Het kan verkeren

Akkie Hoekstra

column-203.jpgIn 1982 had ik mijn eerste borstvoedingservaring: ik gaf mijn pop de borst terwijl mijn moeder mijn broertje voedde. Zelf heb ik geen slok borstvoeding gehad. Ik ben namelijk geboren op 18 mei 1979, vijf weken eerder dan verwacht. Bovendien woog ik maar 1900 gram. Mijn vader en moeder hebben hun best gedaan, maar in die tijd vonden artsen geknuffel in het algemeen en borstvoeding in het bijzonder slechts leuk en schattig voor mijn ouders. Voor mij vonden ze het beter als ik in mijn couveuse bleef. Kolven kwam niet ter sprake. In 2008 werd ik zelf moeder. Na een lange bevalling die eindigde in het ziekenhuis, ging het voeden bij Wieke niet vanzelf. Ze was misselijk, hapte niet goed en viel af. Wat volgde was een interessant traject: kolven en voeden met een spuitje, overproductie, borstontsteking en spruw. Al op dag dertien hoorde ik van de wijkverpleegkundige: ‘Het moet natuurlijk wel leuk blijven.’ In mijn emotionele toestand kon ik alleen maar mompelen dat ik het nog even aan zou kijken. Achteraf werd ik boos. Waarom moet het leuk blijven? Het ouderschap is ook niet altijd leuk. Sterker nog: het leven is niet altijd leuk! Daar houd ik dan ook niet direct mee op, hoor. Ook (of juist?) de minder leuke kanten van het leven, ouderschap en borstvoeding laten mij merken hoe waardevol het is. Ik heb mijn lieve Wieke uiteindelijk twintig maanden met veel plezier aan de borst gehad. Henk, mijn tweede kindje, is geboren op de bank in de woonkamer, op een vrolijke zaterdagmiddag. Na de bevalling werd hij door Jacob, mijn man, op mijn buik gelegd. Henk legde zichzelf aan en begon vol overgave te drinken. Twee borsten lang! Hij dronk de eerste maanden vaak. Wij zijn samen het schoolvoorbeeld van een goedlopend vraag en aanbod systeem. Henk geeft duidelijk aan wanneer hij méér wil en mijn borsten volgen zijn behoeften op de voet. Daardoor is Henk een baby die zich grijnzend door alle lijntjes van de groeicurven heen gedronken heeft. Ook na de eerste weken bleef Henk vaak drinken, in ieder geval een stuk vaker dan Wieke. Zij sliep na twee maanden al de nacht door. Henk is nu zes maanden oud en drinkt twee keer per nacht zijn buikje vol aan de borst. In combinatie met mijn baan valt het nachtleven me zwaar. Ik heb me al eens ziek moeten melden op mijn werk omdat ik niet meer overeind kon staan. Toen ik naar de huisarts ging om een medische oorzaak van mijn vermoeidheid uit te sluiten, raadde ze me aan om borstvoeding te gaan combineren met kunstvoeding: ‘Je moet ook voor jezelf zorgen.’ De boodschap was duidelijk: Borstvoeding is goed voor Henk en slecht voor Akkie. We vergeten voor het gemak even alle voordelen voor mij. Dertig jaar geleden hoorden mijn ouders van de dokter dat borstvoeding voornamelijk gezellig was, een extraatje voor moeders. Nu vertellen zorgverleners mij dat borstvoeding gezond is voor baby’s, maar dat moeders die goed voor zichzelf zorgen geen borstvoeding geven, of in ieder geval niet volledig. Zou het nog dertig jaar duren voordat die twee inzichten samengevoegd worden? Borstvoeding: gezonde en gezellige voeding, voor moeder én kind!

Hier uw advertentie?

Neem vrijblijvend contact met ons op voor de mogelijkheden

Gerelateerde artikelen