Borstvoeding was weer lekker vaak in het nieuws de afgelopen weken. Ik had een week om nooit meer te vergeten.
Het borstvoedingsrecord van zondag 9 oktober kreeg de meeste aandacht in de pers. Zestig hongerige baby’s en hun moeders waren bij elkaar, en ze waren allemaal tegelijk aan de borst. De notaris liep ertussendoor en zag dat het goed was. Ze telde nauwkeurig,zoals een echte notaris betaamd, en ze kwam tot het getal zestig. Dat is 50% meer dan in 2004 in Wijhe [40]. Het gaat goed met de borstvoeding in Nederland. Ik vond het een prachtig gezicht.
foto: Monique van de Steenoven
De volgende topper werd gepresenteerd door TNO-Kwaliteit van Leven. TNO-KvL doet regelmatig borstvoedingspeilingen. De vorige dateert van 2003.
De nieuwe peiling laat een duidelijke opmars te zien in de duur van de borstvoedingsperiode. In 2001, 2002 en 2003 werd 18% van de zes maanden oude baby‘s uit de onderzoeksgroep volledig [dus uitsluitend: geen kunstvoeding en geen bijvoeding ‘ conform het officiële advies in Nederland] gevoed met moedermelk. Nu, medio 2005, wordt een kwart van alle baby‘s [25 %] op die leeftijd vollédig met moedermelk gevoed. Hoe geweldig! Ik kan me niet heugen ooit een zo mooi bv-cijfer bij zes maanden te hebben gezien.
De allermooiste topper van de afgelopen week vind ik het relaas van Debbie. Ik had met Debbie op de negen maanden beurs, ergens in het voorjaar, een bevlogen gesprekje gevoerd over borstvoeding. Daarna was ik haar weer een beetje vergeten. Totdat haar mailtje op mijn scherm verscheen. Dit is wat Debbie mij schrijft:
“Inmiddels ben ik zes weken geleden bevallen van een prachtige dochter: Sophia en ik wil je mijn verhaal niet onthouden. Niet alleen omdat ikzelf zo ontzettend enthousiast ben over het voeden van haar, maar ook omdat ik het gewoon vertel aan iedereen die het maar horen wil. Waarom? Omdat er zoveel negatieve verhalen in de media, op straat, eigenlijk overal worden rondgestrooid over borstvoeding en het ook anders kan…
Na mijn zware bevalling die helaas in het ziekenhuis plaatsvond duurde het ruim anderhalf uur voordat ik werd gehecht. Een nadeel, maar ook een voordeel, want zo konden mijn man en ik Sophia lekker lang bij ons houden. Op een gegeven moment begon ze te zoeken en mijn man suggereerde haar aan te leggen. Met een ferme HAP pakte ze mijn tepel en begon luid smakkend te zuigen. Heel bijzonder dat zo’n kleintje al zo goed wist wat ze doen moest. Omdat ze een behoorlijk geboortegewicht had en maar liefst 30 gram (jaja, zei ze cynisch) boven een bepaald percentage woog, moest ze bijvoeding hebben in het ziekenhuis. Iets dat ze totaal niet wilde en na het nachtje dat we moesten blijven ben ik daar ook resoluut mee gestopt…
En nog steeds pakt ze geweldig de borst. In tegenstelling tot wat ik verwachtte heb ik totaal geen pijn gehad, geen problemen en geef ik zonder enige schroom overal borstvoeding waar zij erom vraagt. Tot op heden nog nooit een nare reactie of afkerende blikken gezien, maar dat zou ook kunnen komen omdat ik daar totaal niet op let…
Sophia geniet ervan, ik ook en ze komt iedere week flink aan en groeit goed (400gr. p/w).
Nou ja, mijn verhaal dus… Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen en ik wilde je het graag laten weten.”