Mijn oudste dochtertje dronk heerlijk bij mij, tot het moment dat ze me plotseling beet. Ze was 1,5 jaar. Ze schrok zo erg van mijn ‘auw’, dat ze niet meer bij me wilde drinken. Van alles heb ik geprobeerd: drinken op schoot, in bad, onder de douche.
Ze bleef ‘nee’ roepen en haar hoofd afdraaien. Fijn, borstweigering! Kapot was ik ervan! Ik genoot zo van het samen drinken, en nu wilde ze niet meer. Ik voelde me verdrietig en schuldig. Dan maar oxytocine neusspray halen bij de apotheek en de melk afkolven. Ik heb dit nog een aantal weken volgehouden. Tot mijn verbazing kwam er na 1,5 jaar helemaal geen 200 cc uit als een aantal maanden eerder. Van de neusspray werd ik zo ziek, zware hoofdpijn kreeg ik ervan.
Omdat mijn oudste dochtertje toch echt niet meer wilde drinken, ben ik met pijn in mijn hart gestopt. Ik was nog een tijdje verdrietig, al leek mijn dochtertje nergens moeite mee te hebben. Vrolijk als altijd kwam ze de dag door. Dat gaf me wel wat kracht. Voor haar was het goed, voor mama dus ook.
Ik raakte zwanger van mijn jongste dochtertje en na tien stuwings-dagen, wederom borstontstekingen, regeldagen en clustermomenten gehad te hebben, dacht ik alles gehad te hebben. Hyperlactatie! Ook dat nog. Blokvoeden en laid-back-voeden waarbij de baby vrijwel bovenop je ligt om te drinken hielpen me op weg. Haar zuigbehoefte werd vervuld en ik kreeg geen overmatig toeschietreflex meer. Alles liep op rolletjes. De nachtvoedingen werden geleidelijk minder, de slaapperiodes langer, en mama knapte weer wat op.
Op een dag zag mijn oudste dochtertje een meisje van ruim vier drinken bij haar moeder. Ondanks dat ik haar altijd bij de voedingen betrek en haar bijvoorbeeld knuffel met mijn vrije hand als ik de baby voed, heeft ze nooit om de borst gevraagd als ik aan het voeden was. Jaloezie was er ook niet. Ze knuffelde de baby en aaide haar lief.
Tot daar opeens het onverwachte moment aanbrak dat ze me vroeg: ‘mama, mag ik bij jou tiet drinken?’
Waarop ik antwoordde: ‘Ja hoor!’
Ik had nooit gedacht dat ze nog zou weten hoe ze moet drinken en aanhappen. Maar het tegendeel werd bewezen. Ze hapte aan en dronk meteen goed! Kloek kloek! Nu is ze drie jaar en na 1,5 jaar niet gedronken te hebben, voed ik mijn twee dochtertjes nu ‘s middags tegelijk. De ene dus 3 jaar en de andere 1 jaar. Wat een mooie ervaring!
Liefs, tandem-mama Melissa