Ontwaken

Op bed, om half zeven ‘s ochtends, drinkt Sven -van nu net één jaar-, terwijl de andere twee nog eventjes slapen. Hij werd uit zichzelf wakker, dus ik werd wakker door hem. Hij heeft een goed humeur vanmorgen en wil al vrij snel naar zijn zus toe kruipen, maar dat laat ik nu even niet toe. Eerst maar even aan de borst bij mama, dan zien we wel weer verder. Ik kan al voedend nog even fijn mijn ogen dicht houden en hoef dan verder nog niet zo veel.
Papa ligt ook nog op een oor, helemaal aan de andere kant. Die blijft lekker liggen tot half tien, hij heeft de avond ervoor gewerkt en kwam pas rond middernacht thuis.
Als de kleine Sven uitgedronken is mag hij zijn zus Roos wakker maken. Hij maakt al kruipend wat geluidjes en leunt met zijn handjes op haar rug en hoofd. Ik haal hem weer van haar af, maar daar is hij het niet zo mee eens. Zij kreunt wat en draait zich om. Ik lig op mijn rug, met opgetrokken benen en laat hem op mijn buik zitten en probeer hem af te leiden.
Aan de andere kant van mij, ligt zijn grote broer Thijs. Dat is toch ook wel erg interessant. Hij wijst naar hem en zegt: “Da!” wat ik interpreteer als ‘daar!’.
De radiowekker springt aan. Hij draait zich om en probeert in het halfdonker te kijken waar dat geluid vandaan komt.

Roos komt nog even tegen me aan knuffelen en ze wil dat haar kleine broertje naar haar kijkt. Ze roept hem en ze wil hem een kus op zijn hoofdje geven, maar hij wil dat niet, hij wil nu geen zoen en duwt haar weg. Ze pakt zijn hoofdje met twee handen en geeft hem toch een kus op zijn haartjes. Hij protesteert luid, maar is ook gauw weer stil als die grote zus weer tegen mama aan ligt. Ze mag de grote lamp aan doen.

Dan heeft hij door dat papa achter zijn grote broer ligt. Hij moet en zal naar hem toe, over zijn grote, inmiddels halfslapende broer heen hangend en woelend, maar uiteindelijk komt hij er wel. Enthousiast kraaiend gaat hij op zijn niets vermoedende prooi af.
Papa weet nog niet dat hij nu al zo in trek is. Maar dan voelt hij een handje op zijn neus dat ook half in zijn oog duwt. Niet echt wakker willen wordend mompelt hij wat.
Thijs is door al dat gekruip over hem heen en die kraaiende geluidjes ook wat meer wakker geworden en komt lekker bij me liggen: “Mama, ik wil bij jou…!” Eerst even knuffelen en dan snel door naar papa, die hen nu alledrie verwelkomt. Of hij weer wil vertellen over zijn werk bij de vliegtuigen. Vandaag doet papa dat graag. Ze gaan bij hem liggen, maar Sven is nog niet zo geïnteresseerd in de vliegerij, de grond is zijn grootste uitdaging momenteel.
Hij speelt zittend op de vloer en kijkt me stralend aan terwijl hij mijn onderbroeken en sokken uit de la van onze klerenkast haalt.
Ik pak uit de andere kamers de kleren die we vandaag nodig hebben, ruim het te veel aan ondergoed op de slaapkamervloer weer snel op, trommel de kinderen bijeen en zorg ervoor dat het weer rustig wordt zodat papa nog even kan uitslapen.

Beneden is het gauw de kinderen aankleden en ontbijten. Sven is heel tevreden met zijn broodkorsten en kauwt zo een lekker hapje mee. Als zijn handjes leeg zijn weet hij al goed aan te geven dat hij nog meer wil. Ik scheur weer een stuk boterham af en hij pakt het gretig aan. De oudste twee vinden het geweldig om zelf hun brood te roosteren. Ze zijn nog elke keer blij verrast als hun boterham weer te voorschijn ‘floepst’ uit het apparaat. Dan met hun eigen mesje de boter er op smeren, dat is nog best een klus. Ondertussen zorgen ze ook voor Sven, door hem af en toe een stukje brood toe te schuiven als hij er om vraagt.
Zo, nu kan ik even snel een douche nemen, me aankleden en dan aanschuiven aan tafel, bij een bord met dubbeldik boter besmeerde, soms ook de korsten goed ingevette, geroosterde boterhammen.
“Mama, wij zorgen wel voor je, hoor!” zegt Roos erbij.
Tsja, het heeft zo zijn voordelen als ze zelfstandiger worden…

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen