Leeftijdsgrens

column291.jpgIk geef het toe; ook ik behoorde lang tot de groep mensen die het op zijn zachtst gezegd nogal vreemd vindt dat een peuter of zelfs een kleuter nog aan de borst drinkt. Niet dat ik me eraan stoorde, ik vond het gewoon raar. Een vriendin voedde haar kinderen ‘totdat ze naar school gaan.’ Ik heb er nooit wat van gezegd maar vond er het mijne van. Snapte het niet. Vond het een beetje zielig ook. Alsof ze haar kinderen geen keus liet en ze niet los kon laten.
Nu, drie kinderen en heel veel jaren borstvoeding later weet ik wel beter. Ik hoor inmiddels zelf bij de ‘groep-met-peuter-aan-de-borst.’ En mag dus officieel de titel langvoedster dragen, wat ik overigens een vreselijk woord vind. Alsof je niet je hele leven je kind aan het voeden bent? Want een boterham of een glas melk is toch ook voeding? Maar dat terzijde…
Ik heb dus een peuter aan de borst. En mijn omgeving vindt dat raar. Als ik vertel dat mijn baby (één jaar) borstvoeding krijgt, word ik overladen met complimenten (‘Voed je nog zelf? Wat knap!’) Maar als ik vertel dat dochter (drie en een half) ook mamamelk krijgt, word ik ongelovig aangekeken alsof ik een grap maak (‘Dat méén je niet!’). Schijnbaar is er een leeftijdsgrens in Nederland tot waar men borstvoeding ‘normaal’, ‘schattig’ en zelfs ‘knap’ vindt. Maar een ouder kind aan de borst is ‘vies’, ‘raar’ en ‘belachelijk’. Ik zou weleens willen weten waar die grens ligt? En waardoor die wordt bepaald?

Op zich moet iedereen natuurlijk zelf weten wat hij doet of vindt. Daar ben ik een groot voorstander van. Dus als mensen het raar vinden dat ik mijn peuter borstvoeding geef; prima. Wat ik wel jammer vind is dat ik me toch wel wat aantrek van alle blikken, vragen en opmerkingen. Ik vertel niet zo snel uit mezelf dat mijn dochter ‘nog’ bij me drinkt. En als ze in gezelschap aan m’n shirt begint te trekken en roept ‘mama’s borstjes zijn lekker!’, stijgt het schaamrood me naar de kaken. Daar baal ik van. Want wie zegt dat ze ‘te oud’ is om te drinken?

Volgens de WHO is twee jaar de norm, liefst langer. Maar als dat niet de maatschappelijke (gerespecteerde) norm is, wordt het jonge moeders wel lastig gemaakt die twee jaar ‘vol’ te houden. Gelukkig wint bij mij het gevoel dat ik mijn kinderen iets goeds en moois kan geven het van de schaamte. Maar ik ben bang dat veel jonge moeders, juist door dat schaamtegevoel, eerder afhaken. Ook als ze er samen met hun kindje nog zo van genieten. Doodzonde vind ik dat. Als twee jaar de norm is, kunnen we het dan met zijn allen een beetje gewoon gaan vinden dat ook een ouder kindje aan de borst drinkt?

Vaak wordt mij gevraagd hoe lang ik nog doorga met voeden. Ik kan daar geen antwoord op geven. Het is het grootste cadeau dat ik mijn dochter kan geven. Ik heb haar al gevraagd of we ermee klaar zijn als ze naar school gaat. Haar antwoord is duidelijk. Als ze iemand vertelt dat ze zo naar de basisschool mag, zegt ze er steevast achteraan: ‘en dan mag ik ook nog bij mama borstje drinken!’

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen