Vanaf week 37 verliep mijn zwangerschap niet meer zoals voorheen. Ik had veel pijn en voelde me slecht. De verloskundige vond echter niets verontrustends. Een week later (4 september 2016) weer bezoek gehad want ik ging me steeds slechter voelen en had een enorme pijn boven in mijn buik.
Deze keer doorgestuurd naar de gynaecoloog omdat mijn bloeddruk wat hoog was (140/90). Nadat in het ziekenhuis mijn bloedwaarden bekend waren lag ik binnen 10 minuten onder volledige narcose op de operatietafel voor een keizersnede. Acute ernstige HELLP. Bjorn werd gehaald en ik heb er dus niets van meegekregen. Toen ik uiteindelijk wakker werd op de Intensive Care werd Bjorn gebracht. Hij werd direct aan de borst gelegd en hij dronk hartstikke goed!
De volgende morgen mochten we naar de afdeling. Daar werd met hulp van de verpleging Bjorn ‘aangelegd’. Hij protesteerde hevig en ik had er geen verstand van dus liet me maar ‘helpen’. Ik kon op een gegeven moment wel door de grond gaan van de pijn in mijn buik doordat de verpleegster zo aan mijn tepel draaide bij een poging tot aanleggen. Bjorn werd weer in zijn bedje gelegd zonder te hebben gedronken. Ook moest ik kolven van de verpleging om de borstvoeding op gang te helpen. Dit was ook enorm pijnlijk omdat later bleek dat het schild te klein was voor mijn tepel.
In overleg met de gynaecoloog is Bjorn de 2e nacht bij mij weggehaald zodat ik een nacht goed kon doorslapen omdat mijn lijf nog erg ziek was en ik moest herstellen. Bjorn stond 1 kamer verder bij het personeel dus ik heb hem horen huilen toen ik uiteindelijk in slaap viel en ik werd van zijn gehuil ‘s ochtends vroeg weer wakker. Ik wilde hem bij me hebben en hij werd gebracht. Het aanleggen ging nog steeds niet zoals het moest en ik zei dat hij toch voeding nodig had. Toen bleek bij het verschonen dat hij uitdrogingsverschijnselen had heb ik besloten dat hij bijgevoed moest worden dus hij kreeg die dag kunstmelk met een cupje.
Die nacht heb ik met hem in mijn armen ongelofelijk gehuild. De verpleging kwam uiteindelijk binnen omdat ze hem zo hoorden huilen en zagen dat ik ook overstuur was. Wat twijfelde ik enorm over de borstvoeding en over hoe het tot nu toe verliep. Die morgen gesproken met de verloskundige daar en besloten om het nog een paar dagen te proberen. Toen ik daarna onder de douche stond voelde ik dat mijn borsten aan de zijkant begonnen op te zetten. Zou de productie dan nu op gang komen? Die middag dronk Bjorn goed aan de borst en heeft geen bijvoeding meer gehad. Eenmaal thuis goed geholpen met aanleggen door de kraamhulp die het al verbazingwekkend vond dat alles toch goed op gang is gekomen omdat mijn lijf nog zo ziek was. In die periode echt genoten van het geven van borstvoeding.
Enkele weken later kreeg ik regelmatig last van verstopte melkkanaaltjes en/of een lichte borstontsteking wat weer vervolgd werd door blaasjes op de tepels.
Ik kon er gewoon niet van slapen zo’n pijn!
Bjorn huilde best veel en ik legde elke keer als hij huilde aan. Dat was ongeveer elk uur. Mensen zeiden dat ik geen voeding had in mijn borsten, dat hij honger had. Ik besloot dus om af en toe dan een flesje kunstvoeding te geven want ik wilde geen hongerige baby. Bjorn begon met spugen hield niet op met huilen dus naar de huisarts die ons doorverwees naar de kinderarts.
Bjorn is daar onderzocht en aan mijn voeding lag het niet want hij groeit meer dan 250 gram per week!
Maagzuurremmers voorgeschreven gekregen voor Bjorn en ik op een koemelk vrij dieet. Dit heeft enorm geholpen. Sinds die tijd een tevredener kind die een stuk rustiger is en beter kan slapen. Waarschijnlijk had hij pijn en dat hij dus daarom zo vaak aan de borst wou.
In die tijd heb ik ook telefonisch contact gehad met een lactatiekundige.
Die vertelde mij dat Bjorn mijn tepels gebruikt als speen en dat ik daarom zo’n last heb. Ook adviseerde ze mij om Bjorn maar 20 minuten te laten drinken, dat was genoeg voor zijn voeding omdat hij toch heel goed groeit.
Momenteel gaat het wel beter. Bjorn drinkt goed al zit ik meestal wel een uurtje met hem aan de borst. ‘s Avonds wil hij clusteren en dat vind ik wel enorm moeilijk. Blijkbaar gaat het aanleggen dan toch nog niet helemaal goed want als de borsten leeg raken wordt de tepel toch wel weer gevoelig als hij wil blijven zuigen.
Al met al vind ik borstvoeding nog steeds de beste keuze en gaan we er zo lang mogelijk mee door. Ik merk nu dat je wel heel sterk in je schoenen hiervoor moet staan want de maatschappij praat je over het algemeen toch naar de kunstvoeding toe. Ik heb heel veel houvast aan deze site op de momenten dat ik het even niet zie zitten.
Toch gaat het allemaal nog niet zo goed met ons. Bjorn huilt heel veel en wil slecht slapen. We zijn met hem bij een chiropractor geweest. Hij bleek heel veel pijn te hebben, helemaal vast te zitten, had heel veel stress en hoog in zijn schrikreflex. Sinds hij daar in behandeling is gaat het met sprongen vooruit!
Hij slaapt steeds beter en wordt echt een vrolijk kind. Ook de borstvoeding gaat een heel stuk beter en makkelijker. Het bleek dat hij alleen aan de borst kalmeerde en zijn stress deed zakken. Ik kreeg dan ook een compliment dat ik nog steeds borstvoeding gaf. 99% was gestopt in jouw situatie zei ze.
Ben heel blij dat we deze stap hebben gezet en ook dat ik heb doorgezet met de borstvoeding. Nu het gevoel dat we nog heel lang zo door kunnen gaan. Ik raad echt iedereen aan een baby bij een erkende chiropractor te laten onderzoeken als je het gevoel hebt dat er iets niet klopt. De reguliere zorg verwijst daar helaas nog lang niet altijd naar toe.
Mvg, Diana
- Reageren? Dat kan op de Facebookpagina van Kenniscentrum Borstvoeding
- Heb jij ook een belangrijk verhaal? Kijk hier en schrijf ons jouw verhaal!
- Bereid je voor op borstvoeding en lees hier alles over borstvoeding.