Mijn zoon en dochter bleken allebei te genieten van de borstvoeding. Mijn zoontje was wel erg onrustig en had erg veel last van krampjes. Hij bleek koemelkallergie te hebben, dus na drie maanden ben ik volledig koemelkvrij gaan eten en drinken, zodat hij geen koemelk binnen zou krijgen via mijn melk. Een flinke aanpassing, want ik ben dol op melk, kaas en yoghurt, maar inmiddels ben ik zo’n fan geworden van borstvoeding dat kunstvoeding geen optie was. Ook bij hem heb ik me voorgenomen zo lang borstvoeding te geven als hij wil. We hebben inmiddels de WHO norm van twee jaar gehaald en een einde lijkt nog niet in zicht. Hij kan nog intens genieten van zijn drinkmomenten bij mij, al kan hij ook enorm onrustig zijn en tegelijk de wereld om hem heen willen verkennen, iets willen zeggen, en met zijn handen klem zitten in mijn haar. Maar echt, het is genieten met hem, ik zou het voor geen goud willen missen.
Bij mijn dochter werd het een beetje een ander verhaal. Ze was inmiddels vijf jaar en ik ging me soms wat ongemakkelijk voelen. Ik vroeg me ook wel af wat kinderen op school zouden zeggen als ze zou vertellen dat ze bij me dronk. Maar tegelijk vond zij het nog heel fijn om ‘s ochtends tegen me aan te kruipen en te drinken. Ik hoopte dat zij het binnenkort tijd zou vinden te stoppen, maar wilde het niet opdringen. En toen, op een ochtend zei ze opeens na twee slokken ‘ik vind het niet lekker’. OK?
Nu heeft ze dat soms ook met het avondeten, dat ze iets op dinsdag lekker vindt en datzelfde op woensdag niet meer lust, maar dit had ik niet verwacht. Opeens vond ze mijn melk niet meer lekker. Hoewel ik het niet zo leuk vindt als ze dit over mijn kookkunsten zegt, vond ik dit eigenlijk wèl geniaal.
Ik heb gezegd dat het prima was en dat ze het dan niet hoefde op te drinken. Ze vroeg toen ‘mag ik dan een glaasje koeienmelk in plaats van gewone mama melk?’ en dat heb ik toen snel gehaald. De ochtend erna probeerde ze het nog een keer bij me, maar toen vroeg ze zelfs een slok water omdat het zo’n vieze smaak was. Na vijf jaar moeite ben ik dus ingeruild voor een koe. Ik vind het fijn, heel fijn. Het is een super mooie tijd geweest, ik ben zo vaak heel blij geweest met mijn borstvoeding als ze ziek was, moe, hongerig op onhandige momenten, maar het is mooi geweest.
Ik voed mijn zoontje nog fijn door, het zal wel heel anders zijn als hij ooit stopt, dus daar geniet ik nu nog even extra van. Ooit begon ik dit borstvoedingsavontuur met ‘ik zie wel of het lukt’ en ik ben nu ontzettend dankbaar voor die borstvoeding die zo goed gelukt is en zeker heeft bijgedragen aan de intense band die ik met mijn kinderen heb.
Marleen
Eerder verscheen in deze serie deel 1, 2 & 3
De eerste keer: een kindje, moeder en borstvoeding [1]
Moederschap en werk combineren [2]
WHO richtlijn gehaald en opnieuw zwanger [3]