Het nut van borstvoeding niet bewezen?

verhaal-306-1.jpg
Emma werd 28 weken of zes maanden geleden geboren. Na een arbeid van twintig uur werd het een spoedkeizersnede.
In het ziekenhuis wisten ze dat ik ‘kost wat kost’ borstvoeding wou geven. Mijn dochter lag binnen het uur voor de eerste keer aan.
Ik was nog in shock van de operatie maar nadat ik haar die kostbare eerste druppeltjes had gegeven, was dat onmiddellijk over.
Alles verliep goed. Ik had me goed geïnformeerd en wist dat het enkele dagen kan duren voor de borstvoeding goed op gang komt.

verhaal-306-2.jpgToch sloegen enkele verpleegsters erin me te onzeker te maken. Ze komt niet bij, ze valt af, al meer dan haar 6% lichaamsgewicht.
Zouden we niet voor- en na wegen, zouden we niet bijvoeden enz. Ik hield voet bij stuk, de natuur zou zijn gang wel gaan. En ik kreeg gelijk, na dag drie kreeg ik stuwing
en toen we naar huis gingen op dag zeven was Emma terug op haar geboortegewicht, zo maar, vanzelf!
Ik dacht dat toen het moeilijkste voorbij was, ik was voorbereid geweest dat ik op mijn strepen zou moeten staan in het ziekenhuis.
Maar ik was niet voorbereid op al de kritische blikken en vragen van mijn eigen familie omtrent het borstvoeden.
Zelf kreeg ik borstvoeding tot zes maanden, evenals mijn zus. Toch stelde mijn moeder vragen… Is het niet te zwaar, vraagt het niet te veel van je? Je bent net geopereerd…
Mijn schoonmoeder vond na twee weken dat het wel genoeg was geweest, het belangrijkste heb je nu echt wel doorgegeven…

verhaal-306-3.jpgGelukkig kon ik altijd rekenen op de steun van mijn man en mijn zus.
Na drie maanden waren de meeste mensen het erover eens dat het genoeg was geweest. Ik moest terug beginnen werken en dat valt toch niet te combineren, zeker niet als je lesgeeft in een lagere school.
Ik bewees hun ongelijk! Ik stond ‘s morgens vroeger op om te kolven en dan na een uurtje Emma te voeden, ‘s middags kolfde ik op school en ‘s avonds voor het slapengaan. Ik had ook een voorraad melk in de diepvriezer zitten. Zo kon ik vier voedingen meegeven naar de crèche.

Stilaan kreeg ik andere reacties: amai, knap dat je dat nog doet, dat moet wel zwaar zijn…
Neen hoor, het is het liefste dat ik doe!
Rond maanden werd Emma ziek. De kinderarts raadde me aan om met vaste voeding te beginnen, want ik was daar ‘al wat laat’ mee.

Dat hebben we niet gedaan. We zijn wel stilaan groenten en fruit gaan introduceren. Emma mocht er dan mee spelen en het ging vaak recht het mondje in.
Nu krijgt ze groentepap en fruitpap. En nog krijg ik de vraag, hoe lang ga je het nog doen?

verhaal-306-4.jpgMijn moeder zei me zelfs dat het nut van borstvoeding na zes maanden niet ‘bewezen’ is. Kan goed zijn, maar in de crèche zijn de kindjes steeds erg ziek, en Emma niet, genoeg bewijs voor mij.
Trouwens, past moedermelk zich niet aan aan de leeftijd van het kind? Emma gaat nu beginnen kruipen en zo de wereld nog beter kunnen ontdekken, ze zal de beschermende stoffen uit mijn melk goed kunnen gebruiken me dunkt!
Ik heb al lang beslist; Ik geef borstvoeding zo lang ik dat wil… Nah!

Roxanna