Ik wil heel graag mijn ervaringen met borstvoeding met jullie delen.
Mijn zoon Dajs is twee jaar, hij is te vroeg geboren, (zeven weken te vroeg) zijn zuigreflex en kracht was nog niet voldoende ontwikkeld om te kunnen drinken aan een fles laat staan aan de borst. Hierdoor moest ik gaan kolven, maar mijn borstvoeding kwam zeer langzaam tot niet op gang. Ik wilde per sé borstvoeding geven en omdat het kolfapparaat en ik geen beste vriendinnen van elkaar waren (kwam geen druppel melk na een kolfsessie) ben ik met mijn handen gaan kolven. Wat was ik blij met mijn 40 cc die ik dan kolfde… maar het was niet genoeg voor mijn kleine man. Dajs werd bijgevoed met kunstvoeding. Na vijf weken ziekenhuis mocht hij eindelijk mee naar huis en ik bleef doorgaan met voeden
Ik had nu mijn kindje in de buurt, ik kreeg stuwing en melk genoeg, echter ik was als de dood dat mijn manneke te weinig voeding zou krijgen en daardoor zou gaan afvallen, hij was nu bij mij en daar deed ik alles aan om dat zo te houden, dus ik ging bijvoeden met kunstvoeding… stom stom! Nu weet ik dat ik veel te weinig begeleiding gehad heb, want als je na vijf weken ziekenhuis naar huis komt is er geen kraamweek meer! Nee dan sta je er alleen voor!
Na een hele uitputtingsslag van alle spanning en moeilijke borstvoeding werd ik ziek. Ik kon het niet meer opbrengen om te voeden, toen Dajs drie maanden was ben ik gestopt met voeden! Tranen met tuiten… maar ik kon niet meer!
Al heel snel was ik zwanger van onze dochter Bliss! Een heerlijke zwangerschap en met precies veertig weken werd ze thuis geboren!
Een veel gestelde vraag was: ‘Je gaat toch niet weer met borstvoeding beginnen? dat gedoe!’
Wat? Tuurlijk ging ik weer borstvoeding geven, en ik was ervan overtuigd dat het dit keer ging lukken!
Na haar geboorte hebben we Bliss meteen aangelegd, en ja hoor het was een natuurtalent. Ze dronk meteen, ik had deze keer ook meteen melk.
Na gigantische stuwing(problemen) de eerste dagen hebben wij nooit problemen ondervonden met voeden. Ze lag de eerste maanden heerlijk bij me op de kamer, en dat werkte zo perfect! Ieder smakje hoorde en reageerde ik op! Ik was zo zeker, ik volgde mijn moedergevoel en dat was super!
Ik ging werken, ojee die kolf weer, maar de borstvoeding was nu in volle gang dus het kolven ging zonder problemen. Achter de computer kolfde ik en ondertussen struinde ik jullie site af!
Ik vind het zelf enorm genieten mijn kindje groeit door mijn melk, het is zo vertederend als die oogjes je onder het drinken aan kijken… ‘oh mama dit is heerlijk.’
Inmiddels zijn we al tien maanden verder, en ja hoor zij is nog verzot op de borst! In haar eigen eigenwijze standjes drinkt ze vrolijk.
In de nachten komt ze regelmatig, mijn omgeving kan daar heel raar op reageren, slaapt ze nou nog niet door??? Maar dan raadpleeg ik jullie site en dan sta ik weer sterk in mijn schoenen. Het heeft mij geleerd dat er heel weinig vrouwen zijn die echt weten wat borstvoeding geven is! Het is meer dan een borst die melk produceert! En dat, ja dat vind ik een gemis in onze samenleving!
Ik wil jullie bedanken voor alle mooie verhalen, foto’s van de week, tips etc. Ik hoop er nog lang van te mogen genieten want ik ben voorlopig nog niet van plan om te stoppen met borstvoeding!
-
\t
- Het honderdste verhaal is geschreven door Joyce