Het is geen prestatie

column-165.jpgStefan is nu anderhalf jaar en wij genieten nog steeds van de borstvoeding. Vaak hoor ik van mensen dat het zo knap is dat ik Stefan, op deze leeftijd, nog steeds zelf voed. Het schijnt toch een hele ‘prestatie’ te zijn. Zo zie ik dat helemaal niet, het is namelijk zo gewoon! Waar een andere moeder haar kind lekker knuffelt of even op schoot neemt om bij te komen van bijvoorbeeld het middagslaapje, ligt Stefan even heerlijk bij mij aan de borst. Natuurlijker kan haast niet!
‘Voed jij nog vijf tot zeven keer?!’ Dit hoor ik regelmatig van mensen. En, nee hoor dat kost helemaal niet veel tijd of energie. Waar een andere moeder haar kind een boekje voorleest voor het slapen gaan, krijgt Stefan zijn ‘tietie’. Is dat nu zo gek? Het lijkt wel of zelf voeden ongewoner is dan je kind een fopspeen of fles geven. En dat de fles gemakkelijker zou zijn en borstvoeden tijdrovender vind ik echt onzin! Borstvoeding geven is echt heel makkelijk! Het is een kwestie van knipjes los, bovenkleding aan de kant en Stefan komt lekker knus bij me zitten of liggen. Daarom voed ik Stefan het liefst tot hij zelf niet meer wil, dat lijkt mij het meest natuurlijk. En het is geen prestatie, net zo min als langer voeden, misschien voeden tot een volgende zwangerschap of twee kindjes aan de borst voor mij geen prestatie is.

Een prestatie is voor mij hardlopen bij een atletiekwedstrijd en dan kijken wie de beste tijd heeft neergezet. Maar dat is voor mij en de borstvoeding niet van toepassing. Er is namelijk (bijna) niemand met wie ik ‘mijn prestaties’ zou kunnen vergelijken, laat staan daar steun of advies voor te krijgen. Ik heb geen trainer of coach, geen familielid of kennis die langer voedt dan een jaar. Wat ik wel heb is mijn moedergevoel, mijn oerkracht (denkend aan de bevalling) en vooral de vloeibare moederliefde die ik mijn lieve zoontje geef! En natuurlijk de virtuele steun en advies van mensen op bepaalde fora, borstvoeding.com en sinds Stefans eerste verjaardag, de voedende moeders die ik ontmoet op de bijeenkomsten van de VBN.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik in het openbaar niet snel meer voed, dat schijnt toch ‘raar’ te zijn een groot kind aan de borst. Stefan heeft dat, volgens sommigen, namelijk helemaal niet meer nodig. ‘Hij zou nu toch oud genoeg zijn om ‘gewone’ melk drinken? Dat soort reacties maken mij soms onzeker, terwijl dat natuurlijk belachelijk is. Waarom zou ik hem koemelk geven als hij de allerbeste en meest gewone melk bij mij kan krijgen? Even voeden is voor mij maar een kleine moeite, ik kan er namelijk zelf ook even lekker bij gaan zitten of liggen!

En dus blijf ik gewoon lekker voeden en geniet ik volop van de momenten dat mijn zoon nog even heerlijk tegen me aan ligt! Het is geen inspanning, het is geen prestatie: het is een moment van ons samen, waar wij ons allebei prettig bij voelen.

Tessa Zwart

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen