Huis-, tuin- en keukenactivisme

Er wordt onder borstvoedende moeders veel geklaagd over het consultatiebureau (CB). Lange tijd deed ik daar niet aan mee; ik had namelijk niks te klagen. Maar na zes en halve maand kon ik me helaas ook aansluiten. Want toen werd ik bij mijn WHO/Unicef-gecertificeerd CB met een zeer borstvoedingsonvriendelijk, ‘flesvoeding is de norm’-advies de deur uitgestuurd.
Nadat de arts had vastgesteld dat ik zes maanden uitsluitend borstvoeding had gegeven en nu voorzichtig aan was begonnen met een paar lepeltjes fruit, vertelde ze me dat ik zo snel mogelijk moest toewerken naar drie maaltijden per dag en drie tussendoortjes. Want moedermelk had niet meer voldoende voedingswaarde voor een goede groei. Zou ik vooral borstvoeding blijven geven dan zou de curve ongezond afvlakken. Er moet écht voedsel aan te pas komen en aangezien fruit en groente, zoals ik tegenwierp, ook niet buitengewoon veel energie leveren, was het dus zaak zo snel mogelijk voedingsmiddelen als aardappels, granen en vlees op het menu te krijgen. En om ervoor te zorgen dat mijn kind dit alles ook zou gaan eten mocht ik niet vaker dan drie à vier keer per dag borstvoeding aanbieden. Want waar melk zit, kan geen ander eten zitten. Met zeven maanden moest deze omschakeling voltooid zijn. Een kinderdiëtist had het gezegd. Hallelujah! Simea at net een paar lepeltjes fruit! Ik had maar liefst twee weken de tijd om dit mirakel te bewerkstelligen.

Ik zat met stijgende verbazing te luisteren want dit ging in tegen alle informatie die ik de maanden daarvoor had vergaard over de introductie van vast voedsel. En ik voelde mijn onzekerheid, en daarmee ook mijn boosheid, toenemen.

Ik had me terdege geïnformeerd. Ik liep het borstvoedingsforum plat, had onder andere het Borstvoeding Boek van Stefan gelezen en was al drie keer het hele Internet op en neer gesurfd. Maar toch wist deze arts mij danig van mijn stuk te brengen. Ik was boos, ja, maar ik twijfelde óók hevig. Stel je voor dat ik niet deed wat ze zei en dat Simea dan niet goed zou groeien. Dat zou dan komen doordat ik zonodig eigenwijs moest zijn. Ik zat nog minstens een uur machteloos na te grommen. Toen kwam mijn vriend thuis en hij vroeg zich af of die arts misschien toch niet een beetje gelijk zou kunnen hebben. En ook de oppas dacht de volgende dag, dat er misschien wel wat in zat.

Had ik niet geweten wat ik wist, dan zou ik waarschijnlijk de handdoek in de ring hebben gegooid. Dan had ik gedacht dat de dokter tenslotte de deskundige is en ongetwijfeld zou weten hoe het in elkaar stak. Maar met alle informatie die ik al had, wist ik dat veel artsen en andere zorgverleners helemaal geen verstand hebben van borstvoeding. En zelfs deze, bij dit WHO/Unicef gecertificeerd-CB, wist het dus niet. Ik graasde nog maar eens wat sites af en vond in de beheerder van borstvoeding.com mijn eigen kinderdiëtist om in de strijd te werpen. En zo verzamelde ik al snel meer dan genoeg informatie om het advies van het CB aan te vechten. En dat deed ik vervolgens ook, per brief.

Ik was verbaasd en blij dat ik daar enige tijd later een ronduit positieve reactie op kreeg. Een regiomanager belde me en bedankte me voor mijn brief. Zij had gesproken met arts en team en overleg gepleegd met de lactatiekundige die de gewraakte kinderdiëtist had ingehuurd. Iedereen was er nu van overtuigd dat moedermelk ook na zes maanden de beste voeding is voor baby’s. Ik was helemaal tevreden, ook over mezelf. Want ik vond dat ik eraan had bijgedragen dat deze deskundige in de toekomst geen andere moeders meer zo onzeker zou maken als ik me in eerste instantie had gevoeld. Applausje voor mezelf!

Maar bij de volgende twee CB-bezoeken werd Simea’s groei weer even blijmoedig in de curve voor flesvoedingkindjes bijgetekend. De borstvoedingscurve is kennelijk nog niet doorgedrongen tot de spreekkamers van consultatiebureaus. Er is nog veel werk te doen…

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen