Al een aantal jaren wilden we samen wel proberen om nog een kindje te krijgen. Wie kent het niet, een aantal relaties die zijn stukgelopen, maar de steeds terugkerende verlangens om ooit je eigen kindje te mogen vasthouden.
In september van 2009 ging die wens in vervulling. Na een toch bijna perfecte zwangerschap werd Sebastiaan op zondag 13 september geboren. In het WZA te Assen. Ik had het niet anders gewild, het enige min puntje was dat met het aanleggen van Sebastiaan te lang gewacht werd, wat dus uiteindelijk pas thuis gebeurde. Toch wel ruim zes uur na de bevalling. De borstvoeding kwam wel snel op gang bij mij, maar Sebastiaan was erg moe van de bevalling en hapte, maar had niet de energie om te blijven drinken. En de temperatuur van Sebastiaan bleef aan de lage kant. De eerste dagen bleef het hetzelfde en er werd toch al wel gestart met wat slokjes bijvoeding,omdat ook de temperatuur te laag bleef.
Maar toen de slag te pakken was ging het prima en Sebastiaan was toch al binnen een week weer op zijn geboortegewicht! Omdat mijn tepels vrij vlak bleven en m‘n borsten goed gevuld, ben ik gaan voeden met een tepelhoedje. Dat heeft een paar maanden geduurd en toen ben ik het ook zonder gaan doen. Eerst wel het aanhappen met hoedje, maar na een paar minuten het hoedje er tussen weg kunnen halen.
En dan komt helaas ook nog eens de eerste dip in de voeding. Ik had het niet meer! Er kwam echt geen melk! Ik de huisartsenpost gebeld over het bloeden wat ik deed. Ik had namelijk weer een koperspiraaltje laten plaatsen, net als voorheen. En ik had opgezocht dat dit spiraaltje wel kon met borstvoeding. Gelukkig had de gynaecoloog dienst die mij behandelde en hij had wel verwacht dat er een flinke bloeding zou kunnen komen, omdat mijn slijmvlies vrij dik was toen hij het spiraaltje zette. Tja, daar had ik niets aan. Ik zat zonder melk en Sebastiaan wilde drinken! Helaas toen wel wat bij moeten voeden met kunstvoeding en daarna wat kunnen ontdooien uit de vriezer. Tussentijds wel gewoon weer aangelegd en kwam het ook wel weer, maar tjee, op zulke momenten wil je toch voorbereid zijn! Toen dacht ik ook wel dat ik ook veel info had gemist. Ik was wel naar een informatie-avond van het ziekenhuis geweest, maar daar hadden ze hier niets over gezegd. Dan volgt een actie op een reactie en wil je er ook voor anderen zijn die tegen onverwachte problemen lopen en ben ik gaan zoeken op internet. Later dus ook lid geworden van het borstvoedingsforum. Echt een heel fijne plek waar lief en leed word gedeeld. En ook waar je ondersteuning krijgt van lactatiekundigen, echt heel top.
Nu geef ik inmiddels al 9,5 maanden borstvoeding en ik denk nog niet aan stoppen. Ik werk dan wel 32 uur, maar kolven gaat goed, voeden gaat op zich goed. Ik zeg op zich, want er zitten soms wel moeilijke momenten bij, maar met rust en nu tegenwoordig ook maar gewoon thuis op zijn eigen kamer als het beneden niet wil.
Plus dat Sebastiaan vier dagen de fles krijgt, merk ik dat wel aan zijn drinkgedrag. Ook hiermee heb ik ook veel aan het tepelhoedje gehad. Nu drinkt hij op de dagen dat ik thuis ben wel normaal, maar ik heb ook echt momenten gehad dat ik een boze zoon op m‘n schoot had en ik huilend, omdat ik niet meer wist wat ik moest. Toen heb ik ook wel naar de thuiszorg gebeld om te overleggen van hoe en wat. En naarmate de dag weer vorderde ging het voeden dan ook wel weer makkelijker. Dat was denk ik 1 van de mindere dingen in mijn voedingsperiode. Samen met de dippen waar je doorheen moet als je vlak voor je menstruatie zit. Maar dan zijn er altijd nog zoveel minder situaties en ook dat soort dingen lees je ook allemaal weer op het forum! En dat steunt je dan zo! Er zijn tig moeders die dan in hetzelfde schuitje als jou zitten, dat geeft me vaak een glimlach, en denk ik, ‘ik ben weer niet de enige, en het is volstrekt normaal, weer een fase verder.. ‘etc.
Nu, heel belangrijk, het nu waar je met je kindje bent. Ik ben nu zeven maanden verder en ben trots op wat ik doe. Ik heb een waardevolle zoon en hij krijgt de meest waardevolle melk die er bestaat. Mijn Wonder. Er is niets dat ik liever gekregen had.
Sandra
Bij de foto’s: Een van mijn kostbare momenten. De fijnste voeding vind ik die voor het slapen gaan. Allebei heel tevreden en voldaan de nacht tegemoet.