Ik riep het al vanaf dag één! Maar nee, uiteraard werd ik niet serieus genomen. Waarom niet? Omdat ik net bevallen was en wartaal uitkraamde van de morfine? Omdat ik een van de zoveel moeders was die dacht te weten hoe het zat? Of gewoonweg omdat ze in het ziekenhuis niet de juiste kennis en ervaring hadden op het gebied van schimmelinfecties? Juist, we hebben het hier over spruw. Ook wel candida genoemd. Bah bah, het was ook deze keer weer zover. We hebben hier al een hardnekkig verleden met spruw.
Ik vraag me af of het kan, maar ik heb het idee dat mijn dochter met spruw is geboren. Ik weet dat je spruw bij een vaginale bevalling kan overdragen, maar hoe is dat bij een keizersnede? Slechts enkele uren na de bevalling zag ik al een witte stip in haar mondje. Ik zei het tegen de verpleegkundige, maar die negeerde mij vrijwel geheel.
Op de derde dag riep ik wanhopig dat het voeden dusdanig pijn deed, dat ik een behandeling wilde hebben. Met pijn, moeite en enig aandringen van mij werd er uiteindelijk overleg gepleegd en kreeg mijn dochter het middel Nystatine. Ik gaf direct aan dat dit voor ons niet voldoende werkzaam zou zijn gezien ons verleden, en of er een mogelijkheid was tot een ander middel. Uiteraard was dit niet mogelijk. Al zou ik hemel en aarde bewegen. Wat ik hier nu voor elkaar had gekregen, daar moest ik het mee doen. Daarbij, zo werd beweerd door de artsen die op dat moment aanwezig waren: zoveel last hadden kinderen en hun moeder niet van spruw. Nou, ze moesten eens weten! Spruw is gemakkelijk overdraagbaar, zal ik ze even een zwam bezorgen? Ik ben benieuwd of ze dan bij hun standpunt zouden blijven…
Eenmaal thuis zijn we gelijk overgestapt op een voor ons effectiever middel, zoals gebleken bij mijn eerste dochter: de Daktarin orale gel. Maar ik had er al een hard hoofd in. De lactatiekundige was inmiddels ingeschakeld en stelde een Fluconazolkuur voor. Die had ik ook ooit gehad bij mijn oudste en gaf toen in ieder geval verlichting. Maar helaas, de huisarts wilde niet meegaan in het advies van de lactatiekundige en bood tevens geen alternatief. Wat ik nu gebruikte was eigenlijk al niet verantwoord, wegens de dikte van het middel. De Fluconazol zou overgaan in de moedermelk en staat in de boeken als niet geschikt. En nu?
Ik kreeg het advies van mijn lactatiekundige een goede kinderarts te mailen, die tevens verstand had van borstvoeding en medicatie. Na haar onze noodkreet voorgelegd te hebben kreeg ik al snel reactie terug. De huisarts moest haar maar bellen. Zo gezegd, zo gedaan. De hulp- en dienstverlening is tegenwoordig ‘vraaggericht’, en laat ik nou net een kei zijn in het doorvragen in dit geval. Maar ondertussen was het voeden een groot drama aan het worden.
Een week later wilde de huisarts mij een kuur van twee weken voorschrijven. Gelukkig, eindelijk! Maar we hebben het geluk hier niet aan onze zijde. Dus we waren er nog niet. Eenmaal bij de apotheek aangekomen kreeg ik de vraag: ‘U geeft nog borstvoeding?’ Eeh, ja en dat wil ik graag blijven doen dus kom maar op met die kuur! ‘Want als u nog borstvoeding geeft, dan mogen we u de kuur niet verstrekken.’ Welja!
And there we are. Weer terug bij af. Gelukkig had de betreffende arts al een medisch stuk uitgedraaid voor de apotheek, voor het geval die moeilijk zouden doen. Werden die ook gelijk bijgeschoold! Wat een waanzin: patiënten die hun eigen arts en apotheek moeten voorlichten! Omgekeerde wereld heet dat volgens mij. Na lang overleg, veel wikken en wegen, en continue vervelende en pijnlijke voedingen verder kregen wij dan toch onze welverdiende kuur! Maar helaas bleken de twee weken Fluconazol te kort om onze infectie de kop in te drukken. Mede dankzij de fijne kinderarts zijn we vrolijk verder gegaan met een gezinsbehandeling. Mijn kuur heeft uiteindelijk bijna tien weken geduurd!
Inmiddels voed ik wel te verstaan al ruim 2,5 jaar, al die tijd met spruw, de pijn en ellende. Ik tandem zelfs! Maar de spruw en alle gevolgen van dien wegen niet op tegen alle mooie dingen die borstvoeding brengt. Nog even en we hebben openen hier ons eigen restaurant, met als hoofdmenu: paddenstoelensoep met een vleugje borstvoeding.
PS. Lees hier over spruw en candida