Mark en mijn borstvoedingsverhaal

‘¨‘¨Mijn verhaal is dat van een hoop ‘achteraf gezien…’. Een opvolging van dingen die anders hadden gemoeten, zelf vooraf te weinig kennis opgedaan en een hoop foute adviezen van hulpverleners die je in de eerste weken ziet waarvan je verwacht dat zij het weten. Een verhaal met een flinke portie eigenwijsheid en doorzettingsvermogen. Maar daardoor heeft mijn verhaal gelukkig wel een ‘happy end’.‘¨
‘¨Mark werd geboren in 2009 met een geplande keizersnede vanwege placenta praevia met, volgens toen geldend protocol, 37 weken. Na controle kreeg ik hem even bij me, en het cliché is waar, hij was het mooiste wat ik ooit had gezien. Ik vertrok naar de uitslaapkamer en mijn man Mark ging met Ron mee naar mijn kamer.
ԬNa anderhalf uur werden we herenigd. Mark was inmiddels gewassen en had kleertjes aan en werd bij me gelegd. Na even knuffelen werd er gevraagd of ik hem aan wilde leggen. Oja! Het kind moest natuurlijk eten en ik had stellig gezegd borstvoeding te gaan geven. De cursus was er niet echt meer van gekomen maar hoe moeilijk kon dat borstvoeding geven nu eigenlijk zijn? Hij was erg slaperig en na even klungelen lag hij aan de borst, het voelde gek. Hij dronk wat en viel weer in een diepe slaap. De verpleging kwam daarna elke drie uur die dag en hielp met aanleggen, om en om aan elke borst.

Hoewel Mark een mooie grote hap maakte ging het vanwege de wond nog niet echt soepel en hij viel al snel weer in een diepe slaap. Toen hij de volgende ochtend was afgevallen begon het hele circus. Elke drie uur werd hij voor en na de voeding gewogen, de kolf werd gehaald en als hij niet de benodigde cc’s had gedronken moesten we hem met een flesje met speciale speen na voeden. Dat was nog een behoorlijk karwei want na het drinken was hij zo moe dat hij met geen mogelijkheid meer wakker te krijgen was. Na drie dagen was het benodigde aantal gekolfde cc’s niet genoeg en werd de kunstvoeding tevoorschijn gehaald. Na vijf dagen mochten we naar huis, de kolf namen we mee. Geen enkele keer heeft iemand het woord lactatiekundige genoemd.

‘¨‘¨Thuis hadden we nog een paar dagen kraamhulp. Na een aantal uren stond ze op de stoep.‘¨Gelukkig maar want zo’n eerste baby is toch wel heel erg spannend en al de hulp die we in het ziekenhuis hadden was er nu niet meer. Ze installeerde hem boven met kruik in zijn eigen bed en schreef de voedingstijden in het boekje. Omdat Mark zoveel sliep kwamen we eigenlijk maar aan zes voedingen per etmaal, de kolf moesten we maar laten want beide borsten gaven melk hoewel het aan de linker kant maar karig was. Als hij na het drinken nog zuigbehoefte had konden we een speentje geven. Na een paar dagen ging ze weer. Ik bleef nog net niet huilend achter want ik stond er alweer bijna alleen voor, het voeden ging nog voor geen meter. En weer was er geen enkele keer de lactatiekundige genoemd….
ԬԬNa tien dagen zat ik huilend op het consultatiebureau. Mark huilde inmiddels veel, en ik was bekaf.ԬEn bij het wegen bleek dat hij nog steeds niet op zijn geboortegewicht zat.ԬIk mocht gelukkig meteen door naar de lactatiekundige, die had vast wel tips. Ze leefde met ons mee en omdat ik zo moe was kregen we het advies om maar een week lang alles te gaan kolven en de fles te geven. Ik moest immers tot rust komen en zo konden we goed zien wat hij binnen kreeg. Wat er te weinig was moesten we aan vullen met kunstvoeding. De kolf werd weer opgehaald en ik begon met kolven. Noteerde alles in een schriftje wat hij binnen kreeg zodat we het goed in de gaten konden houden.ԬDe rechterborst gaf goed melk, de linker hield op na de toeschietreflex, meer dan vijf cc werd het niet.

‘¨’s Nachts dronk hij net zoveel als ik kolfde dus daar stopte ik snel weer mee. Overdag vloog mijn kolfopbrengst achteruit en minder moe werd ik ook niet. Ik was immers nog herstellende van een flinke operatie. Van verschillende kanten werd er gezegd dat het niet erg zou zijn als ik stopte, maar dat wilde ik niet! Ik had mijn kind al niet zelf op de wereld kunnen zetten, ik zou hem verdorie toch wel zelf kunnen voeden?!‘¨

‘¨Gedreven als ik inmiddels was om het toch te laten slagen ben ik het internet op gedoken. Ik vond borstvoeding.com en het borstvoedingsforum. Ik las alles en stelde vragen. Daar kreeg ik pas echt goede adviezen! Aanleggen, aanleggen, aanleggen! was het advies. En als je dan toch wat bij geeft, ook kolven. Ik had filmpjes gevonden van Jack Newman die lieten zien wanneer een kindje echt dronk. En kwam erachter dat Mark al die tijd links wel druk bezig was om een toeschietreflex op te wekken maar meer als 1 á 2 slokken drinken waren het niet. Ik had inmiddels gelezen dat voeden met 1 borst ook mogelijk was en aangezien ik vroeger gebeten ben in die borst door een paard die waarschijnlijk de boel heeft beschadigd, stopte ik al mijn energie in het voeden met de rechterborst.‘¨ Ik legde om de 1 á 2 uur aan, kolfde na en voedde na als dat nodig was. En hoewel mijn productie goed omhoog ging was het niet genoeg. Zijn voedingsbehoefte nam ook toe waardoor ik nog steeds behoorlijk moest bijvoeden.

Inmiddels was hij drie maanden en hoewel ik genoot van dat kleine baby’tje nam het voeden nog steeds een groot deel van onze tijd in beslag. De deur uit gaan durfde ik niet echt, want stel je voor dat hij honger kreeg en ik niet genoeg had.

Ik besloot als allerlaatste redmiddel domperidon te gaan slikken. Op advies van een lactatiekundige begon ik met een lage dosis, helaas werkte dat niet. Na weer overleg besloten we hoog in te zetten en dat werkte! De productie ging omhoog en er zat steeds meer tijd tussen dat ik moest bijvoeden. En na 3,5 maand dronk hij eindelijk volledig uit mijn rechterborst, zonder bijvoeding! Ik was zo trots, het was ons gelukt! Ik moest wel omschakelen en vertrouwen herwinnen in mijn lijf. Ik voedde volledig op verzoek en Mark groeide goed. Al snel begon ik met het afbouwen van de domperidon, heel rustig steeds een pil minder. Hij ging dan enorm regelen en dat stabiliseerde dan weer.Ԭ
ԬAl snel was mijn eerste doel van zes maanden gehaald. Maar het ging net lekker, dus waarom stoppen? Ik besloot gewoon door te gaan en wel te zien waar het schip strandde.

‘¨Later volgde er wel nog een andere hobbel. Tussen de negen en achttien maanden weigerde Mark al het eten dat aangeboden werd. Hij wilde alleen maar drinken uit de borst. Hij viel erg af en er werden diverse onderzoeken gedaan. Hij werd ‘s nachts elk uur huilend wakker en zat helemaal niet lekker in zijn vel. Het was een slopende periode en de borstvoeding kreeg de schuld. Ik sloeg het advies minder te gaan voeden in de wind, dat was immers de enige voeding die hij wel wilde nemen. Met 18 maanden begon hij gelukkig weer te eten. Achteraf gezien had hij last van de stress in huis omdat Ron zoveel weg was voor zijn werk. Toen het vele overwerken stopte begon hij weer met eten. Het borstvoeden was inmiddels een tweede natuur geworden. Gewoon aanleggen als hij wilde drinken. Net als ademen, je denkt er niet over na maar doet het gewoon. Begin 2012 was ik weer zwanger maar Mark dronk gewoon door. Helaas eindigde die zwangerschap in een miskraam.

‘¨Vanaf dat Mark drie jaar was begon hij zelf met afbouwen, het drinken werd langzaam aan steeds minder tot hij alleen nog ‘s avonds voor het slapen gaan dronk en later zelfs soms af en toe oversloeg. Met drie jaar en zeven maanden kwam hij bij me liggen in bed en ik bood hem de borst aan. Hij weigerde. ‘Nee mama, ik hoef niet meer. Ik ben een grote jongen nu’. En zonder te drinken ging hij slapen en de avonden erna herhaalde zich dat. Ons borstvoedingsavontuur was ten einde. Hij bepaalde zelf dat het genoeg was en voor mij was dat prima. Inmiddels was ook weer drie maanden zwanger, het zou niet lang duren voordat ik weer een kleintje aan de borst zou hebben. ‘¨
‘¨Achteraf gezien is er zoveel fout gegaan. Ik denk echt dat ik veel minder ‘gedoe’ had gehad als er meteen een lactatiekundige ingeschakeld was. Maar, ik heb er ook zo ontzettend veel van geleerd. Nog elke dag ben ik blij dat ik heb doorgezet, ik had de hele borstvoedingsperiode voor geen goud willen missen!

• Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding
• Heb jij ook een belangrijk verhaal? Kijk even hier en schrijf ons over je zieleroerselen!
• Bereid je voor op borstvoeding en lees hier alles over borstvoeding.