Ervaringen van moeders laten zien hoe effectief de borstvoeding kan verbeteren na het knippen van een te korte lipriem. Meer informatie hierover en veel literatuur vind je in het artikel Wetenswaardigheden over lipbandjes en tongriempjes.
In deze lijst Lipbandje knippen in Nederland vind je adressen van artsen en vroedvrouwen die lipriempjes knippen.
Mijn beide kids zijn geknipt door Tineke de Backer. Zij is geweldig! Ze is empathisch en rustig. Ze gaf goede instructies over de nabehandeling. Het is alleen de schuld van mijn man en mij dat de lipband van de oudste weer is dicht gegroeid. Met haar had ik overigens nooit klachten bij de borstvoeding. Wel bij mijn zoon. Hij is met drie maanden geknipt (of was het vier?). Bij hem waren zowel lipband als tongriem nodig. Hij had een verborgen tongriem. Dit was overigens eerder al uitstekend gediagnosticeerd door lactatiekundige Trudy van der Helm van borstvoedingspraktijk Osdorp. Na drie dagen begon hij te snappen waar die lip toch steeds heen zwalkte, en na een dag of zes, kon hij goed drinken en heeft hij de productie nog iets opgekrikt tot zijn gewenste niveau. Ik ben zeer tevreden over hoe het is gegaan én zeer tevreden over het resultaat.
Met vriendelijke groet, Yvonne
Frenulotomie is het klieven of laseren van een tongriem en/of lipbandje. Na de behandeling is enige nazorg van belang om de kansen op succesvolle afloop te vergroten.
Via deze link: Formulier Nazorg Frenulotomie vind je het document met de instructies voor nazorg.
Je kunt het gratis downloaden. Geef het formulier aan je behandelaar of je lactatiekundige.
Mijn zoontje had erg last van verborgen reflux. Toen hij zeven weken was, constateerde een lactatiekundige een te kort tongriempje. Dezelfde middag werd dat gekliefd in Nieuwegein. Het gaf veel verbetering, mijn zoontje kon beter drinken en het voeden deed mij veel minder zeer. Wel viel mij op dat zijn bovenlip naar binnen krulde in plaats van naar buiten.
Maanden later kwamen zijn voortandjes door met een spleetje ertussen. Op borstvoeding.com verscheen een artikel verscheen over lipbandjes. Bij mijn zoontje zag het er net zo uit als op die foto’s.
Een lactatiekundige op Twitter heeft een foto van het lipbandje van mijn zoontje bekeken en vond het duidelijk te strak. Op haar advies hebben hebben we een verwijzing gevraagd bij de huisarts en een afspraak gemaakt bij de kno arts in het Ikazia ziekenhuis. Mijn zoontje was toen 7,5 maand. We werden erg vriendelijk geholpen, maar de arts leek het wel beter om te wachten tot mijn zoontje 1 jaar was, zodat het lipbandje onder narcose gekliefd kon worden. Hij vond het te traumatisch om het zonder narcose te klieven, omdat mijn zoontje al wat ouder was.Mij leek een narcose juist traumatischer. En via Twitter (@bvpuntcom) had Stefan Kleintjes mij laten weten dat het een kleine ingreep is die prima zonder verdoving kan, ook bij oudere baby’s. Ik vertelde dit en toen wilde de arts wél direct zonder verdoving klieven. Gelukkig maar! Mijn zoontje huilde namelijk maar een paar seconden. Hij lachte alweer voordat ik hem had aangelegd. Hij heeft die avond nog een beetje last gehad, maar de volgende dag was er al niets meer aan hem te merken.
Mijn zoontje drinkt nu veel beter aan de borst met een prachtige hap. Wij zijn er erg blij mee. Ook omdat we zo waarschijnlijk problemen met zijn gebit op latere leeftijd hebben voorkomen. Bedankt voor de duidelijke informatie op borstvoeding.com! We hopen dat dit bijdraagt aan meer bekendheid over lipbandjes en betere controle erop door bijvoorbeeld lactatiekundigen en verloskundigen. Als problemen met tongriempjes en lipbandjes meteen in de kraamweek worden geconstateerd en verholpen, kan dat veel ellende voorkomen.
Lieske
Beste redactie, naar aanleiding van jullie verzoek om ervaringen dit bericht.
Na ruim vier maanden te hebben gemedderd met slecht aanhappen, pijn, productieproblemen, onrust aan de borst opnieuw naar een lactatiekundige geweest. Zij constateerde een te kort lipbandje en een verborgen tongriempje, iets wat noch verloskundige, noch lactatiekundige van het ziekenhuis heeft opgemerkt.
Twee weken later heeft de kno-arts van het Ikazia ziekenhuis beiden gekliefd. Direct na het klieven nam de kleine man een véél grotere hap en gebruikte hij zijn tong veel beter. Hij heeft een mooiere lach en meer mimiek. Mijn borsten zijn leger op het moment dat hij onrustiger begint te worden dan voor de behandeling als hij het echt niet meer wilde proberen na 10-20 keer loslaten en tepeltrekken, huilen en spartelen.
Ik moet even opnieuw goed leren aanleggen; door de grootte van de hap nu, zit hij vaak iets te ver. Behalve dat heb ik geen pijn meer. Ik heb er alle vertrouwen in dat de productieproblemen nu ook verleden tijd zullen zijn en ik de fenegriek binnenkort hopelijk de deur uit kan doen.
Maar het mooiste cadeau is toch wel dat de voedingen geen gevecht meer zijn, maar warm en knus zoals het hoort. Het genieten van de voedingen kan eindelijk beginnen.Groet, Marianne
Geen ervaring met het knippen van (te korte) lipriempjes, en ik zou bijna zeggen helaas! Ik heb zelf een te kort lipriempje en drie kinderen. Hoewel ze alle drie lang bij me gedronken hebben, de jongste is 1 en drinkt aan de borst, is vooral de beginperiode steeds erg zwaar geweest. Heel veel pijn bij het voeden en niemand kon verklaren waar het aan lag. Ergens heb ik zelf altijd gedacht dat dit met het lipriempje te maken kon hebben; het onderlipje (waar iedereen op let) ligt keurig, maar het bovenlipje lag juist wat naar binnen.
Ik ben dus heel benieuwd naar jullie publicaties!Bianca
Nadat ik vorige keer uit pure wanhoop door (achteraf) slechte begeleiding na een paar weken ben gestopt met borstvoeding geven, wilde ik het deze keer koste wat kost doorzetten. Na twaalf weken tobben met aanleggen, steeds maar nét genoeg groeien en drie lactatiekundigen verder, heb ik vandaag het lipbandje en tongriem laten knippen. Ik kon een dag na het telefoontje al terecht bij deze verloskundige die ook lactatiekundige is en mijn dochtertje drinkt alsof ze weken niks gehad heeft! Een knipje, paar druppels bloed, wat traantjes maar daarna een blije mama en baby!
Ik heb trouwens het idee dat het erfelijk is, mijn andere dochter heeft het ook. Ikzelf had het en mijn oma kon mijn moeder als enige van de acht kinderen geen borstvoeding geven, misschien hetzelfde probleem?
Groetjes Mandy
Mijn dochtertje had een te strak bovenlipriempje. Het viel me toen op hoe weinig hierover bekend was. Het CB stuurde me door naar de huisarts die het allemaal wel overdreven leek te vinden, want wat was nu eigenlijk het probleem? Als de borstvoeding niet zou lukken kon ik toch gewoon overstappen op kunstvoeding? De huisarts concludeerde uit mijn verhaal dat niet mijn meisje maar ik diegene was met een probleem, want volgens hem was ik de enige die last hiervan ondervond (namelijk; vreselijke pijn door erge kloven). En je bovenlip gebruik je volgens de huisarts verder amper…
Afijn, ik liet het er niet bij zitten en belde de verloskundige gezien mijn dochtertje nog maar drie weken was. Gelukkig reageerde die heel begripvol. Ze kwam snel, zag dat het lipriempje niet te dik was en dat ze het zelf kon klieven. Dit is dezelfde dag nog gebeurd.
Mijn meisje had er amper last van, na een klein piepje tijdens het klieven was ze al snel weer rustig. Het bloedde maar heel weinig en meteen nadat het gebeurd was heb ik haar op advies van de vk aangelegd. Sindsdien is het met de borstvoeding enorm vooruitgegaan en is het voeden van mijn meisje nu voor ons beide aangenaam. Ze groeit als kool en geniet zichtbaar!
Ik ben de verloskundige dan ook erg dankbaar. Ik hoop dat er door jullie lijst meer ouders geholpen worden en te weten komen dat dit probleem vrij simpel op te lossen is.Ik begreep dat de verloskundige een training hiervoor heeft gevolgd en dat ze het klieven van tong- en lipriempjes vrij regelmatig uitvoert.
Nitsa
Bij mijn dochter is het lipbandje en het tongriempje geknipt ongeveer 1-2 weken na de geboorte in juli 2012. Na vier dagen was zij terug op haar geboortegewicht, maar na een week begon zij onverklaarbaar af te vallen. Toevallig was mijn schoonzus en lactatiekundige op bezoek. Zij heeft in het mondje gekeken en heeft ons een verwijsbrief meegegeven voor de kinderarts. Die zei niets bijzonders te zien, maar stuurde ons toch door naar de KNO-arts. Die vond het lipbandje inderdaad wat dik en heeft dit geknipt. Hij had ervaring met tongriempjes knippen, maar vond dat niet nodig bij onze dochter. Omdat het gewicht niet omhoog ging, hebben we op aanraden van mijn schoonzus het tongriempje laten knippen door een verloskundige/lactatiekundige. We hebben zelf de rekening hiervoor betaald. Het gewicht ging weer omhoog, het voeden is altijd gevoelig gebleven, maar nog steeds met veel plezier van beiden! Ook ben ik blij dat het lipbandje op jonge leeftijd is geknipt. Bij mij is dat op latere leeftijd gebeurd bij de kaakchirurg, dat was geen fijne ingreep.
Carriene
Onze jongste, Anne-Roos, geboren op 2 augustus 2012, had een te kort tongriempje, type 4. Dit is verholpen op dag acht. De dag erna zijn we naar de kno-arts geweest. Dit omdat we daar inmiddels ook een afspraak hadden en daar gebruik van wilden maken om zo te achterhalen of hij deze ingreep ook had kunnen doen.
Zo zouden andere ouders wel naar hem kunnen worden doorverwezen in de toekomst. Toen we bij hem waren zag hij het strakke lipbandje. De kinderarts die het tongriempje had geknipt, wilde de lipriem niet knippen omdat haar niet duidelijk was/is of dat nuttig zou zijn.
De kno-arts knipte het wel. Het bloedde behoorlijk, ruim meer dan bij het tongriempje, wat volgens de arts kwam doordat het lipbandje meer bloedvaatjes bevat.
Anne-Roos heeft er verder geen hinder van ondervonden.Trudie
Wat goed dat jullie aandacht aan dit onderwerp besteden!! Ik had er een paar maanden geleden nog nooit van gehoord (terwijl ik toch kinderverpleegkundige ben) en heb inmiddels het idee dat het toch best regelmatig voorkomt.
Dit is ons verhaal.
Toen onze dochter drie weken was, las ik op het borstvoedingsforum een draadje over lipriempjes. Omdat het me opgevallen was dat mijn dochter geen grote hap kon maken. Ik tilde het bovenlipje van mijn dochter op en zag meteen dat dit weleens een tekort lipriempje kon zijn.
Ik plaatste een foto met mijn vraag op het forum en kreeg binnen een paar uur al veel reacties. Waaronder die van een lactatiekundige. Zij concludeerde aan de hand van de foto dat het lipriempje inderdaad te kort was en raadde me aan een verloskundige te raadplegen die ervaring had met knippen. Een paar agen later was het geknipt. Wat geweldig dat dit met behulp van het borstvoedingsforum snel geregeld was! Ik voelde me zo dankbaar dat ik het per toeval had ontdekt en dat ik direct naar de juiste persoon was doorverwezen. Zeker omdat ik begrijp dat hier nog niet heel veel bekend over is bij kinderartsen en huisartsen.De ingreep zelf stelde niets voor. De vroedvrouw kwam aan huis en constateerde behalve het te korte lipriempje ook een verborgen tongriempje. Ze raadde me aan mijn dochtertje uit te kleden en zelf ook mijn bovenlijf te ontbloten. Met een schaartje knipte ze vliegensvlug beide riempjes door. Twee druppeltjes bloed op een gaasje, een flinke schreeuw van mijn dochtertje en toen mocht ik haar blote lijfje al tegen me aan leggen en was het leed alweer geleden. Ze ging meteen op zoek naar mijn tepel en maakte direct een grotere hap! Wow!
De weken erna ging mijn dochtertje steeds beter drinken. Dronk ze voorheen 10-14 keer op een dag, nu werd het 8-9 keer. Ook het onrustige drinken, vaak loslaten en veel lucht binnen krijgen ging beter.
Zoals gezegd ben ik enorm dankbaar dat ik het door het forum heb ontdekt en dat nu verdere problemen met de borstvoeding (en de latere gebits- en spraakproblemen) voorkomen worden.Ik hoop dat jullie item op borstvoeding.com bij gaat dragen aan meer bekendheid bij artsen en lactatiekundigen en dat hierdoor meer kindjes en hun moeders vroegtijdig geholpen kunnen worden.
Keep up the good work!Floor
Bij mijn dochter Alyssa is haar lipriempje geknipt toen ze twee weken was. Ik las toevallig een artikel over lipriempjes en herkende een aantal dingen bij mijn dochter. Want al hadden we ogenschijnlijk geen problemen met aanleggen, het viel me wel op dat haar bovenlipje steeds meer naar binnen trok, ze steeds vaker klakte tijdens het drinken, en ze had zo vaak de hik, wel acht tot tien keer op een dag. Onze verloskundige, ook aanwezig bij haar geboorte, is de dag nadat ik belde, langs gekomen en heeft haar lipriempje geknipt. Het stelde weinig voor, ik denk dat mijn dochter meer huilde van de bloedsmaak dan van de knip zelf. Nu heeft ze veel minder de hik, en kan ze veel beter vacuüm zuigen. Totaal onverwacht voor mij, want het ging toch goed, maakte het dus ook echt uit voor haar verzadiging. Ze kan meer drinken zonder in slaap te vallen, en heeft nu ook wakkere momenten zonder dat ze gelijk weer wilt drinken. Wat ben ik blij dat we zo snel gebeld hebben, en dat het lipriempje geknipt is!
Cristel
Bij mijn zoontje is met acht maanden op mijn verzoek bij mijn huisarts het lipriempje geknipt. Na mijn uitleg waarom ik dat wilde, was hij wel genegen om het te doen, zonder verdoving. Ik heb niet de indruk dat mijn zoontje er erg veel last van heeft gehad.
Barbera
Ons dochtertje had een verborgen tongriempje onder haar tong. Aanleggen ging heel goed, ze had de juiste techniek, maar toch lukte het haar niet om een voeding te drinken. Het lukte haar gewoon niet om door te drinken, waardoor we haar moesten bijvoeden. Gelukkig hadden we een alerte kraamverzorgster, die had gezien dat haar tongriempje wel lang genoeg was, maar ze haar tongetje toch een beetje naar achter had liggen. We hebben toen een lactatiekundige ingeschakeld die constateerde dat ze een verborgen tongriempje had. In eerste instantie zou onze verloskundige gaan knippen, maar die had nog nooit van een verborgen tongriempje gehoord. Ze vond dat ze een goede zuigtechniek had en wilde er daarom niks aan doen. Ze heeft toen een andere verloskundige en tevens lactatiekundige gebeld. Zij zag ook dat haar lipriempje bij de bovenlip aan de korte kant was. Beiden heeft ze geklieft. Bij het onderste riempje kwam wel wat bloed vrij en mijn dochter moest erg huilen, maar daarna geen last meer van gehad. En meteen dezelfde dag dronk ze perfect uit de borst! En nu 5,5 maand later drinkt ze nog steeds probleemloos haar voedingen aan de borst! We hebben dus erg veel geluk gehad dat we de juiste mensen om ons heen hadden, want onze verloskundige had een verborgen tongriempje niet op haar opleiding voor het knippen van tongriempjes behandeld gekregen.
Thalysia
Mijn dochter van achttien maanden heeft dit. Ze heeft altijd moeilijk gedronken. Ik kon haar zonder tepelhoedje niet voeden. Nu ze anderhalf is, zijn we er pas achter gekomen. Ook de lactatiekundige die destijds wel naar haar tongriempje heeft gekeken heeft het niet gezien. Nu weigert ze tanden poetsen, kan niet van een cracker bijten en niet uit een tuitbeker drinken (al vind ik dat niet zo erg, want een gewone beker gaat prima). Ik ben met haar bij de kno-arts geweest, deze vindt het niet nodig om er iets aan te doen. De huisarts en het consultatiebureau overigens wel en wij ouders willen dit ook omdat haar tanden ook nooit mooi recht zullen staan hierdoor en ik haar tandjes niet kan poetsen. Nu heb ik a.s dinsdag een afspraak bij een andere kno arts in een ander ziekenhuis. Ik ben benieuwd.
Carlijn
Hoi, ik laat je bij deze weten hoe de afspraak bij de kno-arts ging. Ik kwam bij een jonge vrouwelijke arts ze was zwanger en leek mijn probleem met het lipriempje van onze dochter volledig te begrijpen.
Mijn dochter is dus met achttien maanden geknipt, onder narcose. Het ging super snel en binnen twee uurtjes waren we weer thuis. Ze heeft volgens mij niet echt pijn gehad en nu gaat het tanden poetsen, van een cracker afbijten allemaal veel beter en ze kan uit iedere beker drinken die je haar voor zet.Haar tanden stonden wel bijna een centimeter uit elkaar voor de ingreep, inmiddels staan haar voortanden aan elkaar.
Groetjes Carlijn
Frenulotomie is het klieven of laseren van een tongriem of lipbandje. Na de behandeling is enige nazorg van belang om de kansen op succesvolle afloop te vergroten. Er zijn drie documenten met instructies, die niet veel van elkaar verschillen. De stijl van is wat verschillend, dus de een spreekt je mogelijk beter aan dan de ander. Tip: geef het formulier aan je behandelaar of je lactatiekundige. En bekijk ook de filmpjes!