Moeilijke start

verhaal-33a-evelyn.jpgToen Thijs een dagje oud was, kregen we van de kinderarts te horen dat’ie onder de lamp moest. Ik heb bloedgroep O en m’n kleine manneke heeft A, dus ik was zijn bloed beginnen af te breken toen’ie in mijn buik zat.

De plannen om poliklinisch te bevallen werden opgeborgen, en ons kleine ventje ging op de kamer onder de lamp. De dag erna werd duidelijk dat die lamp weinig hielp, zijn billirubinewaarden waren heel erg gestegen; dus moest’ie naar de neonatologie voor intensievere therapie…

Op zo’n moment valt je hele wereld in… Ik wou nog zoveel genieten van dat kleine wondertje dicht bij me, de borstvoeding kwam nog op gang, ik had echt geen zin om hem nu niet meer naast m’n bed te hebben.

verhaal-33b-evelyn.jpgGelukkig was hij een flinke drinker, want hij lapte alle raad van de verpleging daar aan z’n laars… hij eiste iedere drie uur z’n voeding, ook al zeiden ze soms dat het teveel was. Ja mama wist wel beter. Dus ik ging dapper om de zoveel uur naar de neonatologie om te voeden. Soms wilden ze hem wat water bijgeven (ja door die lampen verlies je veel vocht) maar dat kan mama bespreken met de arts… zolang hij vlot dronk mocht ik ‘t zelf regelen! Oef!!

Met de prof kon ik afspreken dat’ie op vraag mocht drinken; hoorde van sommige verpleegkundigen zelfs dat dat teveel was, maar daar trokken we ons niks van aan. Acht dagen lang hebben we gevochten voor de borstvoeding, mama mocht vroeger naar huis maar reed weg en weer van huis naar ziekenhuis, want die borstvoeding was ‘t me wel waard!!

verhaal-33d-evelyn.jpgEindelijk mocht Thijsje mee naar huis, grote broer Robin en kleine zus Hanne waren suuuper blij! En mama genoot eindelijk van het contact met dat kleintje… daar kwam de blauwe wolk.
verhaal-33c-evelyn.jpgEen weekje later spatte die weer uiteen want we moesten dringend terug naar het ziekenhuis, Thijs had een positieve hielprik. Borstvoeding mocht niet meer, hij moest eiwitloze melk drinken tot ze wisten wat of hoe… Maar ja, als je borstvoeding gewoon bent, dan wil je die melk natuurlijk niet… en Thijs dronk met heeeeel veel moeite die flesjes leeg.

Gelukkig bleek de dag nadien dat het een vals positieve test was en het eerste wat we deden was: voeden!Wat heb ik toen genoten van die voeding, wetende dat alles ok was en dat ik gewoon zonder ergens aan te moeten denken verder kon voeden!!

De start was niet wat je ervan verwacht maar ons kereltje was zo borstverslaafd dat’ie lekker stug bleef drinken en binnen een paar daagjes was de borstvoeding weer helemaal goed. Nu ligt dit avontuur al weer zes maanden achter ons en Thijs en mama genieten nog altijd evenveel van de borstvoeding.

    \t

  • Geschreven door Evelyn