Deze foto kreeg ik, met de tekst ‘Maak je borst maar nat, Super-Stefan heeft tiet zat!’ Een lief bedankje van een moeder wegens een lange, succesvolle borstvoedingsperiode. Fijn en attent! Maar toch, in mijn ogen niet helemaal terecht om juist mij te bedanken. Oké, ik denk dat ik me aardig kan inleven in het borstvoedinggebeuren: het voeden op verzoek, nachtvoedingen, het veilig samen slapen, de eerste weken oefenen en aan elkaar wennen, overproductie, onderproductie, over tiet zat en peuter- en kleutervoeden… you name it.
Zo gewoon dat ik op Borstvoeding.com en in het Borstvoeding Boek uitsluitend en alleen informatie geef over borstvoeding, en dus niets zeg over kunstmatige zuigelingenvoeding. Het komt niet eens in mijn hoofd op om over nepvoeding te schrijven. En ja, ook al krijg ik daar wel eens negatieve mails over van boze en teleurgestelde moeders, ik zwicht niet voor de druk van de kunstvoedingsindustrie. En trouwens… als je een boek over schaken leest, word je toch ook niet boos op de auteur dat deze niet over dammen schrijft en je geen tips aanreikt voor succesvol dammen?
Genoeg over mij, nu over jullie. Jullie geven borstvoeding vanaf het eerste uur. Jullie lezen in boeken of op deze site en steken daar wat van op. Vervolgens blijven jullie je kind of kinderen voeden aan de borst. Empowerment heet dat: je leert, je maakt je eigen keuzes op basis van de geboden informatie en je wordt daar sterker van.
Jullie geloven niet meer 1-2-3 wat de arts, de wijkverpleegkundige, de buurvrouw of jullie (schoon)moeder beweert. Jullie doorzien de ondeskundigheid van menig hulpverlener en je omgeving. Je wordt kritisch en trekt voortaan je eigen plan. En zo genieten jullie nog lang en gelukkig van een succesvolle borstvoedingsperiode.
Blij word ik van alle lieve bedankjes. Zeer egostrelend zijn ze ook! Maar toch lieve dames, denk ‘s na: ik geef geen borstvoeding. Ik slaap niet samen met mijn baby en geef babylief niet alle nachtvoedingen zo vaak als mijn baby vraagt. Ik geef echt geen voeding op verzoek. En voeden in het openbaar doe ik ook al helemaal niet. Het zijn niet mijn borsten die dag en nacht vol zijn met warme soorteigen melk.
Dag in, dag uit. Jaar in, jaar uit. Echt niet!
Dat zijn jullie. Jullie doen het helemaal zelf. Het is jullie lijf, het zijn jullie borsten.
Wees trots op jezelf, héél trots! Dat mag best. Echt wel! Achter de schermen ben ik dan wel weer trots op jullie. Deal?