Lief ventje van me, wat heb je mijn wereld op zijn kop gezet de afgelopen twee jaar! Ongelofelijk, wat je in mij hebt losgemaakt. Ik was (en ben) iemand die alles graag een beetje overzichtelijk houdt. Niet dat ik zo opgeruimd was, maar ik hield niet van verrassingen. Daarom wilde ik graag weten wat je zou worden voordat je geboren was. Ik liet de nodige testen afnemen om bijna zeker te weten dat je gezond was. Hoe zeer ben ik ervan teruggekomen om alles onder controle te willen houden toen je geboren werd. Dat ik borstvoeding ging geven was het enige wat ik zeker wist, maar eigenlijk was het verder een rollercoaster. En weet je wat: Ik vond het fantastisch! Het samen overwinnen van moeilijkheden en het weloverwogen maken van keuzes, die soms tegen de gangbare adviezen ingingen, heeft me zelfverzekerd gemaakt. Jij hebt mij mezelf laten worden; hiervoor alle dank (ook al is het zo gewoon)!
Borstvoeding heeft daar altijd een grote rol in gespeeld doet dat nog, ook al is er steeds minder melk. En dat valt jou en mij soms zwaar, zelfs al drink je nog maar drie keer per dag. Je laat de laatste tijd sneller los wanneer ik aangeef dat het pijn doet. En verdorie, het doet nog meer pijn als je weer eens verkouden bent en voortdurend los moet laten om adem te halen, je weer aanhapt en als een malle begint te zuigen. Je slaapt zelfs al zelf in, zonder dat je de borst daarvoor nodig hebt. Gelukkig besef je niet dat het grootste, mooiste en liefste cadeau voor papa, mama en jou dit offer vraagt van mij en jou. En dat dát deze lichamelijke pijn bij mij veroorzaakt. We laten elkaar los, omdat er een klein broertje of zusje al een plaatsje wil veiligstellen.
En hoewel dit in het begin zo voelde, als of mijn zwangerschap ten koste ging van jou; het nieuwe kindje heeft een plaatsje. Niet alleen in mijn buik, waar alle vocht en voedingsstoffen die voorheen naar jou gingen nu de baby gezond proberen groot te brengen, maar ook in ons gezamenlijke leven. Want hoe hard kunnen we niet lachen als je naar papa’s buik wijst en zegt: ‘Dikke buik, baby!’ Hoe zeer huil ik zowel tranen van geluk bij een echo, als tranen van medeleven met jou, omdat je overstuur bent omdat je niet weet wat die mevrouw met haar echoapparaat op mijn buik doet.
Ik denk nu met weemoed aan jou, mijn eerstgeborene. Hoe we kunnen zeggen dat we hecht zijn omdat ik altijd naar jouw behoeften heb geluisterd en gehandeld. En dit nog steeds doe. Dat je daarom zorgzaam terug bent. Je hebt me geleerd los te laten; laat het leven gebeuren, geniet, accepteer en leer. Loslaten, met jou als centrale focus. Jij leidt, ik volg. Nu laat jij mij los. En dus moet ik ook… Je bent niet meer alleen, mijn hart gaat zich verwijden. En dat doet soms pijn. In mijn hart en in dat van jou. Als je behoefte aan mij hebt en om de borst vraagt, en ik je alleen maar heel stevig vast kan houden omdat het drinken mij lichamelijk pijn doet, voel ik jouw tranen en frustratie. Want stoppen hoeft nog niet voor mij, en al helemaal niet voor jou. Dit zijn de momenten dat het even moeilijk gaat.
En dan is er weer een dag dat je rustiger drinkt en het mij niet zo veel pijn meer doet omdat je verkoudheid voorbij is. Dan rest er nog minder melk, eigenlijk drink je nog maar wat droog. Je constateert: ‘Niks uit!’
Ik besef dat dit een fase is; dat we er nu middenin zitten zodat alles ons diep raakt. Maar ook dat dit weer een nieuwe uitdaging in ons leven is, met een open einde. En dat is eng. Maar lieve schat, ik weet dat wij elkaar nooit helemaal zullen loslaten. Zeker nu nog niet. En wij gaan samen met papa een nieuw lief mensje ontvangen dat ook alle goeds zal krijgen, net zoals jij dat hebt gehad. En wie weet drink je tegen die tijd nog droog af en toe. Zodat ik jullie beiden dit straks kan bieden? Of helemaal niet meer? Weet je dan nog hoe je kunt drinken? Of misschien is het alleen een mooie herinnering? Ik moet dit niet willen weten. Alles wat eindigt geeft ruimte aan een nieuw begin. Het begin van een nieuw leven voor de baby en, zoals jij zelf de laatste tijd zegt, ‘voor jou, voor mij!’
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding