Bij onze derde liep de borstvoeding iets minder vanzelf. Omdat Linde door een te strak tongriempje en lipbandje groene luiers had, paste ik op advies borstcompressie toe. Dat we een pientere dame hadden bleek al snel, nadat ze een paar keer met grote ogen naar mijn vingers keek, ging ze opeens zelf mee helpen. Dat was een ontroerend lief momentje. Gelukkig is het na het klieven door Tineke en dankzij lactatiekundige hulp van Stefan helemaal goed gekomen met de borstvoeding, ze drinkt nu alweer 7,5 maand en we hopen nog lang samen te genieten van deze bijzondere momenten!