Vrijheid, het modewoord van deze tijd. Je roeptoetert wat. Je scheldt een ander uit voor geitenneuker, borstvoedingsmaffia, antivaxxer, leugenaar, pedofiel of nog erger, en je vindt het nog doodnormaal ook. Vrijheid om te mogen zeggen wat je vindt is een groot goed dat wij verworven hebben. Het ongelimiteerd gebruik ervan maken… ik heb er mijn bedenkingen bij.
Ik houd er niet zo van dat mensen deze vrijheid gebruiken om anderen verrot te schelden, dan wel om een zodanig aanvallende sfeer te creëren dat de ander zich genoodzaakt voelt zich te moeten verdedigen. Vrijheid van meningsuiting heeft in mijn visie pas bestaansrecht als dat gepaard gaat met verantwoordelijkheidsgevoel over de toon, de woorden, de context en de gevolgen van het gebruik ervan voor de ander.
Framing en gebruik van sarcasme zijn bijvoorbeeld communicatiemethodes die een vrijheidsgevoel uitstralen, maar die per definitie op geen enkele manier rekening houden met de ontvanger of de persoon die het betreft.
Trump is heel goed in het gebruik van framing. ‘Ted Cruz is een leugenaar!’, roept hij het publiek toe.
Het is een duidelijk staaltje van framing. Het publiek juicht. De populistische uitspraken zijn simpel en gemakkelijk te begrijpen en te herhalen. Cruz heeft het nakijken. Het lijkt een onmogelijke taak om zich nog te ontdoen van het stigma ‘leugenaar’.
Sommige schrijfsters, journalisten of ook moeders met borstvoedingservaring, lijken net Trump. Ze stellen zonder verder enige toelichting, dat anderen (lees: lactatiekundigen, gezondheidswerkers, moeders met positieve borstvoedingservaringen) van de borstvoedingsmaffia zijn. In één klap wordt zo een hele diverse groep weggezet als gevaarlijk, gek, bedreigend en neurotisch.
Vaak wordt dan ook nog de WHO op een zogenaamd leuke, maar zeker sarcastische manier als belachelijk neergezet en en passant wordt natuurlijk nog wel even benadrukt dat ze zelf echt wel pro borstvoeding zijn.
Deze schrijfsters, journalisten en collegae moeders kennen, net als Trump, geen enkele vorm van verantwoordelijkheidsgevoel jegens de ander.
Ik vind het banaal, populistisch, vernederend en haatzaaiend en daarom ben ik er niet van gediend. Ik wens dan ook niet (meer) met deze personen te communiceren. Met mensen die framen valt geen fatsoenlijk gesprek te voeren. En dus, in het geval ze ook op Twitter zitten, zijn ze in een handomdraai geblokt.
Aan iedereen die haar kind aan de borst voedt, zeg ik: laat je niet framen, ga niet in de verdediging. Negeer de Trumpen van deze wereld met hun populistische taal en hun vernederende uitspraken die elk gesprek onmogelijk maken.
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding