Schuldgevoel door te stoppen?!

verhaal-271-2.jpgToen mijn zoon werd geboren, wist ik niets van borstvoeding, maar 1 ding wist ik wel: ik wilde wel borstvoeding geven. Toen mijn zoon werd geboren hapte hij slecht aan. Hij was een erg langzame drinker, gleed steeds van de borst af, dus echt geen natuurtalent. Zo was ik de eerste twee maanden anderhalf uur met een voeding bezig met kromme tenen van de pijn. Mijn tepels moesten ontzettend wennen. En door het vele kolven in de kraamweek had ik een overproductie van heb ik jouw daar, dus de handdoeken waren niet aan te slepen om het lekken tegen te gaan. Maar ondanks alles was ik borstvoedingsverslaafd! Heerlijk vond ik het om mijn zoontje te voeden, evenals hij. Het mooiste wat ik ooit in mijn leven heb mogen doen!

Toen mijn zoontje dertien maanden was raakte ik zwanger. Ik was misselijk en erg moe. Mensen in mijn omgeving zeiden maar: ach joh, stop toch met die borstvoeding, dan krijg je vast meer energie! Een jaar is toch lang genoeg! Je wilt toch geen twee kinderen aan de borst! Toen ik precies zestien weken zwanger was en mijn zoontje precies zestien maanden oud was, ben ik gestopt met de borstvoeding. Als ik dan moet stoppen dan maar op een bijzonder moment. Ik heb gehuild tijdens de laatste voeding, oh wat deed het pijn. Echt een soort afscheid. Als of nu pas echt de navelstreng was doorgeknipt.

verhaal-271-1.jpgVijf maanden later werd zijn zusje geboren en vanaf dag 1 had ik spijt dat ik was gestopt. Mijn dochtertje dronk meteen goed. Ik hoefde niet te kolven, ik lekte niet, geen pijnlijke tepels. Het enige wat er was, was mijn zoontje van 21 maanden die helemaal in de war was door de geboorte van zijn zusje. Oh wat had ik graag die borstvoedingsmomentjes nog met hem gehad om hem gerust te kunnen stellen, dat mama echt wel van hem houdt. Nu is mijn dochtertje drie maanden en mijn zoontje net twee jaar geworden. Mijn zoontje wordt nog steeds regelmatig gillend wakker ‘s nachts. Ook wordt hij steeds ontzettend boos als ik zijn zusje wil voeden. Wat zou ik hem graag willen troosten. Ik geniet intens van de borstvoeding met mijn dochtertje, maar ik voel dat ik mijn zoontje tekort doe.

Eén ding staat voor mij vast. Ik luister niet meer naar mijn omgeving als het draait om borstvoeding. Ik zal mijn gevoel volgen en me door niemand laten vertellen wanneer ik moet stoppen met de borstvoeding van mijn dochtertje. Ook niet als ik ooit zwanger zou raken van de derde. Liever twee kindjes aan de borst dan dit schuldgevoel.

Chan