Beste redactie, ik weet niet goed waar ik dit verhaal kwijt kan maar ik ben furieus over het advies van een consultatiebureau anno 2013! Ik kom net van een kraambezoek bij de buren, een jong gezin met een prachtige dochter van drie maanden. Ze is vijf weken te vroeg geboren en heeft heftige darm krampjes, maar verder gaat het heel goed ook met de borstvoeding.
Bij een bezoek van een consulente vertellen de ouders dat haar dochter vaak in haar bedje met weid open ogen, gespannen armpjes naar het plafond ligt te staren en niet kan slapen. Waartegen het kindje meteen in slaap valt als ze bij hun in bed ligt of beneden in de box of kinderwagen ligt en ze hun stemmen hoort.
Dit is het advies: ‘Het is beter dat ze leert alleen te liggen en als jullie niet tegen kunnen als ze huilt, dan kunnen jullie beter de babyfoon uitzetten, anders leert ze nooit alleen te slapen.’ Ter herinnering: ze is dus drie maanden en vijf weken te vroeg geboren…
Ik word hier heel boos over. Waar zijn de wetenschappelijk aantoonbare bewijzen? Ik vind dit advies crimineel, dat is voor mij aanzet tot kindermishandeling!
Is hier geen bijscholing? Bij zo een belangrijke plaats? Kent hier niemand de DVD ‘Een Baby’s Wereld?’ Of het boek van Ingeborg Bosch: De onschuldige gevangene over opvoeden en overleven? Of andere belangrijke literatuur…
De ouders vertellen mij ook verontrustend, dat zelfs het kindje al bijna dood was, want hadden ze de babyfoon met camera niet gehad, dan hadden ze niet gemerkt dat ze had overgegeven en niet kon schreeuwen omdat de neus en alles helemaal vol zat ‘ ze was al helemaal bleek en de ogen vol paniek… dus heel snel naar boven stormen naar de kinderkamer- die kleine heeft toen vervolgens dertig minuten in een stuk door geschreeuwd. Voor het poepprobleem kregen ze alleen laxerende middelen.
Ik heb haar mogen vasthouden en wel meteen in de buikligging op mijn armen met een hand onder haar buikje. Ze had net gedronken en normaal had ze dan heel veel pijn en kon ze niet in slaap komen. Ze is eigenlijk meteen in slaap gevallen, wel af en toe last van het verteren maar ze kon helemaal ontspannen.
Ik heb hun gevraagd of ze haar ook in deze houding legden om haar te helpen te verteren, maar ze kenden deze houding helemaal niet.
Ik legde uit, dat de overgang van ‘binnen’ naar ‘buiten’ wel heel groot is en je een kindje de overgang kan verzachten door juist veel lichaamscontact te geven, met hem te lopen, praten Dat geeft zekerheid, veiligheid. Alles andere geeft heel veel stress, en het gevolg is weer: buikpijn en nog meer moeite met verteren.
De moeder wist niet hoe de darmen liggen en hoe je door zachte darmmassages à la Shantala babymassage van Frederick Leboyer de vertering een handje kan helpen.
Met vriendelijke groeten,
Petra