Van mijn omgeving hoor ik dat ze het zo knap vinden wat ik doe! Ik vind het alleen maar vanzelfsprekend en geniet, ondanks alle beperkingen en pijn, intens van mijn kleine spruit! Maar ik heb dan ook gelukkig geen zorgen om de gezondheid van Derk. Hij heeft geen last van een (verborgen) reflux of van extreme darmkrampjes, zoals bij mijn eerste twee kids het geval was. Nee, hij is relaxed! Lacht heel veel, kijkt helder uit zijn ogen en begint nu ook te brabbelen. Ook slapen gaat perfect! Hij meldt hij zich maar 1 of 2 keer per nacht en ik kan hem zonder morren gewoon weer in bedje leggen! Dus wat heb ik te klagen?Â
Zelf ben ik ook helemaal hersteld van de keizersnede. Ik heb geen last of pijn. Doe alles weer zoals voor de bevalling (alhoewel ik merk dat de bekkenbodemspieroefeningen geen overbodige luxe zijn, maar dat komt later wel!). Regelmatig krijg ik complimentjes over hoe goed ik eruit zie en dat ik helemaal straal! Maar wat wil je dan ook, dit is toch gewoon fantastisch!
Want het kunnen geven van borstvoeding, heeft hele mooie momenten.
# het heerlijk relaxed drinken uit mijn borst. Wat een mooi gezicht! Ontspannend, met z’n ogen dicht, drinkt Derk met grote halen langszaam mijn borst leeg.
# als hij echt honger heeft, of de borst wordt minder, dan ‘helpt’ Derk met zijn handjes mee de melk uit de borst te kneden (zo schattig!),
is hij klaar, dan duwt hij de tepel met z’n tong eruit, laat evt. een harde scheet en slaapt weer verder kleine smakbewegingen makend, of ik wordt na het voeden beloond met een big smile, waarbij een nog melk uit z’n mond loopt.
# heeft hij verdriet, dan is hij na een troostborst weer happy.
# wil hij graag gaan slapen, maar lukt dat nog niet, dan bied ik ‘m de slaapborst aan.
Al met al, ik zou niet willen maar ook niet durven stoppen met borstvoeding!
Dan heb ik nog wat tips. Tenminste dit heeft bij mij geholpen. Dit biedt natuurlijk geen garanties!
# De eerste dagen zijn erg belangrijk. Leg zo vaak mogelijk aan! Zelf heb ik om het uur aangelegd! (Dus ook ‘s nachts). In de eerste dagen worden de melkkliertjes aangemaakt. Door veel te stimuleren heb je er op langere termijn voldoende.
# Vraag vooraf of per direct om een lactatiekundige. Deze kan dan meekijken en je adviseren. Zo heb je direct een goede start!
# Het borstvoedingsprotocol is per ziekenhuis anders. Het feit dat ze een protocol hebben, betekent nog niet dat dit conform de wensen van jezelf is! Vraag bijvoorbeeld hoe het zit met kunstvoeding, of je al eventueel vooral afgekolfde melk in de koelkast van je kamer kunt neerzetten en hoe het ziekenhuis de (lactatie)kundigheid heeft geregeld.
# Een tip, die eigenlijk niets met borstvoeding geven, te maken heeft; vraag een professionele fotograaf om foto’s te maken! Het is zo’n bijzonder moment van je leven, probeer dit goed vast te laten leggen! Onze fotografe (www.ingridtimmermansfotografie.nl) heeft vooraf en direct na de bevalling foto’s gemaakt. We hebben het niet voor elkaar gekregen dat zij het tijdens de bevalling ook mocht doen. Daar was het ziekenhuis nog niet aan toe. Gelukkig was er een arts bij, die fotografie als hobby heeft, bereid enkele foto’s te maken!
# Je hebt nooit te weinig of te veel borstvoeding! Het is een kwestie van vraag en aanbod. Dus luister niet naar adviezen hierover en begin zeker niet zomaar met kunstvoeding! Kijk naar je kind. Vraagt hij die dag extra vaak, leg hem gewoon aan. Misschien is hij wat ziekig en heeft hij gewoon wat extra’s nodig. Lees veel. Ga naar Kenniscentrum Borstvoeding, lees hét boek van Stefan Kleintjes, struin internet af en raadpleeg een lactatiekundige als je vragen hebt!
# De eerste weken/maanden zijn erg heftig. Het is hard werken! Borstvoeding vraagt een geweldige doorzettingsvermogen! Op momenten als je het helemaal niet meer ziet zitten, toch nog een stap verder gaan. Uiteindelijk is het gewoon zo mooi!Â
# Zorg ervoor dat iedereen in je naaste omgeving je onvoorwaardelijk steunt in het geven van borstvoeding. Ze moeten je complimenteren en stimuleren. Het K-woord (kunstvoeding) mag de eerste weken niet worden uitgesproken!
# Voor een ingetrokken tepel heeft een tepelvormer vooraf heeft niet zo veel zin, maar wel ter voorkoming of genezing van smetwonden tijdens het borstvoeden. Het drogen in ‘de open lucht’ geneest het snelst!Â
# Kolven is zwaar en demotiverend, toch? Voor mij was het echter een heerlijk rustmoment! Het moment om voor mij (met 1 hand) dit verhaal te typen, kleding te kopen of mijn sociale contracten weer aan te spreken! Dus juist de afleiding zorgde voor mij dat ik het geluid niet meer hoorde, dat het gewoon vanzelf ging.
De ene kolf is de andere niet! Zorg voor een kolf met verschillende standen (stimulerend en zuigend), dat je goed sluitende schelpen hebt en dat de kolf krachtig genoeg is! Ik moet bijvoorbeeld bij mijn rechterborst de kolf 2x zo hard zetten als bij mijn linkerborst om er melk uit te krijgen!
# Als je een fles moet geven, koop dan de goedkoopste fles bij de drogist en ga therapeutisch voeden.
# Een voedingskussen hoef je niet perse aan te schaffen. Zorg wel dat je een kussen(s) hebt, zodat je je arm of baby kunt ondersteunen. Leer vooral eerst je baby op je arm te voeden en schuif dan een kussen ter ondersteuning eronder. Met je arm kun je nl je baby op de juiste hoogte in 1 beweging naar de borst brengen. Anders ben je geneigd om de tepel (dus je eigen lichaam) naar de baby te brengen. Dit gaat lang niet zo snel en dan dwing je jezelf in een oncomfortabele houding. Daarnaast zal 9 van de 10 keer de tepel niet goed in de mond liggen, met tepelkloven tot gevolg.
# Zorg voor een ontspannen houding. Schouders dus naar beneden!
# Smeer een dikke klodder purelanzalf op je zoogkompres, dan hoef je het niet op je pijnlijke tepel te smeren.
# Het kan bij liggend voeden helpen om je zoogkompres (evt. dubbelgevouwen) of een spuugdoekje onder je borst te leggen, zodat je tepel op gelijke hoogte komt van het mondje.
# Zet je telefoon op niet-storen! Het meest irritante tijdens het voeden is dat je gepingel hoort. Nee, voeden is een moment van rust! Geniet van elkaar!
# Of nog een graatje erger: zit je net borstvoeding te geven, gaat de deurbel! Wat doe je? De nieuwsgierige mens onder ons, en dat zijn we allemaal, koppelt kind toch af, legt deze huilend in de box, trekt kleding goed, doet een jas aan tegen mogelijke tocht en doet de deur open. De beller in kwestie vraagt of we nog wel tevreden zijn over ons abonnement… Dus plak grootst op je deur: ‘svp geen verkoop aan de deur!’
# Leg jezelf geen druk op met to-do lijstjes. Als 1 ding lukt, over de hele dag gezien, is dat al heel mooi! Lukt het vandaag niet, dan komt het morgen wel!
# Plan ‘s avonds geen bezoek! De nachten zijn gewoon erg intensief. Dus dat je nu al om 21.00 uur in diepe slaap bent, is toch heerlijk?
# Lees dit eens.
Epiloog 2
Hai Stefan, even nog een heugelijk nieuwtje: toen ik mijn verhaal indiende, was mijn zoon drie maanden en dronk hij alleen maar uit links en had ik daar last van ernstige tepelkloven.
Zoals wel vaker wordt gezegd: de aanhouder wint, want de tepelkloven zijn ‘history’ en hij drinkt nu ook uit rechts!
Groet Karina!
NB Lees ook deel 1, deel 2 en deel 3.
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding