Het boek ‘Wampie’ van A. den Doolaard is een zorgeloos zomerromannetje uit 1938. Een onschuldig, licht-erotische beschrijving van een liefde. Ik wordt er altijd vrolijk van. (Ook prima geschikt om te lezen als je zwangerschapsverlof hebt.) Tegelijkertijd krijg ik een dosis zelfvertrouwen over mijn eigen rondingen, door de manier waarop Den Doolaard de ronde vormen van Wampie beschrijft. Verrukt van het zachte, warme vlees van het meisje: ‘want haar armen waren rond en poezel, met een kneepje aan de voorkant van de elleboog’.
Haar borsten worden omschreven als: ‘twee lichaamsdelen die tezamen precies een fikse ronde aardbol vormden; met dit verschil, dat de putjes die de echte aardbol volgens geleerden aan beide polen pleegt te hebben, hier in een veel bewonderenswaardiger tegendeel waren verkeerd’.
Als ik het lees wordt ik trots: ik ben een vrouw als Wampie en heb ook borsten. De beschrijving in het boekje laat tenminste ruimte om de aardbollen te zien in verschillende groottes en vormen, zonder dat er aan de bewonderenswaardigheid teniet wordt gedaan.
Veel vrouwen zijn niet echt verrukt over hun eigen borsten. Laatst hoorde ik een vrouw zeggen tijdens het tv-programma deal-or-no-deal: ‘Nu heb ik puddingbroodjes, ik wil er graag weer roomsoesjes van maken’. Reclame om je borsten te laten verbeteren, suggereert dat er perfecte borsten bestaan; de littekens krijg je er gratis bij. Wat is dat toch met vrouwen en hun borstenzelfbeeld? Leve de website met alle soorten borsten van de wereld als tegenhanger van de opgeblazen ballonnen die te zien zijn in het louche hoekje van het tankstation. Leve de Viva die de borsten van trotse vrouwen laat zien in vele soorten en maten in plaats van de cub-B-borsten uit de Wehkampcatalogus. Leve A. den Doolaard die een meisje laat zien dat gelukkig is zonder ideale maten te hebben.
Trots op de borst, heeft veel te maken met borstvoeding geven. Zelfwaardering heeft een vrouw nodig om haar baby aan haar borst te laten drinken. Als een vrouw negatief tegen haar borsten aankijkt, zal ze minder snel borstvoeding willen geven.
Door een baby zelf te voeden, kan het gevoel van trots juist groter worden. Door het voeden van een kind krijgen borsten meerwaarde. Borsten worden een doorgeefluik van liefde en warmte. Het is bijzonder dat een moederlijf ook na de geboorte een kind in leven kan houden.
Jammergenoeg draagt het schoonheidsideaal dat in de media getoond wordt niet bij aan de trots van vrouwen op hun lijf. Het boekje ‘Wampie’ uit de jaren dertig helpt mij om trots te zijn op mezelf. Ik wens elke vrouw toe dat ze net zo onbezorgd kan genieten van haar lijf als Wampie dat doet: ‘Hou mijn arm vast; dan kan ik even huppelen’.