Bij ons eerste kindje werd na een week aanmodderen ontdekt dat hij een te korte tongriem had. Nadat deze geknipt was, heb ik hem negen maanden mogen voeden.
Ons tweede kindje voedde ik een jaar.
Borstvoeding geven aan ons derde kindje, dat doe ik even, dacht ik. Maar het bleek dat haar tongriempje én lipbandje moest worden gelaserd en nog had ik zo’n pijn met het voeden. Zeer pijnlijke kloven, voeden met een hoedje, niets hielp.
Tot ik bij de osteopaat kwam en bleek dat een spiertje naar haar tong niet goed zat. Hij heeft haar enkele keren behandeld en daarna was het goed.
Ik kon haar pijnloos en zonder tepelhoedje voeden. Vanochtend wilde ze niet meer bij me drinken en toen dacht ik weer terug aan de moeilijke en pijnlijke start. Maar door ons doorzettingsvermogen hebben we toch maar even vijftien maanden samen genoten van de momenten dat ze bij mij dronk.