Consultatiebureau

verhaal-77-1.jpgOveral waar vrouwen borstvoeding geven hoor ik bijna alleen maar verhalen over negatieve ervaringen met het consultatiebureau, jammer want veel moeders, zeg maar de meeste gaan uit van hun advies en volgen deze op. Met name onervaren moeders die voor het eerst borstvoeding geven.
Ook al wordt er nu zelfs vanuit het rijk gestimuleerd om borstvoeding te geven omdat het zoveel voordelen heeft voor de moeder, het kind, maar ook voor werkgevers (omdat moeders die voeden minder vaak ziek zijn om maar wat te noemen), blijkt dat niet alle consultatiebureaus op de hoogte zijn over de in’s en out’s over borstvoeding. Wat is dat toch jammer! Zij, die zoveel invloed hebben op de moeders kunnen juist een belangrijke rol spelen in de voorlichting hierover.

Maar ik schrijf dit met name omdat mijn consultatiebureau nou net een bureau is waar dit totaal niet het geval is.

Een stukje geschiedenis: Mijn oudste dochter, Anouk, geboren 2-06-1998, heeft twaalf weken bv gehad en ik ben, onervaren als ik was, gestopt op advies van het consultatiebureau. Anouk had reflux, groeide niet goed en moest vooral kunstvoeding met johannesbroodpitmeel. Sterker nog, de huisarts adviseerde zelfs om met drie maanden maar te beginnen met fruithapje om de obstipatie te verhelpen.
Arme Anouk, ze vond het heerlijk hoor, maar beter werd het er niet van. Tot vier jaar heeft ze lactulose gekregen om de ontlasting wat zachter te maken. En nog heeft ze af en toe last.

Eind 2006 raakte ik zwanger van de jongste dochter, ik volgde op aandringen van mijn nichtje (die contactpersoon is bij de VBN) bij haar een cursus borstvoeding voor zwangeren.
Ik was compleet verrast, ik was zelfs een beetje boos op de huisarts van toen, het consultatiebureau. Ik had het zo fijn gevonden om Anouk te voeden en door hun was me dit ontnomen, zo voelde ik het. En dan te bedenken dat ik zelfs toen ook nog naar een borstvoedingsavond van het kraamcentrum ben geweest, waar ze alleen filmpjes lieten zien hoe het in Skandinavië gaat lekker belangrijk!

verhaal-77-2.jpgDus nu ik dit allemaal ineens wist, hoe het wel moest, wat belangrijk was met voeden, dat er overal een oplossing voor was, dat je zelfs als je ging werken gewoon kon voeden, was ik vastbesloten: dit kindje krijgt zeker zes maanden mama’s melk en hoe ik het doe, doe ik het, maar gebeuren zal het!
14 augustus 2007 werd Lois via een vacuümpompverlossing geboren in het ziekenhuis.
Ik moest naar de ok, de totaalruptuur moest door de specialist gehecht worden. Ik was zo gebrand op het slagen van de borstvoeding dat ik eiste dat ze eerst Lois aan me gaven want die wilde ik per se eerst aanleggen, eerder ging ik niet naar de ok. Gelukkig deden ze dit ook en we hebben nog fijn twintig minuten samen genoten van de eerste keer aan de borst.

De weken daarna verliepen prima, ik genas snel en Lois was zo zoet en dronk en groeide uitstekend!
Na drie maanden begon ze veel te huilen. Na lang zoeken en hulp van een diëtiste de provocatietest gedaan en ja hoor: koemelkallergie.
Nog meer reden om te blijven voeden, ik had inmiddels al heel wat gelezen en ook het boek ‘van borst tot boterham’ van Stefan aangeschaft. Niemand zou mij van het borstvoeden afkrijgen.

Met angst en beven ging ik elke keer weer naar het consultatiebureau, niet zozeer omdat ze niet goed groeide, nee ze groeide boven de lijn uit, maar omdat ik heel veel tegenwerking had verwacht over het geven van borstvoeding. Zeker toen we de zes maanden waren gepasseerd en Lois nog steeds lekker gedijde op mama’s melk. Niets was minder waar.

De arts, de wijkverpleegkundige, ze zijn allemaal even lief en vol bewondering over de borstvoeding. Toen de vier maanden dip in Lois haar groeicurve kwam, niks aan de hand, dat is heel normaal bij borstgevoede kindjes zeiden ze. Ik ging in het vervolg graag naar het bureau omdat ik me gesteund voelde. Ook al zou er iets zijn, dan had ik niet de verwachting dat ze meteen aan de borstvoeding zouden komen, maar gewoon zoeken naar een redelijke oplossing. Blijf lekker voeden, niks beter dan dat zeiden ze.

verhaal-77-3.jpgNu Lois met achttien maanden weer heen moest en ik nog steeds zelf voed, waren ze compleet verrast dat het nog zo goed ging. Lois scoort met alles een dikke plus en is erg voor met haar ontwikkeling. (moedermelk??? Denk ik dan stiekem…) maar toen ze de groeicurve in gingen vullen bleek dat Lois wat minder groeide qua gewicht in verhouding tot de lengte, ze zat onder de middellijn. Hier zei de wijkverpleegkundige over dat het wel iets beter mocht.

Die opmerking bleef hangen, vooral omdat ik altijd de metingen ook op de groeicurve-online op borstvoeding.com invul en ze altijd dik boven het midden zit met alles. Ik heb het meteen ingevuld en Lois zat nog steeds boven het midden volgens de groeicurve-online.

Dus ik heb de wijkverpleegkundige gemaild en dit uitgelegd, om te vragen welke curve ze gebruiken. En dat deze groeicurve ook bestaan en wat het verschil is, dat ze meer info kon lezen op de site van borstvoeding.com. En de grafieken van Lois bijgesloten.

Ik kreeg het dit antwoord:

‘Hallo, Dank voor je reactie, ik ben blij dat je me deze info toe stuurt. Wij zijn bekend met het gegeven dat er andere curves gebruikt kunnen worden voor borstgevoede kinderen. Ik was niet bekend met het feit dat dit in de peuterperiode ook wordt gebruikt.
We zien namelijk heel weinig tot geen moeders die dan borstvoeding geven. Vooral op de leeftijd van vier maanden zie je dat de groeilijn (in onze curves) afbuigt, dus daar maken we geen punt van.
In onze dossiers gebruiken we ook verschillende groeicurves voor jongens en meisjes. Deze zijn echter gericht op kunstgevoedde kinderen. Ik vind het heel verrassend om te zien hoe het gewicht van Lois in de curve van de WHO zich verhoudt tot de lengte, dit is prima! Dank voor je informatie en tot ziens.’

Ik vind het leuk om te zien dat het consultatiebureau zo open staat voor nieuwe informatie. Aan de andere kant is het jammer dat ze niet goed op de hoogte zijn natuurlijk. Maar zoals ze zelf al schrijft, het komt weinig voor. Ik ben ondertussen ruim halverwege de opleiding als contactpersoon dus wie weet is dit het begin voor een samenwerking om meer moeders bij ons in de buurt prettig borstvoeding te laten ervaren!

verhaal-77-4.jpgIk vind dat mijn consultatiebureau een dikke pluim verdiend want niet alleen wat voeding betreft zijn ze heel soepel maar ook bijvoorbeeld met het feit dat Lois bij ons in bed slaapt omdat ze nog vaak ‘s nachts komt voor een slokje mamamelk. ‘Lekker doen, geniet er van en maak het jezelf makkelijk.’ was het advies! Ik kom graag om te wegen, meten en voor een gezellig kletspraatje met de wijkverpleegkundige!
Maar ook wil ik vooral de site van borstvoeding.com, het borstvoedingsforum en de VBN bedanken want dankzij hun allemaal ben ik een zelfverzekerde voedster gebleven tot op de dag van vandaag.

    \t

  • Groetjes Brigitta