Geradbraakt?

“Hoe gaat het ‘s nachts?” vraagt ze, tijdens ons bezoek aan het consultatiebureau.
Dat vind ik al een veel betere vraag overigens, dan: “Slaapt hij al door?” De eerste vraag geeft aan dat het toch wel ‘gewoon’ is dat er ‘s nachts nog wat gebeurt…
“Oh, prima hoor, hij komt wel een paar keer. Gelukkig maar, anders was het afbouwen al begonnen”, zeg ik met een lach, maar ze lijkt het niet te begrijpen. Daarom voeg ik er aan toe: “Die nachtvoedingen zijn heel belangrijk voor het op peil houden van de melkproductie.”
En omdat ze nu nog waziger kijkt dan daarnet, leg ik uit: “Als er zo’n vier uur, maar dat is een gemiddelde, dus bij sommige vrouwen is dat zo’n drie uur en bij anderen weer wat langer dan vier uur, niet aan de borst wordt gedronken gaat er een seintje naar je hersenen dat zegt: Ho maar, er hoeft geen melk meer aangemaakt te worden. En dan kan je productie dus teruglopen.”

Ze heeft er nog nooit van gehoord, dat kan ik aan haar zien. Ze wil het ook niet echt geloven lijkt het, want ze zegt dat ze een moeder met zes kinderen kent, die de jongste ook nog voedt, maar die slaapt van ‘s avonds zeven tot ‘s ochtends zeven en die krijgt ook nog steeds borstvoeding.
“Ja, dat kan,” zeg ik. “Maar dat zijn echt uitzonderingen, hoor. Bij de meeste moeders loopt dan de productie terug.”
“Nou, de meeste moeders voeden niet meer ‘s nachts, als de baby’s al groter zijn, dat houden ze niet vol, dat is veel te zwaar,” zegt ze.
“Ach, het is maar hoe makkelijk je het jezelf maakt en het voeden is ook heel gezond voor de moeder zelf, dat wordt nog wel eens vergeten…”
Of ze er iets van opsteekt, of iets van wil opsteken, weet ik niet. Ik hoop het alleen maar.

Een paar jaar geleden wilde ze mij, en onze oudste, die met bijna 2 jaar ‘s nachts ook nog dronk, een ‘voedingsprobleem’ aanpraten. Gelukkig was ik toen ook al eigenwijs genoeg om onze eigen weg te volgen.
Als ik weer thuis ben, bedenk ik me dat ik vergeten ben te zeggen dat borstgevoede baby’s van tien maanden tijdens de nacht zo’n 25% van hun dagelijkse voeding drinken.
Voor mij is dat ook zo gewoon…, ik ben inmiddels al jaren gewend aan het wakker worden en het geven van voeding, liefde en aandacht aan onze kanjers.
Het breekt me totaal niet op, ik geniet er vaak genoeg ook echt van, in alle rust, lekker warm bij elkaar liggen.
Het wordt voor mij pas zwaar als één van onze koters ziek is en ik ineens geen drie of vier keer, maar zo’n acht tot tien keer per nacht in de weer ben. Met een huilerig koortsig kind dat getroost en gerustgesteld moet worden, met het heen en weer lopen met teiltjes spuug, of omdat we samen naar beneden moeten omdat er eentje heel huilerig is van de hoest of benauwd is door de pseudo-kroep.

Maar ook dat soort dingen hebben we tot op heden nog altijd overleefd. Ik heb er een heel goede oplossing voor. Ik sprokkel dan mijn uurtjes slaap bij elkaar door eerder onder de wol kruipen. Het werkt eigenlijk altijd.
Maar kom dan niet even om een hoekje kijken hoe het huis er verder van binnen uit ziet, want ik ben ook gewoon maar een moeder met twee handen…

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen