Er broeit iets. Wat het precies is weet ik niet, maar het ruikt niet al te fris. Het heeft de schijn van de coming-out van borstvoedingsmoeders op het wereldwijd internet. Bekende en onbekende moeders, vereeuwigd op foto’s en film met een vlijtig drinkend kindje. Een kindje dat geen oog heeft voor de wereld om hem heen, behalve voor de ogen van zijn moeder. Moeders in allerhande situaties: tijdens de visagie voor een fotoshoot, tijdens een andere fotoshoot, tijdens haar diploma-uitreiking, in de green room bij een talentenjacht, in een attractie bij de Efteling, in televisieshows, maar ook gewoon wachtend op de bus en in huiselijke kringen. ‘Yes!’, zou je denken, ‘Emancipatie voor de lacterende moeder!’ Want hoe meer dit beeld van een zogende moeder wordt getoond aan de wereld, hoe gewoner het wordt, niet?
Nah! Want hoe stralend de moeders ook lachen, hoe mooi ze ook worden geportretteerd en hoe zeer dit dus ook lijkt uit te stralen dat borstvoeding mag en gezien mag worden… Het lijkt de plank jammerlijk mis te slaan. Jazeker, er is wereldwijd aandacht voor sommige foto’s. De manier waarop ze gedeeld worden echter is zwaar tendentieus. Opruiend. Stemming makend.
De kijker wordt vragen voorgelegd. Vragen als: ‘Wat vind jij? Een stoere actie die bést moet kunnen of toch een tikkie ongepast?’ en ‘Borstvoeding geven in het openbaar of in het bijzijn van anderen: gepast of ongepast?’. Oké, men hoeft niet de loftrompet te steken over iets gewoons als borstvoeding. Maar door kijkers woorden als ‘ongepast’ in de mond te leggen, stuurt men de discussie al in een bepaalde richting. Het is een uitnodiging: voor een ieder die borstvoeding in het openbaar wenst te vergelijken met ‘je piemel op tafel leggen in een restaurant’ of op straat seks hebben met je vriendin (serieus, ik verzin het niet…), of te roepen dat de moeder maar met een kolf of met kind naar een toilet moet worden verbannen; brand maar los! En dat is elke keer weer een doorslaand succes; taalgebruik waar de honden geen brood van lusten vertroebelt de liefdevolle tafereeltjes.
Tussen alle bakken ellende en vunzigheid die de trollende internetgebruiker over de foto’s uitstort, klinken de ijle stemmen van hen die de discussie een andere kant op willen slingeren. Van moeders die zeggen dat borstvoeding ‘gewoon het beste voor je kindje’ is. Dat het oneerlijk is dat voeding uit een fles wel publiekelijk geaccepteerd is. Dat haters maar een andere kant op moeten kijken. Helaas is elk weerwoord van hen weer koren op de molen van allerhande vuilbekken, geïrriteerde moeders die vinden dat het eens gedaan moet zijn met die maffiapraktijken omdat hun ‘kinderen ook groot zijn geworden met kunstvoeding’ en jongeren die niet snappen dat borsten er niet primair zijn om mannen mee op te geilen. Borstvoeding wordt getransformeerd tot een walgelijk monster dat het straatbeeld en het internet wil vervuilen. Met ruwe hand wordt de borstvoedende moeder weer terug in haar kast gemept. Missie geslaagd? Niet dus…
Veel van de websites die dit soort foto’s oppakken, en gretig ook, zijn niet uit op bewustwording of emancipatie. Artikelen die de controverse rond borstvoeding willen benadrukken, worden nu eenmaal veel meer gelezen en gedeeld. Het is profiteren, al is het maar van de schunnige commentaren. Borstvoeding als hot topic, headliner of discussiepunt is goedkoop scoren.
Maar! Is het alleen maar kommer en kwel dat de klok slaat in dit verhaal? Niet helemaal. Het staat als een paal boven water dat de foto’s van moeders die hun kindje de borst geven steeds meer aandacht krijgen. Negatieve aandacht is immers ook aandacht. En door meer aandacht wordt het beeld van borstvoeding juist meer gewoon. Ook heel belangrijk is het dat Facebook een pro-borstvoedingsstandpunt in heeft durven nemen, zodat de foto’s niet meer zomaar door haters van het web verbannen kunnen worden. De laatste paar maanden proef ik echter ook een verzachting in de gemiddelde toon van reacties op borstvoeding op sociale media. Wellicht dat de normalisering toch is ingezet. Dat meer aandacht voor borstvoeding andere moeders makkelijker beweegt om ook hun mooiste foto te delen met de wereld. Dat weer andere moeders langzaamaan durven te reageren op openbare foto’s en filmpjes, ook al weten ze dat het borstvoedingsschuwe buurmeisje dit op haar tijdlijn voorbij ziet komen. Een sneeuwbal die in beweging is gezet. Het vooral negatieve schreeuwen dat een borstvoedingsfoto ooit genereerde, wordt steeds zachter van toon. Het zwarte verwatert. De donderwolk klaart langzaam op… Wordt hij ooit nog melkwit…?
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding