Is er een verschil is tussen smeerleverworst en kunstvoeding?
Wil je je kind géén smeerleverworst geven voor zijn derde verjaardag? Wel, dan geef je het wat anders op het brood. Dat is niet zo moeilijk, er zijn zat gezonde alternatieven voorhanden.
Wil je je kind geen kunstvoeding geven voor zijn eerste verjaardag? Dan heb je misschien een probleem, want… Wat moet je als het met de borstvoeding mislukt is? De borstvoeding die je natuurlijk had willen geven – vanuit je natuur, je moedergevoel diep in je hart – maar waar je niet eens aan bent begonnen bent, is nu geen optie meer. Of de borstvoeding waar je voor gekozen had, die je nota bene gegeven hebt en die toen mislukte, is óók al geen optie meer.
Smeerleverworst is vrij van schuldgevoel, kunstvoeding daarentegen niet.
Dat komt omdat het fabrieksproduct smeerleverworst eenvoudig vervangbaar is door een ander fabrieksproduct. Maar voor kunstvoeding ligt dat anders. Want moedermelk maak je zélf, uitsluitend en alleen voor je eigen kind. Elke vrouw weet dat dondersgoed. Je koopt dat niet in de winkel.
Dus als er geen moedermelk voorhanden is kan je geen kant meer op. Dan móet je wel aan de kunstvoeding. De eerste acht à negen maanden althans.
Veel vrouwen hebben of krijgen vroeger of later last van schuldgevoel als ze geen, of naar hun eigen idee té kort borstvoeding hebben gegeven. Schuldgevoelens leiden naar mijn idee helemaal nergens toe. Sterker nog, ze zitten in de weg en werken contraproductief.
Ik kies ervoor om het geven van borstvoeding te ondersteunen en te begeleiden op een positieve en milde wijze. En ik laat mezelf weinig expliciet uit over de nadelen van kunstvoeding. Ik verkies de normaalste zaak van de wereld – namelijk je kind de borst geven – het uitgangspunt van mijn boodschap en voorlichting te laten zijn.
Niet om te voorkómen dat ik moeders opzadel met een schuldgevoel. Daar ligt mijn verantwoordelijkheid ook niet; het wel of niet hebben of krijgen van schuldgevoelens is een ‘ding’ dat je met jezelf uit moet zoeken. Maar wel omdat ik ervan overtuigd ben dat je als vrouw ‘geschapen’ bent – door de Schepper of de Evolutie – om borstvoeding te geven. Dus door mijn aandacht op ‘die normaalste zaak van de wereld’ te richten raak ik de kern, het diepgewortelde verlangen van een vrouw om vrouw te zijn. Met in het verlengde daarvan de al dan niet bewuste wens om haar kind zélf te voeden.
Borstvoeding, die ligt me na aan het hart. Misschien ooit vrij van schuldgevoel, maar vervangbaar?
En ja, die smeerleverworst, die zal me een worst zijn: dat is ondeugdelijk voedsel voor jonge kindjes. Smeerleverworst is vrij van schuldgevoel en vervangbaar.