Ik wil graag met jullie delen hoe blij ik met de info op deze site ben en hoe het me over dipjes en onzekerheid heeft geholpen.
Ik ben ruim zeven weken geleden bevallen van onze zoon Flynn. Ik had gekozen voor borstvoeding geven, omdat het gerommel met flesjes mij zo’n gedoe leek. Ik had me weinig voorbereid: borstvoeding was natuurlijk, dus dat zou wel vanzelf gaan toch? Daarbij waren zowel de verloskundigen op de praktijk, als die in het ziekenhuis pro-borstvoeding, dus ik hoefde er verder weinig over te weten. Dacht ik. Na ongeveer drie weken kreeg ik een enorme dip, ik wilde niet meer. Flynn dronk onrustig en ineens heel vaak, waarschijnlijk hongerig doordat hij veel teruggaf. Slapen was ook een drama. Mijn tepels deden zeer en ik kon mezelf alleen nog als melkkoe zien.
Ik herinnerde me opeens dat de kraamhulp die ik de eerst dag thuis had een site met informatie had opgeschreven voor als ze weg was. Het was borstvoeding.com en wat een openbaring!! Ik kwam erachter dat ik waarschijnlijk een hele heftige toeschietreflex had, waardoor Flynn al die melk niet kon verwerken en dat ik misschien ook wel heel veel melk had, waardoor hij niet aan de verzadigende achtermelk toekwam. Snel een kolf gekocht en o heerlijkheid: het ging een stuk beter. Samen met de inbakeringstip die ik van het consultatiebureau kreeg (Flynn maaide zichzelf telkens wakker) sliep hij stukken beter en werd vanzelf een stuk rustiger. Flynn is nu ruim zeven weken, komt gemiddeld 250 tot 300 gram per week aan en is super tevreden. Ondanks dat ik min of meer uit gemakzucht met borstvoeding ben begonnen, begin ik steeds meer overtuigd te raken dat borstvoeding ‘the only way to go’ is. Ik ben blij met jullie site en had graag voor mijn bevalling er vanaf geweten, dat had me veel onzekerheid gescheeld. Ik beveel hem nu aan bij alle zwangeren die ik ken. Ik ben ook lid geworden van het Lactivistenforum omdat het heerlijk is om met gelijkgestemden over borstvoedingen te praten. Helaas kan dat in mijn omgeving niet, omdat zo weinig meiden borstvoeding geven.
De foto die is bijgevoegd, die gemaakt toen Flynn ongeveer tien minuten oud was. Ondanks dat de bevalling voor hem ook geen pretje was (vacuümpomp), wist hij al snel bijna zelf aan te happen, hij had maar een klein beetje hulp van de verloskundige nodig! Hier ligt hij dus lekker bij te komen van alle commotie op de beste plek die je je kan bedenken!
Op de tweede ligt hij helemaal voor pampus na een voeding. Wij noemen dat comazuipen, omdat hij soms na een voeding helemaal van de wereld is en dan met een big smile wakker wordt.
Ik sprak vanmiddag een collega die zei dat ik volledig ‘omgeturnd’ was. Toen ik +/-34 weken zwanger was, sprak een collega over haar borstvoeding en ik reageerde toen nog wat afwijzend. Ik vond het een privézaak, waarover het niet gepast was om op werk te spreken. Inmiddels weet ik gelukkig beter!! Borstvoeding is hartstikke leuk en nu ik volledig de voorgeschreven schema’s, voorspelbaarheid en opgelegde regelmaat heb losgelaten, voelt het moederschap eindelijk relaxed en heb ik veel minder het idee dat ik iets aan het opofferen ben.
Groetjes, Nelleke