Ik was blij het artikel te lezen, Borstvoeding en RS-virus.
Alleen had ik dat vorige week moeten weten. Ik kijk geregeld op de site, maarja, als je kind ziek is…
Ons dochtertje van bijna acht maanden is vorige week opgenomen wegens uitdrogingsverschijnselen, naar later bleek t.g.v. RS. Na bijna een week overgeven en alleen maar borstvoeding, was ze onder haar krachten. Ze had al sinds half november oorontsteking, van een enkele, naar een dubbele gegaan en men dacht eerst aan een buikgriepvirus. In het ziekenhuis heeft ze een nacht ORS gehad via de sonde en de eerste dag nog borstvoeding via de sonde en bij mij.
Maar na een paar dagen begon men toch te twijfelen of ik wel voldoende voeding zou hebben, omdat ik geen goede kolver ben en het door mijn man onbewust niet helemaal goed was uitgelegd, kwamen de twijfels. En we moesten dan maar afwisselen tussen borst en fles.
Ik in tranen, want na bijna acht maanden voeden ging het nog goed. Maar ik wist anderzijds dat ik er wel voor moest blijven vechten want ze is een super tevreden meisje. En ervaringen bij de oudste dochter bewezen ook al dat er nog steeds een twijfel bestaat als je borstvoeding geeft. Maar ze wilden dus weten of ze genoeg binnen kreeg en of ze er de kracht wel voor had of dat er niet meer was.
Dus werd het wegen en voeden, maar tussendoor ook een keer een fles. Maar dat wilde deze dame toch echt niet. Dus gingen er alweer geruchten: ‘zou ze wel uit een fles kunnen drinken?‘Maar natuurlijk! Ik werk en de afgekolfde melk ging mee in een flesje! Maar mijn diepvriesvoorraad was net op en ik wilde al overstappen op 1 flesvoeding op de dag als ik moest werken i.p.v. twee kolfvoedingen, omdat het kolven steeds moeizamer ging en het toch wat tegen ging staan. Maar zover waren we nog niet.
Uiteindelijk bleek toch dat ze niet uitgedroogd was, de bloedwaardes gaven dat niet aan. Dat is toch een supercompliment vind ik, en ook de kinderarts kon dat wel beamen. Ondanks enkel borstvoeding niet uitgedroogd.
Maarja, kolven op een ziekenhuiskamer en dan voor je gevoel ‘onder druk veel moeten kolven’ en dan de opmerking krijgen met flesvoeding worden ze ook wel groot… (door een vpk). Er was slechts één verpleegkundige die me na een kolfbeurt oppepte en zei: ‘moedertje dat heb je goed gedaan.’ Of bleef stimuleren dat ik het wel kon. Ik wist het ook. Als ze niet wil drinken, dan zit ze vol. Maar nee, dan moest er toch bijgevoed worden met de sonde. En vervolgens moest ons dochtertje weer overgeven… Ze had toch al aangegeven dat ze niet wou? Vrijdags stelde ik voor niet meer bij te voeden, want dan bleef ze maar vol en zou ze geen honger krijgen om bij mij te drinken. Hiermee ging de kinderarts akkoord en uiteindelijk is ze dan zaterdags naar huis gegaan.
Dit maakt toch echt wel weer duidelijk dat er geen vertrouwen is voor moeder en kind. Dat zei de kinderarts zaterdag nog weer, want toen had ons dochtertje twee ochtenden bewezen dat ze 200 kon drinken bij mij. En de kinderarts beaamde dat we dan toch een goed duo waren. Maar thuis bied je anders en vaker aan dan het in het ziekenhuis mogelijk is. En afgelopen zaterdag zijn we thuis gekomen, gelukkig! En zondag zei ik al tegen mijn man, wie weet was ze wel minder ziek ómdat ze borstvoeding krijgt! Want al die andere kinderen lagen aan zuurstof en hartbewaking of hadden longontsteking erbij. En toen las ik ‘s avonds dat artikel van jullie!
Borstgevoede kinderen worden minder ziek van RS. En ik voelde me helemaal blij! Maar baalde dat ik het vorige week niet had (kunnen) lezen.
Dit verhaal is misschien wat onsamenhangend, maar het bewijst wel weer dat borstvoeding het beste is. En dat er helaas geen vertrouwen is, het wordt overal gestimuleerd, maar als puntje bij paaltje komt, ligt het natuurlijk weer aan de borstvoeding.
Ik wilde even mijn verhaal kwijt. Want ik ben er toch maar wat trots op dat ik ze borstvoeding heb gegeven/nog geef. Ik stuur even twee foto‘s mee, beide dochters zijn hier een half jaar. De bovenste foto is Iris en de andere foto is Renske, inmiddels bijna drie.
Groeten Anita, Mattijn, Iris en Renske