Tandemvoeden

verhaal-417-1.pngIn maart 2015 werd onze dochter geboren. Dat ik borstvoeding wilde geven, wist ik al zodra ik de positieve test in handen had. Veel ingelezen, en ik wist dat het ‘ik had niet genoeg melk’ vaak enkel komt door slecht advies. Dat om de anderhalf tot twee uur drinken ‘normaal’ is in het begin, en je aan doorslapen helemaal niet hoeft te denken.
Met die instelling heb ik nog nooit een pak kunstvoeding hoeven aanraken, ondanks een week ziekenhuisopname en maandenlang extreem huilen van onze dochter. Lang leve de draagdoek!
Ik heb veel diëten gevolgd, niet wetende of zij zo huilde door bijvoorbeeld allergie/kramp of iets dergelijks.
Na een maand of tien- elf werd het huilen eindelijk minder, en de borstvoeding had het overleefd!

En toen was het maart 2016… Ze was net één, en door de heftige tijd van het huilen, amper slapen en de zorgen waren wij totaal niet klaar voor een volgend kindje… Maar wie zijn billen brandt… Daar was onverwacht een positieve test. November 2016 kwam haar broertje ter wereld. De hele zwangerschap heeft dochter doorgedronken, ondanks dat ik ‘droog liep’.
Ik ben het wel gaan kaderen, naar maximaal drie keer per dag in verband met pijn en nursing agitation.

verhaal-417-2.pngZe is gelukkig vanaf dag één nooit jaloers geweest, ze is nu ruim twee en drinkt alleen ‘s morgens nog (lekker, mama! Hoor ik dan altijd). Bij ziekte of pijn mag ze vaker.
Bij het uit logeren gaan kreeg ze altijd nog een fles gekolfde melk mee. Haar broertje drinkt nog steeds volop, en als hij ook ‘nog’ wil drinken als hij twee is, dan mag dat.
En zijn zus… Die mag ook tot ze zelf stopt.

Een foto van allebei net geboren, en een foto van samen.

Groetjes! Laura

P.S.
Misschien leuk om er nog bij te vermelden dat ik ook nog gekolfde melk doneer 😉 Als ik een paar liter over heb, ik kolf gewoon zo eens per dag eens na, voor de extra, dan doneer ik dat via de donormelk groepen op fb 🙂