Vliegen en borstvoeding

verhaal-19-eva-1.jpg

Mijn dochter Hannah is nu dertien maanden en krijgt borstvoeding en daarnaast vast voedsel met de Rapley methode. Ze krijgt borstvoeding op verzoek de hele dag en nacht door en eet als een bootwerkertje. Inmiddels oefent ze zelfs al met bestek! Tijdens mijn zwangerschap was het voor mij duidelijk dat ik borstvoeding zou gaan geven. Tenslotte is dit de primaire functie van je borsten, we zijn immers zoogdieren!

Ik werk in 80% dienstverband als verkeersvlieger en heb dus een onregelmatige baan met vaak meerdere dagen achter elkaar van huis. Mijn werkgever moest schoorvoetend aan de hand van wetteksten een borstvoedingsrestrictie toekennen, waardoor ik de eerste negen maanden in mijn eigen functie borstvoeding kon geven. Ik was daardoor namelijk elke avond thuis. Daarna ben ik weer begonnen met de normale vliegschema’s en ben nu zeker de helft van de week aan het vliegen.
verhaal-19-eva-3.jpg

Mijn man heeft inmiddels zijn werk als steward opgezegd om meer voor Hannah te kunnen zorgen. Twee onregelmatige banen leverde teveel stress op, bovendien gaan nachtvoedingen en oppas niet samen.

Tijdens mijn werk kolf ik in kleine vliegtuigtoiletten met vaak krappe omdraaitijden. Vliegen is een kwestie van hollen of stilstaan en in deze moeilijke omstandigheden lukt het mij toch om te blijven kolven. Voor nood heb ik van mijn huisarts de oxytocine neusspray gekregen voor als het niet lukt om een toeschietreflex te krijgen. Bijvoorbeeld omdat de schoonmakers op de deur staan te kloppen. Tot nu toe heb ik het maar een enkele keer hoeven gebruiken.

Thuis heb ik een grote voorraad moedermelk in de vriezer, gewoon een kwestie van even wat extra melk afkolven als ik thuis ben. Daardoor krijgt mijn dochter, ook als ik meerdere dagen weg ben, altijd moedermelk.

Tuurlijk heb ik ook obstakels gehad, maar ik ben oplossingsgericht te werk gegaan. Op internet is genoeg te vinden en ik heb een behulpzame huisarts. Voor spruw heb ik een zalfje, voor vasospasme een dikke trui en voor in het openbaar voeden heb ik geschikte kleding of een strategische zitplaats. Het bijten heb ik Hannah af kunnen leren en de nachtvoedingen blijken vooral een kwestie van samen slapen en instelling te zijn. Met de juiste wil, informatie en doorzettingsvermogen komen we een heel eind!

Borstvoeding en Rapley zijn voor mij de enige, juiste manieren om mijn dochter te voeden. Biologisch gezien is er geen andere keuze, praktisch gezien kan het ook niet makkelijker.

Bijvoorbeeld op vakantie. Toen Hannah zes weken was zijn we al met haar op wintersport geweest. Afgelopen zomer zijn we, toen ze vijf maanden was, met de camper naar Noorwegen gegaan en we zijn net terug van weer een weekje wintersport.

verhaal-19-eva-2.jpg

Voeden in de sneeuw vergt nadenken wat betreft kleding, maar het is ideaal. Evenals voeden in hotels, campings of in de auto. Geen afwas, geen gesleep met warm water, altijd de juiste voeding bij de hand. Rapley is dan eveneens perfect, geen gedoe met potjes opwarmen, je hebt je handen vrij want ze eet zelf, gewoon bij ons aan tafel met een eigen broodje of een deel van ons eten. Er zit namelijk altijd wel iets tussen wat ze kan eten en lekker vindt.

Met een baby hoef je niet gebonden te zijn aan vakantieparken, er kan zoveel met een kleine! Alles is mogelijk, je moet alleen wel de oplossingen willen zien.
Ik heb mij nooit laten leiden door de grote massa en de heersende mening over o.a. borstvoeding en ben mijn eigen weg gegaan, heb geluisterd naar mijn kind en mijn eigen lijf.

verhaal-19-eva-4.jpg

Voor mij is het duidelijk dat het slagen van de borstvoeding geheel te danken is aan deze instelling en niet aan mijn ‘superborsten’.
Kortom: Waar een wil is, is een weg!

Eva moeder van Hannah

P.S.
De foto’s zijn van een tocht naar een gletsjer in Noorwegen, eentje van ons prachtige meisje, van borstvoeding op de piste en van lekker vies worden van het zelf eten.