Vol verbijstering luister ik naar de jonge moeders om mij heen. Ze vertellen me over hun baby’s en jonge kinderen en de problemen die ze tegen komen. Zo komt vaak het slechte slaapgedrag aan bod en ook het vaker willen drinken als wat de schema’s aangeven. Hoe lastig als Mama of Papa er ‘s nachts uit moeten voor alweer een voeding, en een baby van acht weken moet toch wel eens gaan doorslapen? Ook iedere keer als je het in zijn bedje legt, gaat het huilen… vervelend hoor! Laten huilen dan maar, dan leren ze het wel af. Borstvoeding is voor vele onder ons lastig en hooguit een korte periode vol te houden. Onze borsten lijken er niet tegen opgewassen, vreselijk die kloven en borstontsteking, een fles is toch ook prima?
Vol verbijstering en verdriet hoor ik deze en vele andere verhalen aan en denk waar is toch ons instinct? Wat is ermee gebeurd? Er zijn geen andere zoogdieren die schema’s maken of die denken; ojee… mijn tepels doen zeer bij het voeden van mijn jong daar moet ik dan maar mee stoppen… Nee, natuurlijk niet! Zo heeft de natuur het niet bedoeld. Alle zoogdieren kunnen het! Maar veel mensen kunnen het volgens eigen zeggen niet. Vreemd toch? Waar is toch het instinct van veel moeders om je kind bij je te nemen en te voeden met melk die speciaal voor hem of haar is gemaakt uit de verpakking die daar speciaal voor bedoeld is. Nee, volgens vele is melk van de koe uit een plastic fles toch veel makkelijker…?? Is dit nu meer ontwikkeld zijn dan andere zoogdieren?? En ja, borstvoeding kan de eerste periode wat gevoelig zijn en kloofjes komen veel voor, maar even flink doorzetten kan zo onwijs veel voordelen op leveren voor het kindje en ook voor de moeder, dus het is het zeker waard! Het is zo natuurlijk!
Ook laten huilen is bij andere zoogdieren ondenkbaar. Het moeder instinct vertelt hun dat ze in de buurt moeten zijn, zolang het jong/kind nog afhankelijk van hun is en ze willen niet anders! Ook ‘s nachts ligt het gewoon bij moeder en kan het zo vaak bij ze drinken als het nodig heeft om zich geborgen en veilig te voelen, omdat de natuur het zo bedoeld heeft. Dit geldt voor alle zoogdieren, dus het zou ook voor ons mensen moeten gelden! Uit de vele studies en onderzoeken die mij in de jaren onder ogen zijn gekomen, is toch duidelijk naar voren gekomen dat ook mensen kindjes van nature lang bij moeder drinken en haar toegewijde aandacht en liefde de eerste jaren heel hard nodig hebben om zich goed te ontwikkelen en later een goed zelfstandig en zelfverzekerd volwassene te worden. Waarom denken zoveel ouders dan dat een jonge baby al alleen in een bedje de hele nacht kan, en zou moeten doorbrengen? En dat laten huilen geen kwaad kan. Waar is toch dat instinct? Een kindje hebben kost tijd aandacht en heel veel liefde en wij zoogdieren zijn afhankelijk van onze moeder van haar warme armen en van haar borsten met haar melk van haar bescherming omdat de natuur het zo bedoeld heeft.
Ik denk bij mezelf: ze worden al zo snel groot, het is maar voor een aantal jaren dat ze je zo hard nodig hebben. Voor je het weet maken ze zelf de afstand al steeds groter en gaan ze de wereld ontdekken, vol zelfvertrouwen omdat ze weten dat er een veilige haven is bij mama en papa. Voor je het weet gaan ze naar school en daarna buiten spelen en naar sport en doen ze hun eigen ding vol zelfvertrouwen. Voor je het weet zijn ze volwassen en willen ze hun eigen weg gaan, hoe heerlijk is het dan dat je weet dat je ze alles hebt gegeven wat ze nodig hebben, en nee niet qua materiële dingen maar qua liefde, aandacht en geborgenheid toen ze dat zo hard nodig hadden waardoor ze zelfstandige en zelfverzekerde mensen zijn geworden, die op hun beurt weer liefde kunnen geven en ontvangen, gewoon omdat ze niet beter weten… Het zit in hun instinct.
- Geschreven door Imke