Soms denk ik wel eens dat het voor artsen goed zou zijn om eens wat vaker met dierenartsen om te gaan. Er is een manier om een relatie met een pasgeboren veulentje op te bouwen, die heel goed schijnt te werken om het makkelijker te maken om later vriendjes met hem te worden, hem te temmen en te trainen als hij ouder is.
Zo gaat het bij veulens
Deze methode gaat als volgt: je blijft de eerste 24 uur na de geboorte bij het veulen in de stal, samen met het moederpaard. Op die manier hecht het paard zich zowel aan jou als aan zijn moeder. Je wrijft over zijn hele lijf, steekt je vingers in zijn mond, oren, anus (overal waar je later een legitieme reden zult hebben om je vingers of bijvoorbeeld een thermometer in te steken), praat ertegen, laat het je ruiken, zien, horen, enzovoort.
Toen ik mijn twee wilde mustangs adopteerde en ze allebei veulens kregen, vertelde elk ‘paardenmens’ me, of het nou een dierenarts, trainer of een eigenaar was, dat ik dit met de veulens moest doen. Dat kon natuurlijk niet, omdat de merries nog steeds erg wild waren, maar er wordt blijkbaar erkend dat de eerste 24 uur in het leven van het paard kritiek zijn voor hechting. Als je de eerste dag niet bij het veulen kunt zijn, duurt het veel langer om een goede relatie op te bouwen. Ik heb nu drie maanden met een van de veulens gewerkt en kan haar nu borstelen, aaien, een halster aan- en afdoen, enzovoort, en ze is erg tam en vriendelijk, maar dat kostte me drie maanden hard werken. De moeders en het andere veulen zijn nog steeds schichtig.
Een andere vergelijking: wij wonen tussen veehouders en zij zullen je onomwonden vertellen dat een kalf dat op de eerste levensdag niet de biest van de moeder krijgt , om welke reden dan ook, “het slecht zal doen ‘ zwak en ziekelijk zal zijn, niet goed zal groeien”, zelfs als het na die eerste dag wel bij de moederkoe drinkt. Ik heb deze oude taaie cowboys nooit gevraagd hoe ze hierover dachten als het om mensenkinderen zou gaan. ‘t Zou een interessante vraag zijn…
Artikelgegevens
- Geschreven 3 augustus 1995
- Vertaald door Heleen Hayes, 17 februari 2001
- Copyright op de inhoud: 1999 Sue Ann Kendall en Katherine Dettwyler
- Copyright op de Nederlandse vertaling: 2001 Borstvoeding.com.