleertjes wassen. De weken waarin ik hoopte dat mijn geheugen wat beter zou worden werden maanden. Regelmatig dacht ik: ‘ik moet een agenda gaan kopen’, maar ook dat kwam niet verder dan mijn korte termijn geheugen.
Ik werk als doktersassistente en wanneer ik een baby zag of hoorde, kreeg ik een toeschietreflex en dreven mijn gedachten af naar mijn dochter. Toch bleef ik hopen dat het ooit beter zou worden en na een maand of negen werd het dat ook.

Anderhalf jaar na de geboorte van mijn dochter werd ik weer zwanger. Toen ik dacht dat het niet erger kon, kwam mijn man met een agenda aanzetten. ‘Zo zou ik de afspraken van de verloskundige in ieder geval niet vergeten.’
Na de geboorte van mijn tweede dochter werd de vergeetachtigheid nog erger. De zorg voor mijn twee kinderen nam gewoon al mijn werkgeheugen in beslag!
Ondertussen zijn mijn dochters vijf jaar en twee en een half jaar. Het laatste jaar merk ik dat ik de touwtjes weer wat meer in handen krijg. Zeker omdat de gebroken nachten minderen en de kinderen zich zo nu en dan zelf kunnen vermaken zodat ik tijd krijg om na te denken. Ik heb mijn diverse hobby’s en vrijwilligerswerk in die tijd weer opgepakt en op het werk functioneer ik optimaal.

Een onderzoek uit het UMC Radboud stelt dat vergeetachtigheid wordt veroorzaakt door het hormoon progesteron. Tijdens de zwangerschap neemt dat hormoon toe. Het heeft een effect in je hersenen, vooral op het gebied dat je geheugen bevat. Na de geboorte verdwijnt dit hormoon uit het lichaam, maar nemen slaapgebrek en nieuwe ervaringen de vergeetachtigheid over. Ook niet effectief voor het onthouden van ‘minder belangrijke’ zaken dan je nieuwe baby.
‘¨Ik ben nu zestien weken ver en merk dat mijn geheugen zo langzamerhand opnieuw aan het afnemen is. Ik loop over van het gevoel van ‘alle dingen die ik nog zou moeten doen’ terwijl ik nergens aan toekom. Na een dag werk of zorg voor de kinderen denk ik ‘s avonds niet aan veel meer dan even zitten op de bank en slaap.

Toch ben ik er ook blij om. Ik hoorde mijzelf deze week tot twee keer toe zeggen: ‘dat ik deze zwangerschap er een beetje bij doe’, terwijl ik dat helemaal niet wil. Het is onze laatste zwangerschap, ik wil er met volle teugen van genieten. Contact maken met mijn baby en mij bewust zijn van de eerste bewegingen in mijn buik. Mijn borsten maken zich alweer klaar voor de volgende borstvoedingsperiode. Ik kijk ernaar uit. De eerste keer aanleggen en de melk voelen stromen.
Ondanks alle vergeten afspraken en niet verstuurde verjaardagskaarten ben ik blij en verwonderd over de kracht die ons lichaam heeft om ons af te remmen wanneer het nodig is.

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen