Tien jaar

column-186.jpgOp een prachtige zaterdagmiddag sta ik in de keuken en kijk naar buiten naar onze gasten. Aan de tuintafel zitten tien druktemakers. Ieder met een glas prik en een cadeau voor zijn neus. We vieren de tiende verjaardag van mijn zoon. Een taart met tien kaarsjes ontbreekt; dat is niet stoer meer op die leeftijd. Tien jaar alweer… wat vliegt de tijd. Ook voor mij is dit een bijzondere mijlpaal.
Mijmerend denk ik terug aan tien jaar geleden. Voor het eerst moeder, voor het eerst een baby’tje op mijn buik, voor het eerst een baby’tje aan de borst. Wat was het bijzonder, die eerste slokjes mamamelk die ik mijn zoon kon geven. Hij bleek een natuurtalent! Maar wat was het ook moeilijk, toen hij zich ontpopte als een echte ‘huilbaby’. En later, toen ik onvoldoende melk gekolfd kreeg om hem volledig op mijn melk te laten groeien. Gelukkig hielden we vol en beleefden we nog vele prachtige borstvoedingmomenten tot hij ergens tussen zijn vierde en vijfde verjaardag besloot te stoppen.

Intussen was zijn broertje geboren, die, net als mijn eerstgeborene, een natuurtalentje borstje drinken bleek te zijn. Al gauw was hij net zo verslaafd aan de borst als zijn oudere broer, met wie hij de eerste tweeënhalf jaar de borst deelde. Wat een heerlijke rustmomenten hadden wij samen, als hij, na een lange dag spelen, aan de borst in slaap viel. En wat konden wij heerlijk rustig wakker worden ‘s ochtends, als hij nog lekker even tegen me aankroop voor een slokje moedermelk. Ook hij stopte ergens tussen zijn vierde en vijfde verjaardag met het borstje drinken, toen zoontje nummer drie zich aankondigde.

Bij ons derde knulletje ging het al niet veel anders dan bij de oudste twee: toen hij na de geboorte op mijn buik lag, vond hij zelf zijn weg naar de borst en hapte aan. Iets wat hij in de jaren daarna nog heel vaak zou doen. Tot op de dag van vandaag geniet hij dagelijks van zijn ‘ding’. En al is hij bijna drie, het ziet er voorlopig nog niet naar uit dat hij zal stoppen. Ik verwacht ergens tussen zijn vierde en vijfde verjaardag…

En zo is gebeurd wat ik van tevoren nooit had verwacht: ik geef tien jaar borstvoeding! Het klinkt als een eeuwigheid, en toch is het voorbij gevlogen. Ik kijk naar buiten, naar mijn grote knul. Hij ziet me staan en wenkt me. Mijn tiener… allang van de borst, maar hij heeft me zeker nog nodig. Gelukkig maar.

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen