Vanaf het moment dat ik in verwachting was, was borstvoeding voor mij de normaalste zaak van de wereld. Verder niet over nagedacht, maar ook niet over een plan B wanneer de start niet goed zou gaan.
Onze kleine meid is gelukkig gezond en krachtig ter wereld gekomen, maar bijna een moeder achterlatend. Bij de geboorte was ik helder, en heb ik haar voor een kleine vijf minuten op mijn borst gehad en aan mijn borst. Vanaf toen werd het een achtbaan, in een half uur tijd vier liter bloed verloren, direct geopereerd; placenta bleek ingegroeid. Gelukkig was ik al in het ziekenhuis.
36 Uur na de geboorte mocht ze dan voor het eerst bij me drinken. Wat een ervaring! Haha, de verpleegster had onze dochter vast, greep mijn borst, duwde mijn kind haast plat en zei, ‘Ontspannen nu, ontspannen, ik zeg je je moet ontspannen zijn!’ Goed manlief greep tactvol in en weg was ze. En toen begon het echte feestje. Met mijn melkproductie was niks mis, zodra ze een kreet slaakte liep het eruit. Die eerste dag heeft ze nauwelijks gedronken, maar o zo vaak gewurmd tot ze bij mijn borst lag.
Die nacht, na de eerste twee echte voedingen, ging het bij mij weer mis en lag ik een paar uur later weer op de operatiekamer. Door medicatie kon ik weer 24 uur niet voeden. Die dag erop voor ‘t eerst gekolfd, hoppa 90ml! Hoewel niet te gebruiken door alle medicatie, hoefde ik mij over het op gang komen geen zorgen te maken, met die productie zat het wel goed.
Inmiddels had onze kleine meid met kunstvoeding al de fles gehad, uit een cupje gedronken en was ze met een spuitje gevoed, tussendoor ook een keer de borst gehad. In de weken na de bevalling vijf maal geopereerd, waarvan vier maal onder volledige narcose… het vechten voor ‘t recht om borstvoeding te blijven geven heeft geholpen.
Medicijnen en narcoses werden aangepast, al ging dat niet altijd als vanzelf. Zowel manlief als als ik moesten daar soms fel op worden, tot eenmaal in de operatiekamer aan toe. Volledig geprepareerd voor de voorlaatste operatie werd me ter plekke medegedeeld dat ik 24-48 uur niet kon voeden. Het kostte wat overredingskracht, maar op mijn felle reactie is de anesthesie alsnog aangepast. Ik ben er nog trots op, voor ik moeder was nooit het lef gehad in discussie te gaan met de anesthesist terwijl ik al op de operatietafel lag, haha.
Daarnaast zijn we erg creatief geworden in aanleggen… zwevend als een vliegtuig, vastgehouden door manlief kon ze met d‘r mond aangekoppeld drinken. Maar ook met d’r hoofd op mijn borst en d’r lijfje langs mijn hoofd. Dus ook als je alleen maar plat mag liggen in een smal ziekenhuisbed en je niks op je buik kunt velen, zijn er aanlegmogelijkheden.
Alle medicijnen waren niet optimaal, maar de borstvoeding is wel op gang gebleven ondanks alle (spoed)operaties. Na ruim 2,5 maand waren alle achtergebleven stukken met ingroei volledig verwijderd en kon het herstel en echte genieten doorzetten, zoals we nu nog iedere dag doen.
Of het makkelijk was aan deze wens vast te houden? Op basis van de valse start en alle tegenslagen, nee. De moeite waard? Voor mij meer dan. De eerste weken was het ook een focuspunt om door alle operaties heen te worstelen. Anderzijds voor mijn gevoel ook het enige contact met mijn kleine meid en moment van moederschap terwijl ik zo ziek was; optillen uit d’r wiegje kroelen en verschonen, lukte me pas in de derde week na de bevalling.
Inmiddels zo’n zeven maanden verder en weer nagenoeg hersteld, zal de toekomst uitwijzen of een tweede kind ons gegeven is. Voor nu is het vooral genieten van deze kleine meid.
Aan alle voeders, maak er jullie feestje van. Aan alle aanstaande voeders zeg ik, als het je wens is om zelf te voeden, spreek het luid en duidelijk uit. Er is meer mogelijk dan je denkt! Tegelijkertijd is het aan jou als ouder te zorgen dat ‘t ook werkelijk gebeurt, wat je ook beslist voor je kind.
Zoveel maanden later terugkijkend, ben ik heel erg blij dat ik mijn kleine meid heb mee kunnen geven wat ik voor haar zo belangrijk vind en ze nog iedere dag enorm van geniet!
Een goede borstvoedingstijd, ik gun het iedereen van harte!
Myrthea