Faithandlove: Mijn moederhart

verhaal-433-1.pngDeze blog krabbel ik inmiddels met tranen. Terwijl wij verblijven in een prachtige resort in Antalya, besloten we onze laatste avond hier buiten het resort door te brengen. Terwijl wij door de straten slenteren kwamen wij een moeder tegen op straat die armbandjes aan het verkopen was. Mijn man tikte mij aan en zei geschrokken ‘Ze heeft een super kleine baby vast.’ Ik hoorde de baby huilen en liep er naartoe. Mijn moederhart knakte toen ik zag dat het om een pasgeborene ging. In een dekentje gewikkeld blies de harde wind langs de wangetjes van de baby.
Mijn man holde naar de pinautomaat en liet mij en onze kleine achter bij de Turkse dame. Ik ging naast der zitten en vroeg in mijn beste Turks hoe het met der gaat. Onze communicatie verliep troebel, want ze sprak slechts Turks. In gebarentaal probeerde we elkaar te bevatten. Ze deed haar vingers bij elkaar en wees naar haar mond. Haar baby had honger.

Ze gaf aan dat ze weinig tot geen borstvoeding kon geven. De winkels waren een eindje hier vandaan, dus besloot ik iets te doen wat ik niet verwacht dat ik ooit zou kunnen doen. Ik wees naar mijn borst en vroeg of ik haar baby mocht voeden. Ik ging naast haar zitten op de grond en terwijl ze ontzettend blij reageerde. Ik pakte haar baby en probeerde hem aan te leggen. Alina kan nu zelfstandig eten, dus het was weer even oefenen. Allahoe Akbar ik barstte in tranen uit toen ik voelde dat haar kindje aan het drinken was. Zijn moeder bedekte mij met een dekentje en we praatte verder over haar en haar kindjes. Haar man zat in het leger en ze kwamen nauwelijks rond. Haar baby was slechts 25 dagen oud. Ik bekeek haar zoontje en besefte hoe verzadigd hij er nu uitzag. Ze bedankte mij tig keer, daar waar ik geen dank voor wilde, omdat ieder moederhart dit niet aan zich voorbij zou laten gaan. Het was gewoonweg iets magisch. Mijn man kwam teruglopen en keek mij geschrokken aan. Met betraande ogen zei ik: ‘haar baby had honger’. Hij knikte lief en bleef als een grote support naast ons staan. Nadat haar baby had uitgedronken viel die in slaap als een roosje. Ze knuffelde mij en ik knuffelde haar terug. Zij is mijn zuster, mijn zuster uit een ander land. We communiceerde nauwelijks, maar spraken dezelfde taal. Wij spraken moedertaal.

Terwijl mijn man en ik liepen naar een supermarkt om melkpoeder te halen en luiers bedacht ik mij dat ik niet eens de consequenties wist. Wat nu? Kan dit zomaar, andermans kind voeden? Alhamdullilah, hebben mijn zusters via Snapchat mij geïnformeerd dat dit gewoon kan. Het is slechts belangrijk om te weten dat het kindje dat je borstvoeding geeft nimmer met je dochter/zoon kan trouwen, Allahoe 3lam.

verhaal-433-hijabsecrets.pngMijn man holde naar de supermarkt en ik bleef voor een half uurtje op een bankje zitten. Ik liet het bezinken terwijl ik Alina aan het wiegen was. Dit was toch wel één van de mooiste ervaringen uit mijn leven. We liepen nog even terug naar de Turkse dame en overhandigde haar de spullen. Haar engeltje was in dromenland.
Het moment dat ik Baris Noor live heb mogen voeden is vastgelegd.

Ik zal hem nooit vergeten. Ik vraag daarom van jullie om hem en zijn gezin in jullie dua mee te nemen.
Moge Allah swt over Baris Noor en zijn gezin waken. Moge Allah swt hen geluk en een goed leventje schenken. Moge Allah swt iedere baby, kind, ouder; gewoonweg ieder mens voedsel en onderdak schenken.

Yasmine
Instagram
Ga naar de FacebookPagina Faithandlove by HS