Mensen zijn zo vreselijk gevoelig voor promotie, reclame en… uiteraard geldbesparing. Zeker in deze tijd van economische crisis.
Reclame is bedoeld om aan te zetten tot het kopen van gewenste, maar soms ook ongewenste producten. In dit geval kunnen we, denk ik, stellen dat kunstvoedingfabrikanten ouders willen aanzetten tot het kopen van een zeer ongewenst product: namelijk kunstmatige zuigelingenvoeding. En laten ouders, als het over hun kroost gaat, nou net een kwetsbare en beïnvloedbare doelgroep zijn.
Kwetsbaar door de hectiek die op ze afkomt als nieuwbakken ouders. Gevoelig door een boost aan hormonen. Impulsief en misschien naïef door gevoelens van wanhoop. Vermoeid en minder scherp door slaapgebrek. Onzeker door opmerkingen van ervaren ouders met kinderen. Beïnvloedbaar door de kunstvoedingsindustrie die misbruik van hen maakt.
Laat deze industrie nou dusdanig slinks te werk gaan dat jij, verse ouder van een pasgeboren kindje, in een hoek gedrukt wordt: vol met je rug tegen de muur. Met allemaal schreeuwende ouders en onwetende zorgverleners tegenover je die je vertellen welke voeding je moet kopen. Ze praten op je in met argumenten die voor jou, als kwetsbare en gevoelige ouder, logisch klinken en dringen je keuzes op die goed lijken voor je kindje. Op sociale media, in de winkels en op televisie zie je de meest prachtige beloften voorbij komen die doen voorkomen of kunstvoeding een wondermiddel is, dat alle problemen weet op te lossen. De meest mooie aanbiedingen in gekleurde verpakkingen passeren de revue. Het wordt zo zichtbaar gepromoot, dat je er niet omheen kunt, al had je dat gewild.
En daar komt uiteindelijk het punt dat je als kwetsbare ouder financieel wordt uitgekleed. Uitgekleed door de kunstvoedingsindustrie. Jij denkt dat je nu tijd, geld en moeite bespaart. Jij denkt dat deze keuze jullie tot gelukkige ouders maakt en dat jij je kind het beste van het beste geeft. Want: een lactatiekundige is vreselijk duur. Kolven is mensonterend en borstvoedingslingerie is als de borstrok van vroeger: a-sexy. Alles liever dan dat. Daar sta je dan, poedelnaakt, en geïndoctrineerd door de kunstvoedingsindustrie. Denkende de juiste keuze te hebben gemaakt. De keuze voor kunstvoeding. Want daar wordt je immers ook groot mee. En je borstvoeding was zogenaamd niet voedzaam genoeg. Je kindje sliep niet door en je kreeg er misschien wel hangborsten van. Je hongerige baby bleef maar aan je plakken en je had nauwelijks tijd voor jezelf. En dat immuunsysteem moet natuurlijk goed ondersteund worden, en dat is dan ook wat er wordt beloofd in de wereld waar het om geld draait! Ergo: je gaat voor de bijl.
Je hebt het duurste merk gekocht, want dat zou het beste zijn. Je kunt, zo las ik tijdens de research voor deze column, zelfs voor één dag gratis een ander merk proberen! Wat dát met het darmgestel van je pasgeboren baby doet, laat ik maar even achterwege (…). Je krijgt, van de fabrikanten, mogelijkheden genoeg om te ‘ervaren wat voor een geweldige keuze je hebt gemaakt’. En mocht je niet tevreden zijn dan heb je keuze te over tussen alle concurrerende merken die allerlei valse beloftes maken.
Laat ik mij nu zo vrij voelen eens reclame te maken voor hetgeen waarmee je jezelf en je kind een groot plezier zal doen. Dat ‘product’ kun je uitproberen zo lang en vaak je maar wilt! Je kunt het zelfs uitproberen nadat je in eerste instantie een andere keuze had gemaakt, door middel van bijvoorbeeld relactatie. Je hoeft er niet voor naar de winkel: je bent je eigen producent en tevens de persoonlijke kok voor je kindje. Je hoeft geen andere merken te proberen; jouw eigen op maat gemaakte A merk is zo vreselijk veelzijdig qua smaak dat je kindje niet anders dan tevreden kan zijn. Zo voedzaam als jouw melk is, daar is geen alternatief voor. Jouw melk zit boordevol antistoffen en goede ingrediënten voor een perfect immuunsysteem van je kindje. De verpakking is uitermate interessant, zacht en warm en als het aan je baby en partner ligt, kiezen zij vast eerder voor een borst dan een kartonnen doos…
En bovenal: het is gratis! Gratis en voor niks! Want kolven kan met de hand gedaan worden. Een BH heb je vaak tijdens je zwangerschap al moeten aanschaffen en is goed bruikbaar tijdens de borstvoedingsperiode. De lactatiekundige wordt tegenwoordig vaak deels of volledig vergoed door je zorgverzekeraar. Dus de kosten hiervan wegen niet op tegen de honderden euro’s die je uitgeeft aan kunstvoeding. En het kan ook goed zijn dat je helemaal geen deskundige nodig hebt en je kindje een natuurtalent blijkt. Anders kun je altijd een beroep doen op de talloze vrijwilligers die je volledig belangeloos willen helpen opdat jouw kindje zich kan voeden met moedermelk, de witte motor!
NB: 2% van de vrouwelijke wereldbevolking is helaas niet in staat om haar eigen kind te voorzien van eigen moedermelk wegens lichamelijke problemen. Ik ben mij hier ten tijde van dit schrijven van bewust en plaats deze voetnoot, omdat ik deze groep in mijn column niet specifiek noem. Voor het overgrote deel van de vrouwelijke wereldbevolking is het haalbaar om gebruik te maken van dit lichaamseigen superproduct!