Drie dochters

verhaal-276-1.jpgDrie keizersneden, drie dochters en voor de derde keer geef ik borstvoeding. Zo langzamerhand ben ik een heuse ervaringsdeskundige! Maar ik vraag me wel eens af of ik mijn jongste spruit nu nog zelf zou voeden als de borstvoeding de eerste keer niet zo makkelijk was verlopen.

Die eerste keer ging het vanzelf. De verpleegkundige keurde ongevraagd mijn tepels goed en voor ik van de schrik bekomen was (kunnen die ook verkeerd zijn dan?!) bleek mijn oudste het daar helemaal mee eens. Hoewel ik met een keizersnede bevallen was, kwam de borstvoeding meteen goed op gang. Werken en kolven ging prima samen. Ik werd dat eerste halfjaar nog twee keer geopereerd, maar dat bracht de borstvoeding geen moment in gevaar en mijn dochter groeide als kool. Na acht maanden gaf ze de voorkeur aan de fles en stapten we op kunstvoeding over.

Mijn tweede dochter ging ook voorspoedig van start. Maar toen ze na twee maanden verkouden werd, bleek haar korte tongriempje toch een belemmering voor de borstvoeding. Ze dronk twintig keer op een dag en viel toch af. Kolven bleek de oplossing en ik ontdekte hoe zwaar het is om alle voedingen te moeten kolven. Toch wilde de kinderarts niets aan het tongriempje doen. Omdat ik van mijn eerste dochter wist hoe makkelijk en prettig borstvoeding kan en moet zijn, legde ik me daar niet bij neer. Ik vond via borstvoeding.com alsnog een kinderarts die het tongriempje wilde knippen en kan dat iedereen aanraden. De borstvoeding werd weer een genoegen. Tot ik in een akelig kolfincident belandde op mijn werk. Borstvoeding.com loodste me door het conflict met mijn werkgever heen en ik gaf de borstvoeding opnieuw niet op. Ook hier dank ik de talloze gelukkige voedingsmomenten met mijn oudste dochter. Die staan in mijn hart gegrift. Dus hoe zou ik mijn tweede meisje zo’n band kunnen ontzeggen?

En daar ben ik weer. Moeder van een derde prachtige baby, nu zes maanden. En opnieuw vond ik de nodige uitdagingen op mijn pad. De eerste weken ging de borstvoeding goed, al dronk deze dochter wat typisch. Maar langzamerhand veranderde ze van een lieve, rustige, onverstoorbare baby in een spugende, kreunende huilbaby. Ik moest haar van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat rechtop houden. Eerst dacht ik dat ik ‘gewoon een chagrijnig kind’ had. Maar uiteindelijk realiseerde ik me dat er iets niet klopte. Het consultatiebureau dacht aan reflux, maar ik twijfelde. Op borstvoeding.com las ik dat mijn dochter alle symptomen had van overproductie of een te sterke toeschietreflex: groene poep, onrustig drinken, knoeien, spugen, spuitluiers, darmkrampen.  

Ik ging anders aanleggen en bood nog maar één borst per keer aan. En het wonder geschiedde, de groene poep verdween en andere symptomen namen af. Ineens lag mijn meisje af en toe te lachen en te spelen in de box! Alleen de neusverkoudheid bleef. En soms ging het ineens toch mis en was het moeilijke kind terug. Toen vond ik een verband met wat ik at: ze bleek allergisch voor noten en kokos. Tien dagen nadat ik dat uit mijn voeding schrapte, had ik mijn lieve, rustige baby terug! Ze was toen tien weken.

verhaal-276-2.jpgHet klinkt nu zo eenvoudig, maar in deze periode heb ik vaak op het punt gestaan te stoppen met de borstvoeding. Eerst was daar de verleiding van kunstvoeding tegen spugen. Ik heb er meer dan eens in de winkel mee in mijn handen gestaan. Toen ik eenmaal op het spoor van de voedingsallergie zat, werd de kunstvoeding nog verleidelijker. Daarmee sluit je immers alle mogelijke allergiebronnen uit.

Mijn baby was in ieder geval niet allergisch voor melk, want ze reageerde niet op iets wat ik dagelijks at. Ze zou vast van alle ellende af zijn als ik op hypoallergene kunstvoeding overstapte. Wat betekende dat ík haar leed verlengde door stug door te gaan met de borstvoeding en te zoeken naar de oorzaak van de allergische reactie. O, die momenten dat ze innig tevreden van de borst dronk, en dan ineens haar hoofd achterover gooide en hartverscheurend klagelijk begon te jammeren! Die momenten dat ik wist, het is weer mis, wát heb ik gegeten?!
Ook díe momenten staan in mijn hart gegrift. Want wat is het afschuwelijk om je kind dan te moeten blijven voeden! Wetende dat jouw melk haar binnenste steeds op zijn kop blijft zetten, tot alle foute voedingsstoffen uit de melk zijn verdwenen…

Toch kon ik het zelfs toen niet over mijn hart verkrijgen te stoppen. Ook deze baby gunde ik die gelukkige tijd aan de borst. Dus ik heb net zolang etiketten gelezen en teruggeredeneerd wat ik at, tot ik een beeld had van de voedingsmiddelen die ik moest laten staan. En dat werkt. Nu is het afwachten tot haar darmen volgroeid zijn, pas met een jaar volledig. Hopelijk is ze dan van de allergie af. En in de tussentijd weet ik precies wat ik zelf moet mijden en wat ik haar niet moet aanbieden, nu ze zelf gaat eten.

De rust is weergekeerd en het borstvoeden is weer een genoegen. Drie meiden, drie keizersneden, drie keer borstvoeding. Zo langzamerhand ben ik een ervaringsdeskundige. Ik wilde hier graag mijn verhaal vertellen, omdat ik heb geleerd dat er altijd een reden is (soms meerdere), als de borstvoeding niet lekker loopt. En dat het gelukkig vaak een oplosbare reden is. Ik heb ook geleerd dat anderen het niet voor je oplossen. Consultatiebureau, huisarts, kinderarts, echtgenoot, vrienden en familie, ze staan voor je klaar en denken met je mee, en dat is fijn, maar het loste mijn problemen niet op. Zij wisten het ook niet. Wat wel hielp? Mijn instinct, de zekerheid dat het beter kon (moest) en de ervaringen en expertise die ik vond op internet. Soms op forums, vaak bij borstvoeding.com. Niet iedereen heeft zo’n gelukkige eerste ervaring als ik om uit te putten. Maar hopelijk kan mijn ervaring ook andere moeders en baby’s waar het voeden niet helemaal naar wens gaat helpen aan een fijne borstvoedingsperiode. En dat gun ik iedereen!

Hartelijke groet,

Clara

**Voetnoot: Ik maar denken dat ik de moeilijke weg koos, door geen kunstvoeding te geven. Nu blijkt dat de ‘plantaardige oliën’ in de kunstvoeding (in ieder geval in alle N* kunstvoeding) onder andere uit kokosolie bestaan, waar Leah dus allergisch op reageert. Ik was er vast niet achtergekomen dat Leah dáár allergisch voor is, als ik op kunstvoeding was overgestapt. Want kokosolie staat niet eens apart vermeld op het etiket van de kunstvoeding…