Inmiddels is Divano zes weekjes geweest en alles gaat goed hier.
Ik kijk nu terug op een totaal andere start met borstvoeding dan ik bij Jayson had. Bij Jayson heb ik alleen in het begin wat geïrriteerde tepels. Bij Divano flinke bloedende kloven. Divano heeft een stevige bite en na het voeden zijn mijn tepels ovaal van vorm doordat hij stevig zijn kaakjes om mijn tepel klemt. Soms verbreek ik met mijn pink het vacuüm om hem wederom opnieuw aan te leggen. Divano is gelukkig een vrij geduldige baby en neemt er ook de tijd voor. Maar het lijkt alsof hij gespannen drinkt aan de borst. Ik kon me eerder niks voorstellen bij kloven en andere problemen maar nu heb ik het ook ervaren en ik weet nu dat doorzetten, een goede aanlegtechniek, kloven zalf, engelengeduld de boel weer doen genezen.
Bij Jayson nam binnen twee dagen de stuwing al af omdat hij ondanks de strakke en vlakke tepel goed kon aanhappen terwijl het voor Divano gewoon echt niet te doen was. Bij Divano moest ik voor het voeden met een warme doek de ergste druk laten wegspuiten en als de druk weg was moest ik hem aanleggen. Ik denk dat mede hierdoor hij ook te veel was afgevallen en gelukkig had men vertrouwen in de borstvoeding en Divano (omdat alles verder goed was) want al snel was hij weer op gewicht. Er werd mij aangeraden om Divano een keer tussendoor te wegen op het consultatiebureau. Ik heb echter gewoon goed naar Divano gekeken en besloten op mijn gevoel te vertrouwen. Uiteindelijk was’ie 11 april meer dan de minimale 200 gram per week aangekomen.
Zo zie je maar dat je borstvoeding iedere keer weer als anders kunt ervaren.
Zo heeft Divano nog iets erg grappigs aan zich. Als de voeding er in het begin uit spuit dan laat hij het vacuüm los om vervolgens de lading melk gewoon naar binnen te sabbelen. Hij houd hierbij wel de lipjes om het tepelhof heen gekruld. Erg slim want als je dan nog eens harder aan de tepel zuigt dan komt het er met bakken tegelijk uit en zo heeft hij het toch onder controle.
Nadat de ergste druk weg is zuigt hij weer aan en drinkt vervolgens gewoon de borst leeg. Erg grappig vind ik dat zelf.
Ik ben toch echt wel weer gewoon trots op het feit dat ik ook Divano weer van voeding kan voorzien.
Ik heb vertrouwen in mijn lichaam en in Divano. Ook hij zal profijt hebben van de borst zolang hij bij mij drinkt.
En zolang hij drinkt blijf ik gewoon lekker genieten van die knusse momentjes met hem.
Deze blog is geschreven toen Divano zes weken oud was. Inmiddels is hij bijna vijf maanden en drinkt hij echt super goed. Hij is erg geduldig drinkt goed en hapt ook goed aan. Ik heb nergens meer last van gehad. Ik heb zelfs maar twee keer een regeldagje gehad maar zo mocht je het niet eens noemen want hij drinkt gewoon ineens wat meer en sliep ‘s nachts verder goed. Nog een maandje en dan gaan we weer met stukjes ete beginnen. Dus het boek van Stefan Eten voor de kleintjes van borst tot boterham ligt alweer op tafel om mijn kennis hierover weer eens bij te schaven.
En ik blijf er lekker van genieten!
Dit verhaal staat ook op hyves (20 april 2011) alleen de laatste alinea heb ik zojuist toegevoegd. Maar ik zie dus nu ook dat Divano ook een puntzuigertje was… nooit geweten dus…
Groetjes Esther