Zondagmiddag. OK laten we onze oudste telg een lol doen, even langs de Mac Donald. Ik eet eigenlijk nooit bij de Mac Donald. Of eigenlijk nooit meer. De Mac is leuk voor de kinderen, verder voegt het niets toe aan onze levensbehoefte. Maar goed onze oudste zoon, negen jaar, is in de zevende hemel.
Een HappyMeal en voor papa een BigMac. OK, laat ik me zelf op een cappuccino trakteren. Dochterlief van acht maand kan ook gezellig mee doen bij de Mac. Dat wordt dan 1 MacBorst, alstublieft. Lekker hoor borstvoeding het kan altijd en overal!
En misschien komt het dat mijn dochter al een flinke meid is, immers ze groeit als kool op mama’s slagroom, het overkomt ons regelmatig dat mensen ons vragen ‘mag ze al een koekje?’ Bijvoorbeeld bij de kassa in de winkel. Mag ze al een koekje, mag ze al een snoepje? ‘Nee dank je’, is dan het standaard antwoord. Soms wordt er verbaasd gereageerd, want het koekje lag al in de aanslag. Nee hoor ze is nog maar acht maand. Wat zielug geen koekje.
Zo ook bij de Mac Donald. Er zijn toch al heel wat kindjes van haar leeftijd die in de kinderstoeltje kunnen zitten. En als ze dat thuis kunnen, dan kunnen ze dat ook bij de Mac. En als ze goed kunnen zitten kun je ze best een paar frietjes geven. Sommige mensen kijken me dan ook vragend aan. Zo’n groot kind nog aan de borst. Het is geen gezicht. Doe dat dan even op een plekje waar niemand je kan zien.
Eigenlijk best vreemd anno 2008. Naveltruitjes, je string uit je broek laten steken, piercings en veel te kleine topjes. Nou, daar had best een blote borst tussen gekund, toch? Met kind er aan natuurlijk. Gelukkig zijn de meeste reacties van mensen heel positief. De meest gehoorde reactie is ‘goh wat makkelijk zeg’. Ja en dat is het ook. Heel makkelijk, gezond, hygiënisch, altijd voor handen en voordelig bovendien.
En het levert ook nog eens een fraai plaatje op. Want een voedende moeder is toch wel heel mooi om te zien?
Groetjes, Bianca